Του G.Lavigne
Τα θησαυροφυλάκια του Εδιμβούργου, είναι μια σειρά από θαλάμους που διαμορφώνονται οι δεκαεννέα καμάρες της Νότιας Γέφυρας του Εδιμβούργου, στη Σκωτία, τα οποία ολοκληρώθηκαν το 1788. Για περίπου 30 χρόνια, τα θησαυροφυλάκια χρησιμοποιήθηκαν ως ταβέρνες, υποδηματοποιΐα και ως αποθηκευτικός χώρος για παράνομο υλικό, με αναφορές, περιλαμβανομένων των οργάνων των ανθρώπων που σκοτώθηκαν από τους κατά συρροή δολοφόνων Burke και Hare για ιατρικά πειράματα.
Καθώς οι συνθήκες στα θησαυροφυλάκια επιδεινώθηκαν, κυρίως λόγω της υγρασίας και της κακής ποιότητας του αέρα, οι “επιχειρήσεις” εγκαταλείφθηκαν και οι πολύ φτωχότεροι πολίτες του Εδιμβούργου μετακόμισαν σε αυτά, περίπου το 1820, ακόμη και αυτοί πιστεύεται ότι τα έχουν εγκαταλήψει. Το ότι οι άνθρωποι είχαν ζήσει εκεί ανακαλύφθηκε το 1985 κατά τη διάρκεια μιας ανασκαφής, όταν σωρός σκουπιδιών περιείχε παιχνίδια, μπουκάλια ιατρικής, πλάκες και τα άλλα σημάδια της ανθρώπινης παρουσίας.
Ιστορία
Τα δωμάτια θησαυροφυλακίων, χρησιμοποιούνταν ως αποθηκευτικός χώρος και ως εργαστήρια για επιχειρήσεις στη Νότια Γέφυρα, που προορίζονταν να λειτούργησουν για ένα σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Η κατασκευή της γέφυρας έπρεπε να πραγματοποιηθεί γρήγορα γιατί η επιφάνεια της δεν ήταν σφραγισμένη από το νερό. Τα θησαυροφυλάκια άρχισαν να πλημμυρίζουν. Η εγκατάλειψη των θησαυροφυλακίων ξεκίνησε ήδη από το 1795. Με τα θησαυροφυλάκια σταδιακά να εγκαταλείπονται από τις επιχειρήσεις στη γέφυρα, τα άδεια δωμάτια εγκρίθηκαν και προσαρμόστηκαν από νέους χρήστες. Καθώς η βιομηχανική επανάσταση έλαβε χώρα στη Βρετανία, η περιοχή Cowgate είχε “εξελιχθεί” σε παραγκούπολη του Εδιμβούργου. Οι κάτοικοι των παραγκουπόλεων ανέλαβαν τα θησαυροφυλάκια και έγινε γνωστή ως η περιοχή του κόκκινου φωτός, με αμέτρητους οίκους ανοχής και καταστήματα που λειτουργούσαν εντός του εγκαταλελειμένου συγκροτήματος. Τα θησαυροφυλάκια επίσης εξυπηρετούσαν ως πρόσθετη στέγαση στην παραγκούπολη για τους φτωχούς της πόλης. Οι συνθήκες διαβίωσης ήταν άθλιες. Τα δωμάτια ήταν στριμωγμένα, σκοτεινά και υγρά. Δεν υπήρχε το φως του ήλιου, κακή κυκλοφορία του αέρα, χωρίς τρεχούμενο νερό και χωρίς αποχέτευση. Σε πολλά από τα δωμάτια στεγάζονταν από οικογένειες άνω των δέκα ατόμων. Εγκληματιών, συμπεριλαμβανομένων των ληστών και δολοφόνων, που μάστιζε τα Θησαυροφυλάκια, Burke και Hare, τους περίφημους κατά συρροή δολοφόνους που πωλούσαν πτώματα σε ιατρικές σχολές και φημολογείται ότι είχαν κυνηγηθεί για τα θύματα στα θησαυροφυλάκια του Εδιμβούργου.
Δεν είναι γνωστό πότε έκλεισε το συγκρότημα θησαυροφυλακίων, με κάποιους να προτείνουν ήδη από το 1835 και άλλοι τόσο αργά από το 1875. Γραπτά στοιχεία σχετικά με τα θησαυροφυλάκια, κατά τη χρήση της παραγκούπολης, είναι ουσιαστικά ανύπαρκτα. Το μόνο που είναι γνωστό είναι ότι σε κάποιο σημείο τόνοι από μπάζα είχαν πεταχτεί στα θησαυροφυλάκια που τα καθιστά απρόσιτα.
Τα Θησαυροφυλάκια ανακαλύφθηκαν από τον πρώην διεθνιστική Σκωτίας ράγκμπι, Norrie Rowan, αφού βρήκε ένα τούνελ που οδηγούσε σε αυτούς, τη δεκαετία του 1980. Από αυτό το τούνελ βοηθήθηκε ο Ρουμάνος παίκτης του ράγκμπι Christian Raducanu ώστε να ξεφύγει από την μυστική αστυνομία της Ρουμανίας και να ζητήσει πολιτικό άσυλο εβδομάδες πριν από την εξέγερση της Ρουμανίας το 1989.
Τα Θησαυροφυλάκια είχαν ανασκαφεί από τον Norrie Rowan και το γιο του Norman Rowan τη δεκαετία του 1990. Εκατοντάδες τόνοι από μπάζα αφαιρέθηκαν με τα χέρια και πολλά ενδιαφέροντα αντικείμενα ανακαλύφθηκαν μεταξύ των οποίων χιλιάδες κοχύλια, τα οποία ήταν μέρος της βασικής διατροφής της εργατικής τάξης του Εδιμβούργου.
Μεταφυσικές Αναφορές
Οι συχνές αναφορές για παραφυσική δραστηριότητα και θεάσεις φαντασμάτων είχε ως αποτέλεσμα την ψυχαγωγία του Ηνωμένου Βασιλείου, με το “Most Haunted” show, ώστε να ερευνήσει τα θησαυροφυλάκια σε μια 24ωρη διερεύνηση, για το πιο στοιχειωμένο live show τις “Απόκριες” του 2006. Το τηλεοπτικό show “Ghost Adventures” διερεύνησαν τα θησαυροφυλάκια και ισχυρίστηκαν ότι είχαν πολλές συναντήσεις με πνεύματα εκεί.
Το 2001, ο καθηγητής Richard Wiseman από το Πανεπιστήμιο του Hertfordshire κάλεσε άτομα να περάσουν το χρόνο τους στα θησαυροφυλάκια του Εδιμβούργου. Η μελέτη του κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι που πίστευαν σε φαντάσματα αναφέρθηκαν σε πιο υπερφυσικές εμπειρίες σε αντίθεση με τους δύσπιστους, οι συμμετέχοντες με συνέπεια ανέφεραν ασυνήθιστες αισθήσεις σε περιοχές που τους έλεγαν πως ήταν στοιχειωμένα και ότι υπήρξε αυξημένη έκθεση των περιστατικών στα δωμάτια των Θησαυροφυλακίων με μια αναμφισβήτητα πιο σκοτεινή οπτική εμφάνιση ή ισχυρότερο ρεύμα ψυχρού αέρα. Η έρευνα του καθηγητή Wiseman αφήνει να εννοηθεί ότι οι επισκέπτες μπορεί να συμβάλουν στη δημιουργία μιας “στοιχειωμένης” εμπειρίας που περιμένουν να βιώσουν στα θησαυροφυλάκια.
Ωστόσο, το 2009, μια τηλεοπτική ομάδα παραγωγής γυρισμάτων του BBC, με τον ειδικό Joe Swash καταγράφουν ανεξήγητες φωνές στα θησαυροφυλάκια κατά τη διάρκεια μίας διανυκτέρευσης από την Swash. Μία φωνή φάνηκε να είναι αυτή ενός καθολικού ιερέα να απαγγέλλει την τελευταία μετάληψη. Ο Swash ήταν το μόνο πρόσωπο στα θησαυροφυλάκια και δεν άκουσε τις φωνές κατά τη στιγμή της εγγραφής, παρά οι ήχοι που ηχούσαν καταγράφηκαν στο μικρόφωνο του. Οι φωνές συνέχισαν να ακούγονται σχετικά με την καταγραφή των περίπου 20 λεπτών, πριν από την παύση, απότομα μετά από αυτό που φαίνεται να είναι ο ήχος παιδιών που φωνάζουν. Οι ηχολήπτες του BBC αρχικά θεώρησαν ότι οι ήχοι μπορεί να εξηγηθούν από τις φωνές που παρασύρονται στο τούνελ από νυχτερινά κέντρα διασκέδασης γύρω από το ξενοδοχείο, κάτι διαπιστώθηκε πως είναι σωστό καθώς καμία άλλη λογική εξήγηση δεν θα μπορούσε να αποδοθεί. Οι ηχογραφήσεις έγιναν και μεταδίδονταν ως μέρος του τελικού προγράμματος του Joe Swash που “πιστεύει στα φαντάσματα” στο BBC Three τον Ιανουάριο του 2010.γ
Πηγή: Wikipedia & The Paranormal Post
VIDEO
Eπίσημη αναδημοσίευση για το xgrt.gr σε συνεργασία με το The Paranormal Post
Αναδημοσίευση επιτρέπεται μόνο μαζί με τις πηγές!
___________________________________________________
You must be logged in to post a comment.