Σοκαριστική καταγγελία απο Ελληνίδα μητέρα για τα σχολικά βιβλία!

Θά θέλαμε σάν γονείς παιδιών τοΰ δημοτικού νά έκφράσουμε τήν αγωνία μας γιά τή συστηματική προπαγάνδα άνθελληνισμοϋ, αφελληνισμού καί άκρατου αντιχριστιανικού πνεύματος, που γίνεται μέ σκοπό τό βιασμό τοϋ νου τών παιδιών μας καί τή μετατροπή τους σέ νέους γενίτσαρους. Σας δίνουμε παρακάτω μιά εικόνα μικροϋ μόνο τμή­ματος τής κατάστασης που επικρατεί.

Αρχίζοντας μέ τή Γλώσσα τής Ε’ τάξης (σελ. 23) βλέπουμε τόν άγιο Ιωσήφ χωρίς.. φωτοστέφανο νά αγκα­λιάζει τήν Παναγία, χωρίς φωτοστέ­φανο καί αυτή. Επίσης βλέπουμε τόν Χριστό σαν ενα απλό μωρό χωρίς φωτοστέφανο. Όλο τό βιβλίο έχει δυο φωτογραφίες γιά τά Χριστούγεννα. 

Συ­νεχίζοντας βλέπουμε ότι όλο τό κεφά­λαιο γιά τά Χριστούγεννα αναφέρεται στή μάγισσα Φρικαντέλα (σελ. 26). 

Βά­ζουν ένα παιδί μετανάστη (σελ. 24) νά θέτει σέ άμφιβολία γιά τό αν υπάρχουν άγγελοι, καί αύτοί μόνο για τους χορτάτους. 

Άκόμη (σελ. 29) βλέπουμε τά Θε­οφάνια νά είναι ένας άπλός αγώνας κολύμβησης. 

Βάζουν τά παιδιά νά φαντάζονται ότι είναι δέντρα (σελ. 31) όχι. πάντως νοήμονα όντα. Πλήση εγκε­φάλου έπίσης γίνεται (σελ. 11 καί 12) ειδικά γιά τούς έξωγήινους.

Στό Ανθολόγιο τής Γλώσσας Ε’ (σελ. 154) ό Τα Κι Κο ό Κινέζος αναρωτιέται: « .. Τά μάτια του γιατρού ήταν γλυκά και τά μάτια τοϋ Χρίστου ήταν γλυκά». Τί ώραία βλασφημία! 

Παρουσιάζουν επίσης τό βάψιμο τών αυγών σάν παλιό’ ειδωλολατρικό έθιμο πού πήραμε καί ότι ό Χριστός άπλώς σήκωσε τήν πλάκα καί βγήκε (σελ. 174, 175, 177).

Ό ‘Άι-Βασίλης κάνει μπουγάδα μέ τά σώβρακά του (Δ’τάξη Γλώσσα σελ. 52). Τά παιδιά μαθαίνουν νά γράφουν Χαίκοΰ (Γ’τάξη, Γλώσσα σελ. 68) πού είναι επηρεασμένα άπό τό Βουδισμό Ζέν, άλλά όχι Όμηρο κ.τλ. Ελληνικά.

 

Διαβάζουμε (Γλώσσα, Β’ δημοτικού σελ. 79) γιά τό ημερολόγιο τής Έβραιοπούλας Ροζίνας, γιά τό 1940 άλλά όχι κάποιου Έλληνα ήρωα π.χ. Κώστα Περρίκου.

 

Άπό τή Γλώσσα Α’Δημοτικου μαθαί­νουν τά παιδιά: πώς να μπαίνουν σέ ξένα σπίτια νά κρυφακούν, νά κρυφοκοιτάζουν τή νύκτα (σελ. 32, 34, 36, 38) όλα εικονογραφημένα. 

 

Στή Μελέτη Περιβάλλοντος Δ’ τάξης (σελ. 17,18) νιώθουμε περήφανοι πού μιλάμε τά Τουρκικά. Τό Τουρκάκι Έκρέμ δοξάζει τόν Αλλάχ με άνύπαρκτο Χριστό.

 

Στά Μαθηματικά Γ’τάξης (σελ. 85) υπάρχουν μάγισσες, σεΐχιδες καί γενικά όλα τά ξενόγλωσσα ονόματα καί κυρίως άγοριών.

Κάνουν συνεχώς διαφήμιση (Μαθηματικά Γ’σελ. 102)  στό Ταγκράμ, άλλά όχι στό αρχαιότερο Γεωμετρικό παιχνίδι τό ≪Λούκουλος≫ του Αρχιμήδη.

 

Στά Θρησκευτικά Δ’ (σελ. 98, μάς κάνουν πλύση εγκεφάλου μέ τούς μετανάστες, παρουσιάζοντας τούς Έλληνες σάν ρατσιστές.

 

Στά Θρησκευτικά Ε'(σελ. 92) άναφέρουν σάν αιρετικό τόν Ρωμανό τό Μελωδό, ότι άντλοΰσε τά θέματά του άπό τά απόκρυφα Ευαγγέλια.

 

Πηγαίνοντας στήν Ιστορία (Δ’τάξη σελ. 79) άφαιροΰν τίς άποικίες τής αρχαίας Ελλάδας άπό όλο τό μεσογειακό χώρο και τήν δείχνουν σάν ψείρα.

 

Καλλιεργούν αισθήματα ήττοπάθειας των Ελλήνων (Ε’τάξη σελ. 11) ειδικά άπέναντι στούς Ρωμαίους, χωρίς νά μάς πουν ότι πολυπληθέστεροι Ρωμαίοι μαζί μέ Έλληνες προδότες πολέμησαν εναντίον λίγων Ελλήνων.

Τό διάταγμα τής ανεξιθρησκίας τοϋ Μ. Κωνσταντίνου τό δουλεύουν όπως θέλουν σάν τάχα νά μήν ισχύει στήν Ελλάδα (”στ. Ε’ σελ. 22). 

Ρωτούν πονηρά τά παιδιά νά άναρωτηθοΰν γιατί ό Μ. Κωνσταντίνος άφησε τούς παλαι­ούς ναούς δίπλα στίς Χριστιανικές (σελ. 27, Ίστορ. Ε’). Γιατί άραγε;

Στήν άλωση της Κωνσταντινούπο­λης Βιβλίο Εργασιών Ιστορίας Ε’ (σελ. 46), ρωτοϋν και ζητούν τά παιδιά να γράψουν τί τά εντυπωσίασε στόν Μωάμεθ τόν Πορθητή. (Βάζοντας δεύτερο στή λίστα τόν Κωνσταντίνο τον Παλαιολόγο).

Δίνουν ψευδή στοιχεία μέ μικρό Τουρκικό στρατό στήν άλωση, Ιστορία Ε'(σελ. 107) (άλλου γράφουν πάνω άπό 60.000, άλλού 100.000). Ιστορικά εμείς ξέρουμε ότι τό νούμερο ήταν πολύ μεγαλύτερο.

 

Γράφουν (Ιστορία Ε’σελ. 106) ότι τήν άμυνα τής Κωνσταντινούπολης τήν άνέθεσε ό Πα­λαιολόγος στόν Ίουστινιάνη λές καί αυτός ήταν άπλός παρατηρητής, τονίζοντας τό με­γαλείο του Ίουστινιάνη καί του Μωάμεθ.

 

Αύτά τά βιβλία είναι όλα σαβούρες. Σέ τί vα πρωτοαναφερθεί κανείς; Καί αύτά είναι μόνο λίγα.

 

Μέ σεβασμό Κουσίδου Πελαγία, Δράκα

 

Πηγη: Περιοδικό “Η Δράση”, Ιούνιος – Ιούλιος 2012 – “Ακτίνες”.

ΜΙΚΡΟ ΣΧΟΛΙΟ: Είστε περήφανος κ. Αρβανιτόπουλε, νέε Υπουργέ Παιδείας, ΓΙ’ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΙΣΧΗ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ; Αν όχι, τι θα κάνετε για να αλλάξουν τα τερατουργήματα ΝΕΟΓΕΝΙΤΣΑΡΙΣΜΟΥ που κάποιοι ονομάζουν βιβλία; 

http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr

http://hellasxg.blogspot.com

ΠΗΓΗ: http://antipliroforisi.blogspot.gr/2012/07/blog-post_07.html

Τα χειρόγραφα του Νεύτωνα ήταν στα ελληνικά!

Στην εικόνα που βλέπετε φαίνεται ένα τμήμα χειρόγραφης σημείωσης του Νεύτωνα. Πρόκειται για μέρος του αρχείου του μεγάλου επιστήμονα από ένα τετράδιο που αγόρασε όταν ήταν  φοιτητής του Κολλεγίου Τρίνιτι, και χρησιμοποίησε μεταξύ των χρόνων 1661 και 1665.

Παρατηρώντας τον τρόπο γραφής του Νεύτωνα, θα απορήσει κανείς: ο διανοητής έγραφε τις σημειώσεις του στα ελληνικά! Αν και οι τίτλοι/θέματα που επεξεργάζεται παρουσιάζονται στα λατινικά –  όπως και σύντομες επεξηγήσεις στα περιθώρια των σελίδων – η ανάλυση δίνεται σε σύντομο καλογραμμένο  ελληνικό κείμενο,  σε μικρογράμματη γραφή, με τα απαραίτητα πνεύματα. Φαίνεται λοιπόν ότι η ελληνική παιδεία ήταν τόσο διαδεδομένη οπότε ένας διανοητής τη χρησιμοποιούσε αβίαστα ακόμη και σε απλές σημειώσεις.

Λόγω του τρόπου γραφής, το εν λόγω τετράδιο  δεν κατατάχθηκε στα “κατάλληλα να τυπωθούν” μέρη του αρχείου του Νεύτωνα. Καταδικάστηκε στην αφάνεια μέχρι το 1872, οπότε και παρουσιάστηκε στη βιβλιοθήκη του Καίμπριτζ, όπου και τελικά ψηφιοποιήθηκε και “ανέβηκε” στο Διαδίκτυο το 2011.

ΠΗΓΗ: http://www.archaiologia.gr/blog/τα-χειρόγραφα-του-νεύτωνα-ήταν-στα-ελλ/

Πόσων χρονών πέθανε ο Μαθουσάλας τελικά;

Ο Μαθουσάλας είναι ο μακροβιότερος άνθρωπος που αναφέρεται στην Εβραϊκή
Βίβλο. Σύμφωνα και με την παράδοση, ο Μαθουσάλας είχε πεθάνει σε ηλικία
969 ετών, 7 μέρες πριν τον Κατακλυσμό. Σύμφωνα με τον ραββίνο, Rashi, το
διάστημα των 7 ημερών μεταξύ του θανάτου του Μαθουσάλας και του
Κατακλυσμού, είναι το διάστημα το οποίο καθυστέρησε ο Θεός τον
Κατακλυσμό ως ένδειξη πένθους για τον θάνατο του αγαπητού του
Μαθουσάλας. Ο Μαθουσάλας ήταν γιός του Ένοκ (xgrt comment Ενώχ) και παππούς του Νώε.

Κάποιοι πιστεύουν ότι η μεγάλη ηλικία του Μαθουσάλας οφείλεται σε μια
αρχαία παρατυπία που μετέτρεπε τους μήνες σε χρόνια. Έτσι υποθέτουν ότι
ο Μαθουσάλας είχε πεθάνει σε ηλικία 78.5 ετών. Όμως, εάν ο ίδιος
υπολογισμός γίνει στην ηλικία του πατέρα του, Ένοκ, αυτό θα σήμαινε ότι
ο Ένοκ (xgrt comment Ενώχ) είχε γίνει πατέρας στην ηλικία των 5 χρονών, πράγμα που είναι
αδύνατον.

ΠΗΓΗ: http://www.cyprusmania.net/cm/cm-questions/mathousalas-ilikia-2/

more…

Μαθουσάλα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Μαθουσάλα (στα Εβρ. מְתוּשֶׁלַח‎, Μετουσέλαχ/Μετουσάλαχ) είναι ο μακροβιότερος άνθρωπος που αναφέρεται από την Βίβλο. Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι έζησε 969 έτη. (Γένεση 5:27, Ο’ ) Σήμερα το όνομα αυτό χρησιμοποιείται για κάθε πλάσμα που φτάνει σε πολύ μεγάλη ηλικία.

Στην αφήγηση της Γένεσης

Στο βιβλίο της Γένεσης αναφέρεται ως γιος του Ενώχ και πατέρας του Λαμέχ τον οποίο απέκτησε σε ηλικία 187 ετών. Μελετητές της Βίβλου υποστηρίζουν ότι πέθανε στον κατακλυσμό, αλλά το κείμενο δεν ξεκαθαρίζει τα αίτια του θανάτου του. Κάποιοι άλλοι τον συνδέουν με την περίοδο χάριτος του Θεού προς τους ανθρώπους που τερματίστηκε με τον θάνατο του Μαθουσάλα και την έναρξη του Κατακλυσμού.

Στο Βιβλίο του Ενώχ

Στο απόκρυφο Βιβλίο του Ενώχ επαναλαμβάνεται ότι ήταν γιος του Ενώχ και ότι είχε αδέρφια. Ο συγγραφέας του βιβλίου (ψευδεπίγραφη αναφορά στον Ενώχ ως συγγραφέα) πληροφορεί τον Μαθουσάλα για τον Κατακλυσμό και την έλευση της Μεσσιανικής Βασιλείας. [1]

Ερμηνείες περί της μακροζωίας του Μαθουσάλα

Η μοντέρνα επιστήμη βάζει το όριο της ανθρώπινης ζωής, στην καλύτερη περίπτωση, στα 150 χρόνια. Ο μακροβιότερος άνθρωπος που έχει καταγραφεί ποτέ ήταν η Τζην Κάλμεντ που το 1997 πέθανε μετά από 122 χρόνια ζωής.

Αυτό οδήγησε σε πολλές θεωρίες για την εξήγηση της μακροβιότητας του Μαθουσάλα και άλλων Βιβλικών προσώπων. Κάποιες από αυτές τις θεωρίες φαίνονται παρακάτω:

• Με την μετατροπή των αριθμών από τον αρχαίο Σουμερικό τρόπο αρίθμησης , τον οποίο χρησιμοποιούσε αρχικά η Γένεση, στον μετέπειτα τρόπο αρίθμησης έφερε προβλήματα στους μετατροπείς αλλοιώνοντας σημαντικά τους αριθμούς που αναφέρονται. Αν ισχύει αυτό ο Μαθουσάλας έζησε μόλις 85 χρόνια (φυσικά πάρα πολύ για τις συνθήκες της εποχής) και απέκτησε τον γιο του στα 17. [2]
• Μια άλλη θεωρία, περισσότερο αληθοφανής, υποστηρίζει την παρανόηση μεταξύ σεληνιακού (από πανσέληνο σε πανσέληνο) που ήταν αρχαιότερο ημερολόγιο και ηλιακού έτους. Αυτό θα οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι ο Μαθουσάλα έζησε μόνο 78 χρόνια και απέκτησε τον γιο του 15 ετών. Αυτή η θεωρία όμως οδηγεί σε περίεργα αποτελέσματα γιατί ο Ενώχ θα έπρεπε να αποκτήσει γιο στα 5 του χρόνια. Όχι όμως και τόσο περίεργο από την συχνά παρατηρούμενη ασυνέπεια μεταξύ των κειμένων της Βίβλου.
• Κάποιοι μελετητές της Βίβλου υποστηρίζουν ότι η μείωση του ορίου ζωής οφείλεται στην απομάκρυνση του πνεύματος του Θεού από τους ανθρώπους όπως αναφέρεται στο χωρίο της Γένεσης 6:3.

Πρέπει να διευκρινιστεί ότι οι θεωρίες αυτές ξεκινούν από την παραδοχή ότι η βιβλική αναφορά στον Μαθουσάλα είναι πραγματική και όχι μύθος.

Εξωτερικές Συνδέσεις

• Living for 900 years, by Carl Wieland, Answers in Genesis. Μια εξήγηση για την μακροζωία των προσώπων της Βίβλου.
• The Methuselah Mouse Prize: επιστημονικός διαγωνισμός για την μακροζωία.
• Why did people live longer before Noah’s Flood than they did after it? – Άλλη μια εξήγηση για την μακροζωία των προσώπων της Βίβλου.
• Complete Bible Genealogy Γενεαλογικό Δέντρο του Μαθουσάλα

http://el.wikipedia.org/wiki/Μαθουσάλα

Προφητικός πρόλογος του βιβλίου ‘Διδαχαί Οσίων Πατέρων’ από το 1955

Διαβάστε τον συγκλονιστικό πρόλογο του Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομου Μουστάκα ο οποίος επιμελήθηκε την εξήγηση – όπως αναφέρεται – του βιβλίου Διδαχαί Οσίων Πατέρων της Εκκλησίας.

Το βιβλίο εκδόθηκε το 1955 ενώ ο πρόλογος συνάχθηκε από τον Αρχ. Χρυσόστομο στις 20/7/1954.

Σας παραθέτουμε τον πρόλογο, ενώ αμέσως μετά μπορείτε να δείτε και αυτούσιο το βιβλίο.

Για την υπόδειξη αυτή, ευχαριστούμε τον αναγνώστη μας Εμμανουήλ, τον οποίο και καλωσορίζουμε στην συγγραφική μας ομάδα ως etherovamwn!

Πρόλογος

Αδελφέ Αναγνώστα,

Ζώμεν εις μίας εποχήν ασύνηθων προμηνυμάτων των επερχόμενων τη οικουμένη δεινών. Αργά ή γρήγορα ο Παγκόσμιος Πόλεμος της ηλεκτρικής ατομοβόμβας, θα εκραγεί και ως αιφνίδιος κεραυνός θα επιπέσει κατά της κεφαλής της μοιχαλίδος και αμαρτωλής γενεάς μας.

Τότε, νέα Βαβέλ θα συνταράξει πάσαν ψυχήν.

Τότε, θα αντικρύσεις γεγονότα πρωτοφανή και συγκλονιστικά.

Πρώτοι οι φίλοι σου θα γίνουν κύνες και θα σε καταδιώκουν μέχρι απωτέρας κρύπτης, ίνα αρπάσουν τον άρτον εκ του στόματός σου και ροφήσουν το αίμα εκ της καρδίας σου.

Ο Θεός θα αποστρέψει το πνεύμα και τους Αγγέλους Αυτού εκ της γης, ήτις θα αναστατωθεί ώσπερ εν καιρό μεγάλου σεισμού.

Αι εκκλησίαι θα εξελίσσονται εις σαλόνια με κλειδοκύμβαλα και με Γενοβέφας. Πάσα επικοινωνία μετά του Θεού θα διακοπεί και αντί μυσταγωγίας, θα ακούεται ο οφιοειδής ψίθυρος των σειρήνων.

Εν μέσω σκοτεινού κοινωνικού χάους, οι αγωνιζόμενοι Χριστιανοί θα ομοιάζουν προς πτηνά αναζητούντα, ένεκα σφόδρας νεροποντής, φωλέας υπό τα φυλλόματα δένδρων, ή προς τυφλούς οδηγούμενους υπό παιδίων δι’ επαιτείαν.

Ύπνος ναρκωτικός θα καταλάβει πάντας επί του πλανήτου, καθώς ο προκαλούμενος υπό των μυιών της Αφρικής. Θα δυνηθούν δε να αγρυπνήσουν και να σωθούν μόνον όσοι ετοιμάσουν δι’ εαυτούς σταυρόν και ήλους του Γολγοθά, ή εν προχειροτάτον φέρετρον.

Νέος Ναβουχοδονόσορ και νέα Ιεζαβέλ δεν θα εγερθεί, αλλά κάτι χειρότερον εκείνων, τουτέστιν ο πονηρός και υπερήφανος και λάγνος και οργίλος εκάστου οφθαλμός.

Ο αποχωρισμός της ψυχής από του σώματος δεν θα είναι δυνατόν να επέλθη, η μη μόνον δια της στιλβούσης ρομφαίας του Αρχαγγέλου Μιχαήλ.

Τα Άγια και ιερά σκέυη θα αντιζυγίζονται μετά των οψωνίων της αγοράς.

Ο Μωάμεθ θα επαναβιώση με ετέραν μορφήν.

Οι γονείς θα υποταχθούν υπό τας διαταγάς και απειλάς των υιών και των θυγατέρων των.

Οι κυβερνήται των λαών θα απομονωθούν, μη δυνάμενοι να επιβάλουν νόμους ανορθώσεως και ισορροπίας.

Χείμαρροι δαιμονίων θα κατακλύσουν την ύπαιθρον και τας πόλεις.

Οι ιατροί θα περιέλουν εις αμηχανίαν και μόνον έμπειροι ερημίται θα εκκαθαρίζουν την βρώμαν των τοιούτων επιδημικών ασθενειών.

Η ελεημοσύνη θα εξαρτάται όχι μόνον από το να προσφέρεις και το δεύτερο ένδυμά σου, αλλά και από την θυσίαν αυτής της ψυχής σου, καθώς και από την πίστην και την ελπίδα σου εις τον Θεόν.

Και από αυτάς έτι τας οικογενειακάς εστίας, ασφαλέστερα θα αποδειχθούν τα φρενοκομεία.

Παρά πάσαν προσδοκίαν οι πλέον βάρβαροι των ανθρώπων θα σταθούν μετά βαθύτερας κατανύξεως προ της δόξης του Κυρίου.

Το δαιμόνιον πάντως της βλασφημίας θα εξακολουθήσει να παραμένει κωφόν.

Ο πνευματικός πόλεμος θα διεξάγεται ταυτοχρόνως και κατά μέτωπον και εκ πλαγίων και εκ των όπισθεν και εκ των άνω και εκ των κάτω.

Η Έυα θα επανεμφανιστεί άνευ φύλλου συκής, κλαίουσα ως ο κροκόδειλος και υποκρινόμενη ότι δήθεν ευρίσκεται εις τον Παράδεισον της Εδέμ.

Ευκολώτερον πράγμα θα είναι να θαυματουργήσεις παρά να εξηγήσεις αληθώς την Αγία Γραφή. Τα λαμπρότερα παλάτια θα κτίζωνται εις τας ερήμους και εις τα νεκροταφεία.

Μόνον εν όργανον θα αναμέλπη την ωδήν την θεοτερπή, ήγουν η μυστική λύρα του Πνεύματος.

Νέον είδος αυτοκτονίας θα επινοηθεί, με τας βιταμίνας του Εωσφόρου, η δε νηστεία θα εκλείψει και κατ’ ουσίαν και κατά τύπους.

Δυσκολώτερον θα είναι να ξεχωρίσεις ανάμεσον του καλού και του κακού, ανάμεσον του Χριστούν και του διαβόλου, παρά να διακρίνεις πορφυράν εις το βάθος της θαλάσσης.

Η φιλοξενία προς τους οδοιπόρους θα παύσει, ενώ πάντες θα φιλοξενούν τον Σατανάν εις την καρδίαν των.

Πάσαι οι κοσμοκατοίκητοι περιοχαί θα λιμνάσουν, το δε ύδωρ θα κράζη μετά βοής εις τους ανθρώπους και θα λέγει προς αυτούς: ‘Μετουσιωθείτε καλύτερον εις σπουργίτας παρά εις εγχέλεις’.

Όλοι θα προτιμούν την αγχόνην, παρά την εξομολόγησιν.

Τόση οκνηρία θα ενσκύψει, ώστε οι εφευρέται θα ανακαλύπτωσι ψευδείς ανθρώπους, προς εξυπηρέτησίν των.

Τα ύδατα των πηγών θα τρέχουν ποταμηδόν επί των κοιλάδων, αλλ’ ουδείς θα καλλιεργεί κήπον.

Έσχατος κίνδυνος θα αναγκάσει πάντας ίνα μεταβάλει έκαστος την οικίαν αυτού εις φυλακήν, αλλοίμονον δε εις τους μη αυτοεγκλείστους.

Πόλεις άνω των 50.000 κατοίκων θα σβεσθούν εκ του γεωγραφικού χάρτου καθ’ ολοκληρίαν.

Συνεργεία πειρασμών θα τροχίζουν τας γλώσσας των ανθρώπων επιμελέστερον, παρ’ όσον οι γύφτοι τας ψαλίδας των λαιμητόμων.

Μεγαλυτέραν εμπιστοσύνην θα σοί παρέχει εν ζώον του δρυμού, παρά ο τρώγων τον άρτον μετά σου.

Τα μοναστήρια θέλουσι μεταποιηθεί εις αποθήκας οίνου.

Οι νεκροί θα επιστρέφουν επί της γης κηρύττοντες μετάνοιαν μετά δακρύων, αλλ’ οι ακροαταί τωνθα προτιμούν να τους φονεύσουν παρά να μετανοήσουν.

Ο ανθρωποκτόνος δαίμων θα φέρει περισσότερα αποτελέσματα με τα όνειρα της ημέρας, παρά με τα ενύπνια της νυκτός.

Μεγαλυτέραν αξίας θα έχει ο λόγος παρά ο όρκος.

Πολλοί θα εκπέμπουν δεήσεις, αλλά ελάχιστοι θα έχουν λειτουργούν το ακουστικό της προσευχής.

Άλλοι θα κολυμβούν ανέτως εις τα τρικυμίας του Ωκεανού και άλλοι θα πνίγωνται εις αβαθείς λιμένας.

Σεις δε, ω πανούργοι γυναίκες, φευ!! Σκληροτράχηλος Βεελζεβούν θα σας κρατεί δεδεμένας και θα σας καθυποβάλλει να χορεύετε, ως οι πίθηκοι και αι αρκούδαι αι συρόμεναι δι’ αλυσίδων υπό των αθιγγάνων.

Οι θεοφόροι Πατέρες της Ορθοδοξίας είναι οι Πατριάρχαι της Διαθήκης του Χριστού. Αι διδαχαί αυτών, του άτεχνου τούτου βιβλίου, είναι σανίδες και ασφάλτωμα της Εκκλησιαστικής Κιβωτού. Εισέλθετε εντός αυτής και μη φόβου τον επερχόμενον πνευματικόν κατακλυσμόν.

‘Ο Θεός ημών Καταφυγή και Δύναμις’

Έγραφον εν Άνω Ηρακλείω Αττικής τη 20 Ιουλίου 1954

Αρχιμ. Χρυσόστομος Μουστάκας

 

Παρακάτω μπορείτε να βρείτε όλο το υπόλοιπο βιβλίο!

ΠΗΓΗ:

http://kotsarikos.com/2012/01/18/προφητικός-πρόλογος-του-βιβλίου-διδα/

Charles Dickens/ Κάρολος Ντίκενς

Ο Κάρολος Ντίκενς, ορθότερα Τσάρλς Ντίκενς (Charles Dickens, 7 Φεβρουαρίου 1812 – 9 Ιουνίου 1870) ήταν Άγγλοςμυθιστοριογράφος.

Ο Κάρολος Ντίκενς υπήρξε ένας από τους πιο διάσημους Άγγλους μυθιστοριογράφους. Θεωρείται ένας από τους καλύτερους συγγραφείς της Βικτωριανής Εποχής (19ος αιώνας). Η δημοτικότητά του ποτέ δεν μειώθηκε στη διάρκεια της ζωής του και σήμερα ακόμη η εκτίμηση για το έργο του είναι πολύ υψηλή.

Πολλά από τα μυθιστορήματά του, με το συνεχές ενδιαφέρον που είχαν για την κοινωνική μεταρρύθμιση, εμφανίστηκαν αρχικά στα περιοδικά σε συνέχειες, κάτι που εκείνη την εποχή ήταν πολύ διαδεδομένο. Σε αντίθεση με άλλους συγγραφείς, οι οποίοι ολοκλήρωναν τα μυθιστορήματά τους πριν τα εκδώσουν σε συνέχειες, ο Κάρολος Ντίκενς έγραφε το μυθιστόρημά του και το εξέδιδε συγχρόνως σε συνέχειες. Η πρακτική αυτή δάνεισε στις ιστορίες του ένα συγκεκριμένο ρυθμό, ο οποίος τονιζόταν από δραματικές στιγμές με αποτέλεσμα το κοινό να περιμένει με ανυπομονησία τη συνέχεια του μυθιστορήματος. Η συνεχής δημοτικότητα των μυθιστορημάτων και των μικρών ιστοριών του είναι τέτοια που δε σταμάτησαν ποτέ να εκδίδονται.

Η δουλειά του έχει επαινεθεί για την καλλιέργεια της πεζογραφίας και τις μοναδικές προσωπικότητες από συγγραφείς όπως ο Τζορτζ Γκίσινγκ, ο Λέων Τολστόι και ο G. K. Chesterton, αν και άλλοι, όπως ο Χένρι Τζέιμς και η Βιρτζίνια Γουλφ, την επέκριναν για τη συναισθηματικότητα και την αληθοφάνειά της.

Βιογραφία

Ο Κάρολος Ντίκενς ήταν γιος του Τζον Ντίκενς, δημοσίου υπαλλήλου με μικρό μισθό, που ποτέ δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στα έξοδά του. Όταν τέλος οι δανειστές του τον κυνήγησαν και τον έριξαν στη φυλακή για τα χρέη του, ο νεαρός Κάρολος πληγώθηκε τόσο βαθιά, ώστε πήρε την απόφαση να αγωνιστεί για να γλυτώσει από τη φτώχεια και τα χρέη.

Σε ηλικία δεκαπέντε ετών αναγκάστηκε να διακόψει το σχολείο και να εργαστεί σε εργοστάσιο βερνικιών για να συντηρήσει την οικογένειά του. Από την περιπέτεια αυτή άντλησε πολύτιμες εμπειρίες για το κατοπινό του έργο.

Μια απροσδόκητη κληρονομιά ήρθε να βγάλει τον Τζον Ντίκενς από την φυλακή και να απαλλάξει τον Κάρολο από τη δουλειά που μισούσε. Αφού πήγε άλλον ένα χρόνο στο σχολείο, έπιασε δουλειά στο γραφείο ενός δικηγόρου. Κι αυτή η δουλειά δεν του άρεσε, γι’ αυτό έμαθε στενογραφία και έγινε ανταποκριτής εφημερίδος. Κανείς άλλος ανταποκριτής στο Λονδίνοδεν μπορούσε να συγκριθεί με τον Κάρολο Ντίκενς στην ακρίβεια και στην ταχύτητα των ειδήσεων.

Στις διαθέσιμες ώρες του έγραφε διηγήματα, βάζοντας μέσα τα πρόσωπα που γνώριζε, τους ανθρώπους που συναντούσε στο δρόμο και τους τύπους που δημιουργούσε με τη γόνιμη φαντασία του, εμφυσώντας στον καθένα τη γνώριμη πνοή του Ντίκενς. Το πρώτο του έργο, με τίτλο “Σκιαγραφήματα του Μποζ”, τυπώθηκε το 1836. Την ίδια χρονιά, ένα άλλο από τα διηγήματά του δημοσιεύθηκε και αποτέλεσε την εκκίνηση της σταδιοδρομίας που επρόκειτο να δικαιώσει τη βαθιά πεποίθηση που είχε από τα πρώτα του παιδικά χρόνια ότι επρόκειτο να γίνει μεγάλος. Το Μάρτιο του 1836 κυκλοφόρησαν τα “Χαρτιά του Πίκγουικ”, που έγιναν ανάρπαστα από το αναγνωστικό κοινό. Μετά εκδόθηκε ο “Όλιβερ Τουίστ”, εμπνευσμένος από όσα είχε δει και γνωρίσει ο Ντίκενς στις περιοδείες του ως ανταποκριτής εφημερίδος.

Κατά τη διάρκεια των πρώτων αυτών επιτυχιών του, ο Ντίκενς είχε παντρευτεί την Αικατερίνη Χόγκαρθ και η οικογένειά του μεγάλωσε με γοργό ρυθμό καθώς απέκτησε εννέα παιδιά. Τα οικονομικά του επίσης βελτιώθηκαν πολύ και συνεχώς άλλαζε σπίτι, το ένα πιο μεγάλο από το άλλο.

Η δημοτικότητα του Ντίκενς μεγάλωνε κι αυτή. Έγινε γνωστός στην Αμερική όσο ήταν και στην Αγγλία. Το 1842 διέσχισε τον Ατλαντικό και οι Αμερικανοί τον υποδέχθηκαν με τον χαρακτηριστικό ενθουσιασμό τους. Κι όμως, του νεαρού Ντίκενς οι Αμερικανοί τού φάνηκαν ακαλλιέργητοι και θορυβώδεις, μασούσαν καπνό, είχαν δούλους και δεν σέβονταν την ξένη πνευματική ιδιοκτησία. Δεν δίστασε καθόλου να εκφράσει τις απόψεις του και γυρίζοντας στην Αγγλία έγραψε τις όχι και τόσο κολακευτικές εντυπώσεις από την Αμερική στα “Αμερικάνικα Σημειώματα” (1842) και στο “Μάρτιν Τσάζλγουϊκ” (1843-1844). Το 1843 είχε εκδόσει τα “Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα” που γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία, ενώ αργότερα ακολούθησε ο “Δαβίδ Κόπερφιλντ”.

Ο “Δαβίδ Κόπερφιλντ” (1849-1850) είναι σχεδόν η αυτοβιογραφία του Ντίκενς. Στο έργο αυτό απαθανατίζει τον πατέρα του στο πρόσωπο του κ. Μικόμπερ, και τον εαυτό του στο πρόσωπο του Δαβίδ. Το 1860-1861 εξέδωσε σε σειρές τις “Μεγάλες Προσδοκίες”.

Το 1867 μια πολύ δελεαστική προσφορά από την Αμερική τον έκανε να διασχίσει πάλι τον Ατλαντικό. Οι Αμερικανοί τον υποδέχθηκαν μ’ ένα ενθουσιασμό άνευ προηγουμένου. Ξέχασαν τα όσα είχε γράψει κάποτε γι’ αυτούς, αλλά κι αυτός αναίρεσε εκείνα τα λόγια του. Σ’ ένα συμπόσιο που έκανε προς τιμήν του το Τυπογραφείο Ντελμόνικο της Νέας Υόρκης, έκανε μια πολύ εύγλωττη έκκληση για τη φιλία των δύο αγγλόφωνων λαών.

Το 1868 ο Ντίκενς επέστρεψε στην Αγγλία και δύο χρόνια αργότερα, το 1870, πέθανε στο Ρότσεστερ. Η σορός του τάφηκε στο Αββαείο του Γουεστμίνστερ.

Πηγή: Wikipedia

Ορφικά Μυστήρια

«Ο Ορφεύς στάθηκε το έμψυχο πνεύμα της Ιεράς Ελλάδος, ο αφυπνισμός της θείας ψυχής».

Με αυτά τα λόγια χαρακτηρίζει τα Ορφικά Μυστήρια και τον ιδρυτή τους Ορφέα, ο συγγραφέας Εδουάρδος Συρέ, στο βιβλίο του «ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΜΥΣΤΑΙ». Πράγματι, τα Ορφικά Μυστήρια κυριάρχησαν για μεγάλο χρονικό διάστημα στον αρχαίο κόσμο και κατέχουν ξεχωριστή θέση ανάμεσα στις αρχαίες Ελληνικές τελετουργίες. Ιδρυτής των μυστηρίων θεωρείται ο Ολύμπιος Ορφεύς, υιός του Οιάγρου και της Μούσας Καλλιόπης. Γεννήθηκε στην Πίμπλεια της Πιερίας την 13-14η χιλιετία π.Χ. και υπήρξε μία ιδιαίτερα πολυσχιδής προσωπικότητα. Λέγεται ότι έλαβε μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία, ότι εφηύρε την λύρα και ήλθε σε επαφή με τους Καβείρους της Θράκης από τους οποίους και επηρεάστηκε. Επίσης παροιμοιώδης έμεινε ο έρωτας του για την Ευρυδίκη για την οποία κατέβηκε ως τον Άδη για να την πάρει πίσω από το βασίλειο του Πλούτωνα. Η συνολική θεώρηση των Ορφικών αποδεικνύει πως ο Ορφέας ήταν όντως υπαρκτό πρόσωπο και όχι απλά το αποκύημα της φαντασίας ορισμένων. Τα Ορφικά Μυστήρια ξεκίνησαν από τα Βορειοελλαδικά βουνά, σε μια εποχή που ο Διόνυσος, ο κατ’ εξοχήν Θεός των Mυστηρίων, λατρευόταν σαν Θεότητα της Σελήνης (Φεγγαροθεός). Δημιουργώντας τα Μυστήρια ο Ορφέας ένωσε τη θρησκεία του Δία με εκείνη του Διονύσου. Οι μυημένοι έπαιρναν από τις διδασκαλίες του τις μεγάλες αλήθειες που το θαυματουργό τους Φως έφτανε μέχρι το λαό με την μορφή ενός πέπλου προσιτού και ανακατεμένου με την ποίηση και τις δημόσιες τελετές. Μεγάλος Ιερέας του Δια και εξέχων Μύστης της Θράκης, ο Ορφέας έγινε για τους μυημένους ο μεγάλος Αποκαλυπτής του Ουρανίου Διονύσου. Οι τελετές των Ορφικών λάμβαναν μέρος την νύκτα. Η ουσία των Μυστηρίων είναι η μετάβαση από το σκότος στο φως με διάφορους αλληγορικούς και συμβολικούς τρόπους. Στο άδυτο του ναού ο Ιεροφάντης άναβε την τελετουργική Πυρά από μία συνεχώς καίουσα Ιερά Πηγή και εμφανιζόταν μπροστά στους μυημένους. Οι ναοί των Ορφικών είτε ήταν κτιστοί, είτε απλά σπήλαια. Ένα άλλο μέρος της Ορφικής φιλοσοφίας αποτελούν και οι Ορφικοί Ύμνοι που ψάλλονταν κατά τις τελετές. Είναι πανάρχαιοι και οι παλαιότεροι ανάγονται στην 11η χιλιετία π.Χ. Εξυμνούν διάφορες θεότητες και δίνουν πλήθους στοιχείων για την Ορφική Κοσμολογία, όπως: την γέννεση του Σύμπαντος από μια έκρηξη, την θεωρία του Κοσμικού Ωού (άποψη πως ο κόσμος γεννήθηκε από ένα αυγό), την πίστη στην Συμπαντική Αρμονία, την αναφορά στο Ζωδιακό Κύκλο, καθώς και πλήθος αστρονομικών γνώσεων όπως την ύπαρξη του Πολικού Αστέρα, τις Ισημερίες και τα Ηλιοστάσια. Η Αρχαία Ελληνική Θεολογία προήλθε από τους Ορφικούς και επηρέασε τόσο τον Πυθαγόρα όσο και τον Πλάτωνα. Ο Πλάτων μάλιστα στα κείμενα του ονομάζει τον Ορφέα «Θεολόγο». Η επίδραση του Ορφισμού ήταν καταλυτική καθώς εισήγαγε στον Ελληνικό κόσμο το στοιχείο του μυστικισμού και του δυϊσμού ψυχής-σώματος, του πνεύματος και ύλή, όπως αποκαλύπτει και η χρυσή πλάκα του Ιππωνίου αναφερόμενη στην καταγωγή της ψυχής: «Είμαι παιδί της Γης και του Έναστρου Ουρανού». Πριν τους Ορφικούς, και σύμφωνα με την Ομηρική άποψη, η ψυχή ήταν μια σκιά που εγκατέλειπε τον νεκρό τη στιγμή του θανάτου για να οδηγηθεί στο Βασίλειο του Άδη. Οι Ορφικοί υποστήριζαν ότι η ψυχή είναι αυτό που υποκινεί τον άνθρωπο, η αρχή όλων, ενώ το σώμα η φυλακή της ψυχής, κάτι που πέρασε και στον Χριστιανισμό. Πίστευαν ότι η ψυχή είναι θεϊκή και ενσαρκώνεται λόγω ενός προγενέστερου αμαρτήματος της. Έτσι υπάρχοντας στο σώμα εκτός το ότι φυλακίζεται, λυτρώνεται κιόλας μέσα από τον κύκλο της επαναλαμβανόμενης μετενσάρκωσης. Οι Ορφικοί πρώτοι πίστεψαν πως όχι μόνο είναι δυνατή η επιστροφή του νεκρού στον επίγειο κόσμο (μετενσάρκωση), αλλά ότι μπορεί κάποιος να βγει από τον αιώνιο κύκλο των συνεχόμενων μετενσαρκώσεων.

Στην Ολβία του Εύξεινου Πόντου, ανακαλύφθηκαν οστέινες πλάκες, του 5ου π.χ αιώνα, με τις λέξεις : ΒΙΟΣ – ΘΑΝΑΤΟΣ – ΒΙΟΣ. Οι μυστηριακές τελετές του Ορφισμού διακρίνονταν σε δύο επίπεδα, στον εξαγνισμό και στην μύηση, και διαδραματίζονταν την νύκτα συμβολίζοντας την μετάβαση από το σκότος της άγνοιας στο φως της αλήθειας. Δια μέσου της μύησης στα Ορφικά Μυστήρια, αποκαλύπτονταν στον άνθρωπο οι αρχετυπικές αλήθειες, έχοντας ως αρωγό τον Θεό Διόνυσο πού ήταν ο λυτρωτής της ανθρώπινης ψυχής, που την οδηγούσε στην αθανασία του ουρανού. Οι Ορφικοί συγκεντρώνονταν είτε σε οικίες, είτε σε φυσικά σπήλαια για να ψάλουν ύμνους και να γνωρίσουν την διδασκαλία του Ορφέα, υπό το φως του ιερού πυρ που δεν έσβηνε πότε. Η επίδραση του Ορφισμού επηρέασε τόσο πολύ τον Πυθαγόρα, ώστε την εποχή του Πεισιστράτου ήταν πολύ δύσκολο να ξεχωρίσουν τα γνήσια Ορφικά από τα Πυθαγόρεια μυστήρια. Ο Ορφισμός επέδρασε καταλυτικά στην Ελληνική φιλοσοφία για δυο λόγους: Σύμφωνα με τον Ορφισμό, ο Θεός κατοικεί στα βάθη του εαυτού μας, κρυμμένος στην ύλη. Ο Διονυσιακός άνθρωπος μπορεί εξ ιδίων να απελευθερωθεί από τα Τιτανικά δεσμά του και να σωθεί. Η Θεϊκή προέλευση της ψυχής ενοποιεί όλους τους ανθρώπους και τους φέρνει σε απευθείας ένωση με την Θεια ουσία. Σύμφωνα με την Ορφική θεογονία, αρχικά στο Σύμπαν υπήρχε η συνεχής ροή του Χρόνου από την οποία προήλθαν οι δύο Κοσμογονικές Ουσίες: Ύδωρ και Γη, Αιθήρ και Χάος. Διάμεσο του Φάνη Έρωτα δημιουργήθηκε το Ορφικό Ωόν, από όπου προήλθε το σύμπαν. (Στους Ορφικούς Φάνης ονομάζεται ο πρώτος Διόνυσος, ο Ζαγρέυς που διαμελίστηκε από τους Τιτάνες δεύτερος Διόνυσος, ενώ ο τρίτος Διόνυσος είναι ο αναστημένος από τον Δια). Σχετικά με το Ορφικό αυγό ο Πρόκλος γράφει (Πλάτων – Τίμαιος): «Όπως το ωόν περιελάμβανε την σπερματική αιτία του ζώου, έτσι και ο κρυφός διάκοσμος περιέχει κάθε τι το νοητό. Και όπως το ζώον έχει διαιρεμένα όσα ευρίσκοντο σαν σπέρματα στο ωόν, έτσι και ο Θεός προάγει σε εμφάνιση το άρρητον και ακατάληπτον των πρώτων αιτίων. Για τούτο ο Φάνης δοξάζεται ως θήλυς και δημιουργός». και ο Κλήμης: «Μέσα στην περιφέρεια του Ωού διαμορθώθηκε ένα αρρενόθηλυ ζωντανό ον, με πρόνοια του ενυπάρχοντος μέσα θεϊκού πνεύματος, το οποίο ο Ορφέας το αποκαλεί Φάνητα, διότι όταν φάνηκε, από αυτόν έλαμψε το παν, με το φέγγος του διαπρεπέστερου στοιχείου, του πυρός, εκπληρούμενο μέσα στο υγρό στοιχείο» Το Ύδωρ ή Αιθέρας Έν, αποτελεί την πρώτη Κοσμογονική Ουσία, ή Ενεργητική Αρχή, η «Συνεχής Ουσία». Η Γη ή Χάος ή Πάσχον ή Αόριστος Δυάς ή Έτερον ή Άπειρον των Πυθαγορείων, το οποίο βρίσκεται σε κατάσταση αμορφίας, αταξίας, αρρυθμίας, συγχύσεως, ταραχής, αποτελεί την«Μεριστή Ουσία» η οποία έχει την ιδιότητα της κίνησης και της ζωής και διακόπτει το συνεχές της συνεχούς ουσίας. Το Έν και η Δυάς είναι οι δύο πρώτες κοσμογονικές ουσίες, οι οποίες συνιστούν όλη την δημιουργία. Από αυτές και διαμέσου της ενέργειας του Φάνη-Ερωτά που προκαλεί την επαφή και μίξη των στοιχείων αρχίζει η πορεία του κόσμου. Ο κόσμος γίνεται αντιληπτός, ως Ένας που πολλαπλασιάζεται εσωτερικά με τη δημιουργία των διαφόρων μορφών ζωής. Τόσο οι Θεοί, όσο και οι άνθρωποι θεωρούνται δημιουργήματα του Κόσμου, στον οποίο μετέχουν και υπάγονται στους νόμους που διέπουν τη δομή και λειτουργία του. Οι Θεοί και οι Θεές θεωρούνται θεματοφύλακες αυτών των νόμων, χωρίς όμως να εκφεύγουν αυτών.

Ο λόγος του Ορφέα λοιπόν, προχώρησε μετά τον θάνατό του με τρόπο μυστηριώδη, μέσα στις φλέβες του Ελληνισμού από τις μυστικές αρτηρίες των Ιερών και τον έκανε Μύστη. Οι Θεοί έμειναν σύμφωνοι με τον λόγο του, όπως μέσα σε έναν ναό ο χορός των μυημένων συμφωνεί με τους ήχους μιας αόρατης λύρας. Έτσι η ψυχή του Ορφέα έγινε η ψυχή της Ελλάδος.
http://eidhseis.info

http://oeaf.blogspot.com

Ὃλη ἡ χώρα τοῦ Αὐθέντου ἐν Εὐρώπη ὀνομάζεται Ἑλλάς!

Τὰ «Ἡμερολόγια» (1497-1533) τοῦ Marin Sanuto

Ὁ Marin Sanuto (1466 – 1536), ἀνῆκε σὲ μία ἐκ τῶν ἀρχαιοτέρων καὶ διαπρεπεστέρων ἑνετικῶν οἰκογενειῶν. Ὁ πρῶτος  Sanuto ἀναφέρεται σὲ κώδικες τοῦ 420 μ.Χ., καὶ ἡ οἰκογένεια αὐτὴ διατηρήθηκε μέχρι τὸ 1700.

Ὁ Marin Sanuto ἐχρημάτισε ἐπὶ σειρὰ ἐτῶν νομοθέτης τῆς ἑνετικῆς ἀριστοκρατίας, κατέλαβε διάφορες ὑψηλὲς θέσεις καὶ τοῦ εἶχε ἐπιτραπῇ νὰ λαμβάνῃ γνώσιν μυστικῶν ἐγγράφων, ὁποιουδήποτε περιεχομένου.

 Ἒτσι εἶχε ὁ Sanuto στὴν διάθεσί του ὑλικό, ἀπὸ τὸ οποῖο κατέγραφε σὲ εἰδικοὺς κώδικες καὶ γιὰ δικό του λογαριασμό, ὃλα ὃσα θεωροῦσε ἐνδιαφέροντα καὶ χρήσιμα γιὰ τὴν ἱστορία τῆς πατρίδος του, ἀπὸ τὰ πολυάριθμα ἒγγραφα ποὺ κατέφθαναν στὸ δουκικὸ παλάτι ἀπὸ τοὺς κατὰ τόπους διοικητὲς τὴς ἑνετικῆς ἐπικράτειας.

 Τὰ «Ἡμερολόγια» αὐτά φυλάσσονται σὲ ἂριστη κατάσταση στὴν Μαρκιανὴ βιβλιοθήκη καὶ ἀπαρτίζουν 59 τόμους* ἀπὸ 250-500 φύλλα. Εἶναι γραμμένα ἀπὸ τὸν ἲδιον τὸν Sanuto στὴν ἑνετικὴ ἀρχαϊκὴ διάλεκτο καὶ εἶναι ἐξαιρετικὰ πολύτιμα γιατὶ ἐκτὸς ἀπὸ τὶς ἐκθέσεις τῶν πρεσβευτῶν καὶ τὰ ψηφίσματα τῆς Γερουσίας, ἐλάχιστα ἂλλα ἒγγραφα διεσώθηκαν.

Μέσα σὲ αὐτὰ τὰ «Ἡμερολόγια» μὲ τὴν ἡμερομηνία «1503 Δεκεμβρίου 3», ὁ Marin Sanuto δημοσιεύει ἀποσπάσματα δύο μακρῶν ἐκθέσεων οἱ ὁποῖες εἶχαν ἒρθει ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολιν.

Νὰ σημειώσουμε ὃτι γράφτηκαν 50 μόλις ἒτη μετὰ τὴν ἂλωσιν τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ εἶναι πιθανῶς οἱ πλέον αὐθεντικὲς μαρτυρίες τῆς ἐποχῆς ἐκείνης γιὰ τὴν κατἀστασιν τῆς Ὀθωμανικῆς ἐπικράτειας.

 «… ὁ Μέγας Αὐθέντης εἰσπράττει ἀπὸ τὸν κεφαλικὸν φόρον ἐτησίως δουκάτα 1.200.000. Ἒχει 10.000 γενιτσάρους μὲ 100 ἀρχηγούς, οἱ ὁποῖοι δὲν ἐνδιαφέρονται περὶ τοῦ ποῖος εἶναι ὁ Μέγας Αὐθέντης, ἀρκεῖ μόνον νὰ μισθοδοτῶνται ἀνελλιπῶς. Ὁ σουλτάνος ὀνομάζεται Μπαγεζίτ. Ἒχει τρεῖς βεζὐρηδες, ἢτοι τὸν Ἀχμέτ πασσᾶν, ποὺ εἶναι γαμβρός του, τὸν Μουσταφᾶ πασσᾶν καὶ τὸν Δαοὺτ πασσᾶν. Οἱ βεζύρηδες ἒχουν ὁ καθεὶς 1.000 ἂσπρα τὴν ἡμέραν καὶ ἂλλα 1.000 εἰσπράτουν ἀπὸ τὰ ἰδιόκτητα χωριά των. Ὁ ἀγᾶς τῶν γενιτσάρων ἒχει 500 ἂσπρα τὴν ἡμέραν. Ἒχει ὑπὸ τὰς διαταγάς του 3.000 γενιτσάρους πρὸς 5 ἂσπρα τὸν καθένα ἡμερησίως.

Ὃλη ἡ χώρα τοῦ Αὐθέντου ἐν Εὐρώπη ὀνομάζεται Ἑλλὰς καὶ ἡ ἐν τῇ Ἀσίᾳ Ἀνατολή…  ὁ δεύτερος βεζύρης Μουσταφᾶ πασσᾶς εἶναι ἑλληνικῆς καταγωγῆς καὶ ἐχρημάτισε πρεσβευτὴς ἐν Ρώμῃ εἰς τὸν καιρὸν τοῦ σουλτάνου Τζιέμ. Εἶναι φιλάργυρος, προικισμένος μὲ ἑλληνικὴν εὐφυΐαν, πανοῦργος καὶ εὒστροφος…[…]…

Ὃλη ἡ χώρα τοῦ Αὐθέντου ἐν Εὐρώπη ὀνομάζεται Ἑλλάς! 

* Ἐξετυπώθηκαν στὴν Βενετία κατὰ τὰ ἒτη 1879-1902.

Βιβλιογραφία

“ΜΝΗΜΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ”, Κωνσταντίνου Δ. Μέρτζιου, Β΄ Ἒκδ., Θεσσαλονίκη 2007.

Ἡ φωτογραφία τοῦ χειρογράφου τοῦ Sanuto εἶναι ἀπὸ τὴν en.wikipedia.org

ΠΗΓΗ: http://anihneftes.blogspot.com/2011/11/blog-post_15.html

Ἀμπελόκηποι, J.L.S. BARTHOLDY, VOYAGE EN GRECE

  Οἱ ὀνομασίες πολλῶν περιοχῶν τῆς Ἑλλάδος, κρύβουν ἱστορίες ποὺ ἒχουν τὶς ρίζες τους στοὺς ἀρχαίους χρόνους. Τὸ παρακάτω κείμενο, εἶναι μεταφρασμένο ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ J.L.S. BARTHOLDY, VOYAGE EN GRECE ποὺ ἐκδόθηκε τὸ 1807 στὸ Παρίσι.

~~~

«Ὁ κ. Fauvel, πρόξενος τῆς Γαλλίας στὴν Ἀθήνα, ἒκανε μία πολὺ ἐνδιαφέρουσα ἀνακάλυψη, χάρη σὲ ἓνα δέντρο. Ὑπῆρχε κοντὰ στὴν πόλη τῶν Ἀθηνῶν μία τοποθεσία ποὺ τὴν ὀνόμαζαν «οἱ Κῆποι». Ἐκεῖ ἦταν χτισμένος ἓνας ναὸς τῆς Ἀφροδίτης μ`ἓνα ἂγαλμα τῆς θεᾶς. Ἡ ἐπιγραφὴ ἒλεγε: «Ἡ θεία Ἀφροδίτη, ἡ ἀρχαιότερη θεὰ τῆς μοίρας». Βρισκόταν ἐκεῖ ἓνα ἀκόμη ἂγαλμα τοῦ Ἀλκαμένους, ποὺ τὸ θεωροῦσαν οἱ Ἀθηναῖοι ὡς ἓνα ἀπὸ τὰ πρῶτα ἀριστουργήματα τῆς τέχνης. (Διάλογοι τοῦ Λουκιανοῦ).

Ἐκεῖ κοντὰ ὑπῆρχε ἓνα κλειστὸ μέρος, ὃπου βρισκόταν ἡ εἲσοδος ἑνὸς φυσικοῦ ὑπογείου. Ἐκεῖ ἦταν ἀκριβῶς ὃπου, ἀπὸ τὸ ἱερὸ τῆς προστάτιδος τῶν Ἀθηνῶν (τῆς Παλλάδος Ἀθηνᾶς), οἱ Κανηφόρες (ἱέρειες) κουβαλοῦσαν τὰ μυστηριακὰ κάνιστρά τους μέσα στὴν ἀκρόπολη κι ἒβγαζαν ἀπό`κεῖ ἂλλα ἀντικείμενα ποὺ καὶ αὐτὰ τὰ ἒκρυβαν ἀπὸ τὰ ἀδιάκριτα βλέμματα.

Αὐτοὶ οἱ ἀρχαῖοι κῆποι ὀνομάζονται μέχρι σήμερα Ἀγγελόκηποι καί, κατ`ἂλλους , Ἀμπελόκηποι. 

Οἱ σύγχρονοι Ἀθηναῖοι, διαθέτουν πολλὰ ἐξοχικὰ σπίτια καὶ ἑλαιοφυτίες ἐκεῖ. Ὁ κ. Fauvel, ποὺ ἒκανε συχνὰ τοὺς περιπάτους του ἐκεῖ, παρατήρησε μιὰ μέρα, ἀνάμεσα στοὺς θάμνους καὶ στὰ φρύγανα ποὺ ἒζωναν μία ἒρημη ἑλληνική ἐκκλησία, τὸν κορμὸ μιᾶς πολὺ χοντρῆς καὶ πολὺ παλιᾶς μυρτιᾶς. Ἀσυνήθιστο καθὼς εἶναι αὐτὸ τὸ φυτὸ στὴ χώρα, πλησίασε περισσότερο καὶ βάλθηκε νὰ περιεργάζεται πιὸ προσεχτικὰ τὸ ἐκκλησάκι καὶ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο εἶχε τοποθετηθεῖ ἐκεῖ. Ἀνακάλυψε στὴν ἀρχὴ ἓνα πηγάδι, ποὺ τὸ χεῖλος του ἦταν ἀρχαῖο. Λίγο πιὸ πέρα, ἰωνικὰ κιονόκρανα μετρίων διαστάσεων καὶ κομμάτια ἐπιστυλίου.Τότε ὁ κ. Fauvel, ποὺ κουβαλᾶ στὸ κεφάλι του κάθε ἀράδα ἀπὸ τὸν Παυσανία, ἂρχισε νὰ ὑποψιάζεται ὃτι ἐκεῖ ἦταν ἲσως ὁ ναὸς τῆς Ἀφροδίτης στοὺς Κήπους, λαμβάνοντας προπαντὸς ὑπόψιν ὃτι οἱ Ἓλληνες χρησιμοποιοῦσαν κατὰ προτίμηση τὸν ἰωνικὸ ρυθμὸ γιὰ τὰ κτίσματα ποὺ ἀφιέρωναν σ`αὐτὴν τὴν θεά. Μπαίνοντας στὸ ἐκκλησάκι, πλεῖστα ὃσα ἀρχαῖα ὑπολείματα τὸν διαβεβαίωσαν γι` αὐτὴν τὴν ἂποψη. Καὶ μεταξὺ ἂλλων, δύο κιονόκρανα μὲ τὶς ἀρχαῖες τους βάσεις, οἱ σύγχρονοι Ἓλληνες εἶχαν τὴν βαρβαρότητα νὰ τοποθετήσουν ὡς κολόνες. Ἀλλά δὲν τοῦ ἀπέμεινε πιὰ καμία ἀμφιβολία, ὃταν στὰ δεξιὰ τοῦ ἱεροῦ διέκρινε ἓνα μικρὸ ἂνοιγμα, ποὺ χρησίμευε γιὰ εἲσοδος σὲ ἓνα ἀρκετὰ εὑρύχωρο ὑπόγειο, ποὺ στὰ μάτια του φάνηκε ὡς ἒργο τῆς φύσεως.

Περιεργάστηκα καὶ ἐγώ ἐκεῖνο τὸ ὑπόγειο στὸ φῶς τῆς ἡμέρας. Βρῆκα ἐκεῖ δύο πανάρχαια ἀνάγλυφα: τὸ ἓνα παριστάνει τὴν Ἀθηνᾶ νὰ ἀδειάζῃ μιὰ κούπα ὑπὸ μορφὴ σπονδῆς πάνω σὲ ἓνα φίδι μὲ κεφάλι κριαριοῦ. Ἡ θεά εἶναι ὁπλισμένη καὶ κρατᾶ τὸ δόρυ της. Στὸ ἂλλο διακρίνει κανεῖς τὴν Κυβέλη, τὴ Μεγάλη Μητέρα, μ`ἓνα στέμμα ἀπὸ τείχη στὸ κεφάλι της καὶ μ`ἓνα πηδάλιο πλοίου στὰ χέρια. Κοντά της ἓνας δράκοντας στὸν ὁποῖο ἐτοιμάζεται νὰ δώσῃ νὰ πιῇ. Δὲν ἀποκλείεται ἐπίσης αὐτὸ τὸ ἀνάγλυφο νὰ παριστᾶ τὴν Δήμητρα ἢ τὴν κόρη της.
Ὃσο γιὰ τὰ χαρακτηριστικὰ ποὺ μόλις περιέγραψα, δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξῃ καμία ἀμφιβολία ὡς πρὸς αὐτά, μιᾶς καὶ τὰ ἀνάγλυφα εἶναι τέλεια διατηρημένα…»

Τὸ συγκεκριμένο ὁδοιπορικό… διαδραματίστηκε τὸ 1803….. καὶ ἡ Ἀθήνα τότε εἶχε 9000 κατοίκους…!

Ὁ ἰωνικὸς κίονας εἶναι ἀπὸ  www.hellenica.de
Ἡ ἂποψις τῶν Ἀθηνῶν εἶναι άπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Edward Dodwell (1767-1832), Views in Greece, London, 1821

ΠΗΓΗ: http://anihneftes.blogspot.com/2011/11/jls-bartholdy-voyage-en-grece.html

Πού βρίσκεται σήμερα η κεφαλή του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου;

από kotsarikos

Το αυθεντικό κεφάλι του αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή στην Αμιένη.

Μετάφραση: Ραφαήλ Παπανικολάου

Η κεφαλή του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου κλάπηκε από την Κωνσταντινούπολη κατά την άλωσή της από τους Σταυροφόρους το 1204, και από το 1206 βρίσκεται στην πόλη Amiens (Αμιένη) της βόρειας Γαλλίας, στον περίφημο καθεδρικό της ναό, ο οποίος χτίστηκε ακριβώς για να στεγάσει το άγιο αυτό λείψανο και μάλιστα συγκαταλέγεται στα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Τα παρακάτω αποτελούν μετάφραση ενός δημοσιεύματος του ιστολογίου Full of Grace and Truth, όπου παρατίθενται δύο αποσπάσματα από ένα αφιέρωμα του υπέροχου περιοδικού “Road to Emmaus” (Δρόμος προς Εμμαούς). Σας προτείνουμε να ρίξετε μια ματιά μέχρι το τέλος του δημοσιεύματος. Γίνεται λόγος και για τις αποδείξεις της γνησιότητας της τιμίας κάρας.

Το παρακάτω είναι απόσπασμα από ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο από το περιοδικό Road to Emmaus για ιερά ορθόδοξα λείψανα στη Γαλλία. Πρόκειται για μια συνέντευξη με τον π. Νικολά Nikichine ο οποίος από καιρό ερευνά πολλά από τα φερόμενα λείψανα που έχουν σχέση με την Ορθοδοξία στη Γαλλία και παρουσιάζει εδώ πολλά από τα συμπεράσματά του. Μεταξύ των κειμηλίων που έχουν περισσότερες ιστορικές αποδείξεις, όπως αναφέρει, είναι η κεφαλή του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου στην Amiens της Γαλλίας. […]

“Από το 13ο αιώνα, ο καθεδρικός ναός της Νοτρ Νταμ στην Αμιένη στεγάζει ένα μέρος του κρανίου – τα οστά του προσώπου – του αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή. Αυτό δεν πρέπει να συγχέει αυτούς που γνωρίζουν ότι και το Άγιον Όρος ισχυρίζεται ότι έχει «την κεφαλή του αγίου Ιωάννη» (σημείωση του μεταφραστή: ίσως να εννοεί κάπου αλλού). Αυτή η ονοματοδοσία είναι μια ευσεβής συνήθεια, γιατί ακόμα κι αν έχετε μόνο ένα μέρος του κεφαλιού ή του χεριού, δεν θα λέγατε, «έχουμε πέντε εκατοστά του κρανίου», θα λέγατε, «έχουμε την κάρα του». Στο Άγιον Όρος έχουν ένα άλλο μέρος του κρανίου, αλλά στην Αμιένη έχουμε τα οστά του προσώπου, και μπορείτε να φανταστείτε ακόμη και την προσωπικότητά του πίσω από αυτά τα λείψανα.”

“RTE: Μπορείτε να μας πείτε τώρα για τα αποδεικτικά στοιχεία για ορισμένα από τα λείψανα που έχετε μελετήσει;

Π/ΝΙΚΟΛΑ: Όλα τα κυριότερα λείψανα που ανέφερα προηγουμένως έχουν βάσιμα ιστορικά και επιστημονικά επιχειρήματα από πολλές διαφορετικές πηγές, και αυτή η ποικιλία της συνοχής είναι ισχυρό επιχείρημα από μόνο του. Επίσης, μαθαίνοντας την ιστορία αυτών των λειψάνων, εμείς οι Ορθόδοξοι ανακαλύπτουμε μια άλλη άποψη για την ιστορία της δυτικής Εκκλησίας και έναν νέο τρόπο κατανόησης αυτών των ιστορικών γεγονότων.

Για παράδειγμα, η κεφαλή του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου αποκτήθηκε κατά τη λεηλασία της Κωνσταντινούπολης το 1204 (σημείωση του μεταφραστή: από τους λατίνους σταυροφόρους της Δ΄ Σταυροφορίας, οι οποίοι κατέκτησαν την Κωνσταντινούπολη και άρπαξαν όλους τους θησαυρούς της, π.χ. τα διάφορα πολύτιμα κειμήλια που μεταφέρθηκαν και βρίσκονται έως σήμερα στην Βενετία, το Άγιο Μανδήλιο που σήμερα είναι γνωστό ως η Σινδόνη του Τορίνο, η περίφημη εικόνα της Οδηγήτριας που ζωγραφίστηκε από τον ευαγγελιστή Λουκά και κατέληξε στο Montevergine της Ιταλίας, και άλλα πολλά). Αυτό ήταν μια μεγάλη τραγωδία για την ανατολική Εκκλησία, αλλά τώρα βλέπουμε τι έχει συμβεί στη Μικρά Ασία, στην Τουρκία, από την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους το 1453 μέχρι σήμερα. Αν το κεφάλι είχε παραμείνει εκεί, θα είχε χαθεί ή καταστραφεί, όταν η Κωνσταντινούπολη έπεσε στα χέρια των Τούρκων (όπως συνέβη με πολλά λείψανα), ή μήπως θα ήταν ακόμα προσβάσιμο για προσκύνηση; Τώρα, αυτό το λείψανο είναι στη Γαλλία, σε έναν πολύ όμορφο καθεδρικό ναό, και είναι δυνατό για τους Ορθόδοξους να το προσκυνήσουν με τον πλέον ανοικτό τρόπο. Η 25η Μαΐου, σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο, ή η 7η Ιουνίου, σύμφωνα με την αστική ημερολόγιο, είναι η γιορτή της Τρίτης Ευρέσεως της Κεφαλής του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, και σε αυτή τη γιορτή, το 2004, τελέσαμε την Θεία Λειτουργία με αυτό το λείψανο στην αγία τράπεζα. Αυτό δεν θα μπορούσε ποτέ να συμβεί στη σύγχρονη Τουρκία, και αυτό το είδος προβληματισμού αλλάζει την εκτίμησή μας για το ιστορικό γεγονός της μεταφοράς αυτού του λειψάνου στην Αμιένη. Ο Θεός έχει την δική Του πρόνοια.

Παλιό ανάγλυφο από τον καθεδρικό της Αμιένης που δείχνει την άφιξη της κεφαλής του αγίου Ιωάννη στην πόλη. Παρατηρούμε ότι το άγιο λείψανο με την χρυσή λειψανοθήκη είναι ακριβώς το ίδιο όπως το βλέπουμε και σήμερα.

Ο Θεός επέτρεψε τη μεταφορά αυτών των λειψάνων εδώ, και αυτή η δυτική κοινωνία είναι τα διατηρεί πιστά. Βεβαίως, η Γαλλία περνάει μια περίοδο αποχριστιανοποίησης, αλλά ακόμη βλέπουμε  καθημερινή προσκύνηση των λειψάνων αυτών από έναν μικρό αριθμό πιστών χριστιανών. Ένα άλλο πολύ γνωστό παράδειγμα από τον 11ο αιώνα είναι η μεταφορά («μετακομιδή») του λειψάνου του αγίου Νικολάου από τα Μύρα της Λυκίας (και αυτή βρίσκεται σήμερα στην Τουρκία) στο Μπάρι στην Ιταλία. Στην ακολουθία που είναι αφιερωμένη σε αυτό το γεγονός, λέμε «Δεν ήταν χρήσιμο στα μάτια του Θεού αυτά τα πολύτιμα λείψανα να παραμένουν αδρανή στην έρημο της Λυκίας.» [*** Βλ. την σημείωση παρακάτω] Εμείς οι Ορθόδοξοι πρέπει να αντιμετωπίσουμε ευλαβικά την πρόνοια του Θεού, η οποία εκδηλώνεται σε αυτό.

Αυτή η συνεχής προσκύνηση από ακόμη και μια μειοψηφία Γάλλων πιστών είναι ένα από τα πνευματικά επιχειρήματα για τη γνησιότητά τους. Σε κάθε περίπτωση που έχω μελετήσει, έχω βρει ντόπιους που πιστεύουν, και ακαδημαϊκούς μελετητές που έχουν έγγραφα, ιστορικά βιβλία, και αρχεία που παρουσιάζουν τα ιστορικά και επιστημονικά επιχειρήματα που αποδεικνύουν τη γνησιότητα του λειψάνου. Βεβαίως, αυτοί οι άνθρωποι είναι λίγοι σε αριθμό. Ο μεγάλος αριθμός των Γάλλων ρωμαιοκαθολικών όχι μόνο δεν γνωρίζουν τίποτα για τα δικούς τους ιερούς τόπους, αλλά και δεν ενδιαφέρονται και πολύ για αυτά. Αυτό δεν είναι δικό τους φταίξιμο – αυτοί οι ίδιοι είναι θύματα των αντι-χριστιανικών, αντι-εκκλησιαστικών, και αντι-λειψανικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Δυστυχώς, κάθε αδύναμο σημείο της ιστορίας της δυτικής Εκκλησίας (σημείωση του μεταφραστή: δηλαδή του Παπισμού) μεγεθύνεται με σκοπό να γενικεύσει την εντύπωση της αδυναμίας της Εκκλησίας συλλήβδην. Οι ρωμαιοκαθολικοί είχαν τις αποτυχίες τους, και η ευπιστία των απλών ανθρώπων γινόταν ενίοτε αντικείμενο εκμετάλλευσης από κακούς κληρικούς για το κέρδος, αλλά και πάλι, όταν μελετάτε την ιστορία των μεγάλων λειψάνων, δεν μένει χώρος για αυτές τις απλοϊκές αντιρρήσεις.

Αντιθέτως, έχουμε πολύ κατηγορηματικά και ισχυρά επιχειρήματα. Μπορούμε να αναφέρουμε το παράδειγμα της κεφαλής του αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή στην Αμιένη, η οποία, ανατομικά, είναι ένα οστό του προσώπου χωρίς το σαγόνι. Συγχρόνως, μια εκκλησία στην επισκοπή του Βερντέν (σημείωση του μεταφραστή: άλλη πόλη της Γαλλίας) είχαν, όπως φημιζόταν, το σαγόνι του Αγίου Ιωάννη. Μια επιτροπή συστήθηκε για να εξετάσει τα δύο κειμήλια, και στην προκειμένη περίπτωση, το σαγόνι στο Βερντέν αποδείχθηκε ότι ήταν ενός άλλου ανθρώπου, μετά τον δέκατο αιώνα, αλλά τα συμπεράσματα της ίδιας επιτροπής σχετικά με τα λείψανα του αγίου Ιωάννη στην Αμιένη ήταν εκπληκτικά. Το οστό της Αμιένης όχι μόνο έχει χρονολογία από τον πρώτο ως τον τρίτο αιώνα μετά Χριστόν, αλλά και αυτό το κομμάτι του κρανίου προσδιορίστηκε ότι ήταν ενός άνδρα μεσογειακής καταγωγής, ηλικίας από 30 μέχρι 45, και επιπλέον υπήρχε μια αρχαία τρύπα που προκλήθηκε από ένα αιχμηρό εργαλείο, ακριβώς στο κάτω μέρος του μετώπου. Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, γνωρίζουμε ότι μετά τον αποκεφαλισμό του, η Ηρωδιάδα μαχαίρωσε το κεφάλι με το μαχαίρι της ως εκδίκηση για την καταγγελία εκ μέρους του του παράνομου γάμου της με τον Ηρώδη. Αν και αυτό δεν είναι τόσο σημαντικό για τους επιστημονικούς εξεταστές, έχουμε πράγματι αυτό το επιχείρημα από τη δική μας παράδοση, μαζί με άλλα ιστορικά και ανθρωπολογικά επιχειρήματα για τη γνησιότητα του λειψάνου του.

Στην ιστορία των μεγάλων κειμηλίων, έχουμε σχεδόν πάντα αυτή την επιστημονική και πνευματική ταύτιση. Για παράδειγμα, στην ιστορία της Σινδόνης του Τορίνου, η ιστορική τεκμηρίωση δεν είναι πολύ πειστική, αλλά τα πιο εντυπωσιακά επιχειρήματα προέρχονται από την επιστημονική πλευρά, τα πορίσματα των οποίων έχουν συνεχώς αναθεωρηθεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών. (σημείωση του μεταφραστή: Τα τελευταία χρόνια έχουν εντοπιστεί και η πληθώρα των ιστορικών τεκμηρίων σχετικά με την αγία Σινδόνη, εκτός από τα επιστημονικά! Μπορείτε να διαβάσετε για την θύελλα των συγκλονιστικών στοιχείων σε διάφορα βιβλία, όπως για παράδειγμα στα άψογα “The Crucifixion of Jesus: A Forensic Inquiry” του ιατροδικαστή Frederick Zugibe και το “Holy Faces, Secret Places” του ιστορικού ερευνητή Ian Wilson. Το ένα εστιάζει κυρίως στις αποδείξεις που αφορούν στις φυσικές επιστήμες, ενώ το άλλο στις ιστορικές.)

Μετά τη Γαλλική Επανάσταση, είχαμε αυτό που ονομάστηκε «Καθολική Αναγέννηση» στη Γαλλία. Η πρωτόγονη και άξεστη λογικοκρατία και η κριτική των επαναστατών και των Προτεσταντών που προσπαθούσαν να δυσφημίσουν τα λείψανα ώθησαν τους Ρωμαιοκαθολικούς να εξερευνήσουν τις ιστορίες αυτών των αντικειμένων. Μελέτησαν, έκαναν αρχαιολογικές έρευνες, και έφτασαν σε ένα υψηλότερο επίπεδο αντικειμενικής επιχειρηματολογίας υπέρ της γνησιότητας πολλών από αυτά τα λείψανα που ήταν γνωστά από πριν. Όχι μόνο στη Γαλλία, αλλά και στη χριστιανική Ανατολή, έχουμε ακόμη πολλά έγγραφα που δεν έχουν ερευνηθεί, εξαιτίας των γλωσσικών φραγμών, την αρχαιότητας, και της έλλειψης πρόσβασης.

Ο καθεδρικός ναός της Παναγίας στην Αμιένη, όπου φυλάσσεται η κεφαλή του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου.

Καθώς συνεχίζουμε να μελετάμε, βρίσκουμε με τον καιρό ακόμη περισσότερα επιχειρήματα υπέρ της γνησιότητας, αλλά η άποψή μου είναι ότι η λογική διερεύνηση δεν μπορεί ποτέ να αποτελεί επαρκή απόδειξη. Περιορίζεται από την φύση της λογικοκρατίας. Το βασικό επιχείρημα για εμάς είναι το επιχείρημα της πίστης μας. Δεν είναι το γεγονός ότι αυτό το λείψανο, αυτό το κόκαλο, είναι πραγματικά από από τον άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή με κάποιον τρόπο να επηρεάζει τη σύγχρονη ζωή μας, το προσωπικό μας πεπρωμένο. Γνωρίζουμε από την ιστορία της Εκκλησίας ότι, αν αυτό λείψανο είναι από τον άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή, τότε έχουμε μια μεγαλύτερη εγγύηση ότι η αδύναμη προσευχή μας θα έχει περισσότερα αποτελέσματα εδώ από ό, τι σε άλλο τόπο.

Το σημείο όπου θέλουμε να καταλήξουμε είναι να δείξουμε ότι δεν είναι μόνο εφικτό, αλλά και χρήσιμο να προσευχόμαστε μπροστά σε άγια λείψανα. Έχουμε αρκετά στοιχεία που να δείχνουν ότι υποστηρίζουν την προσευχή μας. Ο Θεός και οι άγιοι οι ίδιοι μάς δίνουν αρκετά επιχειρήματα. Ωστόσο, ακόμη και αν καλώ προσκυνητές σε αυτά τα ιερά μέρη, προσωπικά, δεν τολμώ να επιβάλω αυτό το σέβας ως μια βεβαιότητα. Μόνο το σύνολο της Εκκλησίας μπορεί να το εξουσιοδοτήσει αυτό. […]“

(παρμένο από: http://www.roadtoemmaus.net/back_issue_articles/RTE_25/A_CITY_OF_SAINTS.pdf, “A CITY OF SAINTS: THE FORGOTTEN RELIQUARIES OF PARIS”;
Road to Emmaus Vol. VII, No. 2 (#25))

[***Σημείωση: Όπως γράφει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στον “Συναξαριστή” του για την γιορτή της μετακομιδής του λειψάνου του αγίου Νικολάου (20 Μαϊου): «Διά τούτο ευδόκησεν ο Θεός να σηκωθούν από εκεί τα άγια λείψανα του μεγάλου Πατρός ημών Nικολάου, και να μεταφερθούν εις την πολυάνθρωπον πολιτείαν την ονομαζομένην Mπαρ, ήτις ευρίσκεται εις την Iταλίαν. Ένα μεν, διά να μη μείνουν τα λείψανα τοιούτου Aγίου άτιμα και άδοξα, και άλλο δε, διά να απολαύση και η Δύσις τα τούτου θαυμάσια, ήτις ακόμη δεν είχε πέση εις τας αιρέσεις και κακοδοξίας, αλλ’ ήτον Oρθόδοξος, και ενωμένη με την Aνατολικήν Eκκλησίαν.” (http://www.snhell.gr/references/synaxaristis/search.asp)

(και τώρα οι ταπεινές μου απόψεις…) (σημείωση του μεταφραστή: δηλαδή του ιστολογίου Full of Grace and Truth)

Αυτά και τα παρόμοια συναισθήματα που προαναφέρθηκαν δεν δείχνουν να αποδέχονται καθόλου την αφαίρεση των ιερών ορθοδόξων λειψάνων (συμπεριλαμβανομένης εκείνης κατά την λεηλασία της Κωνσταντινούπολης) και τη μεταφορά τους σε ξένα και ακόμα και ετερόδοξα μέρη, αλλά φαίνεται να επαναλαμβάνουν ότι κανείς μας δεν γνωρίζει τον άπειρο νου του Θεού, και το τί ευδοκεί το ανεξιχνίαστο θέλημά Του. Ίσως θα έπρεπε επίσης να δείχνουμε ταπεινοφροσύνη, μετάνοια και καρτερία στις διάφορες δοκιμασίες που επιτρέπονται από το Θεό εξαιτίας των πολλών αμαρτιών μας. Εν πάση περιπτώσει, ας ευχαριστήσουμε τον Θεό εν τέλει για τις αμέτρητες υλικές και πνευματικές ευλογίες που συνεχίζουμε να λαμβάνουμε από Αυτόν σε αφθονία.]

Πηγή: Περιοδικό “Road to Emmaus: A Journal of Orthodox Faith and Culture” (ιστοσελίδα http://www.roadtoemmaus.net/). Αναδημοσίευση από http://full-of-grace-and-truth.blogspot.com/2009/08/head-of-precious-forerunner-in-amiens.html.

πηγή

Διαβάστε και εδώ τον βίο του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου

Πηγή: http://kotsarikos.com/

ΤΑ ΙΧΝΗ ΤΩΝ ΦΑΕΘΟΝΤΑ, ΙΔΜΩΝΑ, ΗΡΑΚΛΗ ΣΤΗΝ …ΣΕΛΗΝΗ!!!

Είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον να ερευνά κανείς μέσα από τα αρχαία, ακόμη περισσότερο από τα πανάρχαια κείμενα των ελλήνων συγγραφέων, και να ανακαλύπτει πτυχές που ούτε καν είχαν περάσει από το μυαλό του ακόμη και ως την πιο απίθανη θεωρία!!!Και μέσα από αυτή την ανακάλυψη αντιλαμβάνεται πόσο σπουδαία είναι η γνώση της προϊστορίας μας, η γνώση του ποιες είναι οι ρίζες μας, η γνώση της προέλευσή μας…Η θεωρία ενός πολιτισμού τεράστιου, ενός πολιτισμού τόσο εξελιγμένου από κάθε άποψη, στα χρόνια της απώτατης προϊστορίας, είναι η βάση πάνω στην οποία θα στηριχθεί ένας καλός ερευνητής και θα ξεκινήσει το ταξίδι της πραγματικής ανακάλυψης!!! Το ταξίδι που επιφυλάσσει τόσες συγκινήσεις μέσα από την μαγεία του άγνωστου που μας γνωστοποιείται αίφνης με την πιο σπουδαία του μορφή. Αυτή της προσφοράς, γιατί για κάτι τέτοιο πρόκειται,της Γνώσης…

Είδαμε τον Φαέθοντα να παρουσιάζεται μπροστά μας μέσα από τα κείμενα όχι των δικών μας συγγραφέων αλλά και άλλων λαών, κυρίως της Μέσης Ανατολής, ως ένας αστροναύτης, τον Ίδμωνα, τον Διόνυσο-Ήλιο αλλά και τον Αιγαίων-Βριάρεως-Ηρακλή, να ακολουθούν με την ίδια αστραφτερή λάμψη τις πορείες των άστρων, να διασχίζουν τα πλανητικά συστήματα και να πλησιάζουν τον γεννήτορα, ζωοδότη Ήλιο!!!

Ο Ηρακλής που έχει μείνει στην παράδοση τόσο την ελληνική όσο και αυτή άλλων λαών, ως ένας από τους μεγαλύτερους ημιθέους που πραγματοποίησε άθλους τεράστιας σημασίας, περνά στην συμβολική γνωστική θεώρηση ως η πλευρά εκείνη του ανθρώπου που μπορεί να επιτύχει ακόμη και θαύματα!!! Πράγματα που ξεπερνούν τις ανθρώπινες δυνατότητες, όχι γιατί κάτι άλλο μεσολάβησε γι’ αυτό αλλά απλούστατα γιατί γνώρισε, νόησε το ποιος είναι και πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του πάνω στην χθόνα. Γνώρισε… Νόησε… Και επέτυχε !!!

«…Ο Γκιλγκαμές είπε στον Ενκιτού: « Κοίταξε εκεί κάτω την γη. Φαίνεται από εδώ σαν ένας κήπος, και οι θάλασσές της σαν μία γούρνα γεμάτη νερό…». (« Έπος Γιγλαμές», και « Αναμνήσεις από το μέλλον» Έριχ Φον Νταίνικεν).

Ο συσχετισμός του Ηρακλή-Αιγαίων-Βριάρεως με τον Γκιλγκαμές τον ήρωα των Σουμερίων, έχει την δική της σημασία και αυτό φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται μέσα από την Μεσανατολική παράδοση. Η απεικόνιση του Γκιλγκαμές είναι απόλυτα ίδια με αυτή του Ηρακλή και προσδιορίζεται κυρίως στα δυο χαρακτηριστικά του ήρωα, την λεοντή και το ρόπαλο. Είναι αυτό που παραπάνω ανέφερα και έχει να κάνει με την πορεία του ανθρώπου μέσα από τις δοκιμασίες στο ποθητό αποτέλεσμα της επιτυχούς κατάληξης της γνώσης…

Οι Σουμερικές επιγραφές τον παρουσιάζουν μαζί με τον σύντροφό του Ενκιτού να ακολουθούν τον δρόμο προς τους θεούς… «…Γυρίστε πίσω. Γιατί κανείς θνητός δεν μπορεί να ανεβεί εκεί που κατοικούν οι Θεοί…», τους είπε μία φωνή. Αυτή η αναφορά που υπάρχει πάνω στις πλάκες των Σουμερικών επιγραφών δείχνει περίτρανα το μέγεθος της προσπάθειας του ημιθέου να περάσει τα χθόνια και να βρεθεί στο « καθ’ ομοίωση»… Αλλά πέρα από την συμβολική υπάρχει και η θεωρεία της ύπαρξης του μεγαλειώδους πολιτισμού που χάθηκε. Εκεί οι αστροναύτες της εποχής ανακαλύπτουν, εξερευνούν και αφήνουν πίσω τα σημάδια της επίσκεψής τους.

« …Άτρωτος ίστατο μούνος … κατάσκια κύκλα Σελήνης και φλόγα πορφυρέουσα υπό Ζοφοδέι κόνω… και πάταγον βρονταίον αρρασομένων νεφελάων, αιθέριον μύκημα και αστράφτοντα κομήτην… έμπειρον άλμα κεραυνού, τοία παρ’ ουρανίοις δεδαημένος έργα θεαίνης, ίστατον θαρσιέσαν έχων φρένα…», (Νόνος, «Διονυσιακά, τόμος Β΄ βιβλίο 38ο σελ. 30-40 «Φαέθοντος Μοίρα»).

Αναφέρει για τον Ίδμωνα, ο Νόνος, λέγοντας ότι οι γύρω από την Σελήνη κύκλοι, το αθέατο μέρος της οι πορφυρές της φλόγες που περιέζωναν το άρμα του Ίδμωνα κατά την πτήση του προς τα άστρα, η διάσπαση των στρωμάτων της ατμόσφαιρας, η παρομοίωση του άρματός του με απαστράπτοντα κομήτη, το άλμα του κεραυνού με τον οποίο προσονομάζει ο Νόνος την εκτίναξη του πυραύλου του Ίδμωνα κ.λ.π. όλα αυτά τα στοιχεία μας παραπέμπουν αναπόφευκτα και απολύτως φυσιολογικά στα στοιχεία εκτόξευσης των πυραύλων του διαστήματος της σύγχρονης εποχής μας…

Είναι ενδιαφέρον να αναφέρουμε τα παρακάτω από το βιβλίο του ερευνητή Don Wilson στο βιβλίο του « Τα μυστικά της Σελήνης», όπου γίνεται αναφορά για τα σημάδια τα οποία είδαν επανδρωμένα και μη, διαστημόπλοια τόσο των Αμερικανών όσο και των Ρώσων. Λέει σχετικά:

« … Το μη επανδρωμένο Ρωσικό διαστημόπλοιο « Λούνα 2», που προσεδαφίστηκε στην Σελήνη στην περιοχή της θάλασσας των καταιγίδων στις 4 Φεβρουαρίου 1966, τράβηξε μερικές εκπληκτικές φωτογραφίες με πυργοειδείς κατασκευές τοποθετημένες σε ευθεία γραμμή στην επιφάνεια της Σελήνης. Μήπως οι κατασκευές αυτές σημειώνουν σταθμούς προσγείωσης διαστημοπλοίων προερχομένων από κάποιο εξωγήινο πολιτισμό; …».

Ακόμη κάνει αναφορά για την αποκάλυψη από το επανδρωμένο διαστημόπλοιο των Αμερικανών, « Όρμπιτερ 2», για κατασκευές σε σχήμα οβελίσκου, σαν τους οβελίσκους της Αιγύπτου, στην περιοχή της θάλασσας της Γαλήνης, που φωτογράφησε το πλήρωμα του διαστημοπλοίου από ύψος 29 μιλίων στις 20 Νοεμβρίου 1966. Οι διαπιστώσεις αυτές και του Ρωσικού και του αμερικανικού διαστημοπλοίου, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι κατασκευές αυτές μπορούν να αποτελούν ουσιαστικές αποδείξεις για επίσκεψη νοημόνων όντων στην Σελήνη. Γιατί οι υπεύθυνοι του κέντρου εκτόξευσης διαστημοπλοίων της Αμερικανικής ΝΑΣΑ κράτησε τις διαπιστώσεις αυτές μυστικές;

Αναρωτιέται ο ερευνητής Wilson, αλλά νομίζω πως και ο καθένας από εμάς μπορεί να αναρωτηθεί όχι μόνο γι’ αυτές τις διαπιστώσεις αλλά και για τόσα άλλα όπως και για το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την διακοπή της απ’ ευθείας μετάδοσης της προσσελήνωσης των αμερικανών στον δορυφόρο της γης, το καλοκαίρι του 1969, και που αυτή έγινε όταν ακούστηκαν κάποια επιφωνήματα έκπληξης από τους αμερικανούς αστροναύτες. Τι είδαν άραγε; Μήπως τα σημάδια από τις επισκέψεις των αστροναυτών Φαέθοντα, Ίδμωνα, Αιγαίων-Βριάρεως-Ηρακλή; Από εκείνη την απώτατη προϊστορική εποχή; !!! Ποιος ξέρει… Οι απαντήσεις πάντως είναι μέσα στα αρχαία κείμενα και για εκείνον που θέλει να τις βρει είναι αρκετά …ορατές!!!

kapodistria-httpsxolianewsblogspotcom.blogspot.com

xgrt: Γιατί στο βίντεο αυτό έχουν “blur” θολώσει τις εικόνες σε μερικά σημεία που δείχνουν “κάτι”;

ΠΗΓΗ: http://oeaf.blogspot.com/

(ελαφρώς εμπλουτισμένο{2 videos}+1 ερώτημα)

Harry Potter και ο Σατανισμός

Ψάξαμε και σας αναδημοσιεύουμε τα πιο κύρια σημεία της “λατρείας του Harry Potter”, σε ελεύθερη μετάφραση.

---

Η ναζιστική σύνδεση στο Harry Potter

Ο David έγραψε: Το τοπικό εβραϊκό μας Κοινοτικό Κέντρο συν-χρηματοδοτεί τον “κόμμα” Χάρι Πότερ με τα τοπικά μας βιβλιοπωλεία των σύνορων μας. Το φυλλάδιο για αυτό το μέρος αναφέρει ότι τα παιδιά θα λάβουν δωρεάν ένα τατουάζ κεραυνού [στα μέτωπά τους].

Το εβραϊκό Ταλμούδ (Παλαιά Διαθήκη των Εβραίων), απαγορεύει την πρακτική της μαγείας. Ωστόσο, τοπική εβραϊκή κοινότητα μας ανέχεται την πρακτική της μαγείας, καλώντας τα παιδιά να ντύνονται όπως ο Χάρι Πότερ και να προσποιούνται ότι είναι μάγοι. Αυτό είναι σίγουρα μια αποστροφή στα μάτια του Θεού. (Είναι ενδιαφέρον, καθ ‘όλη την Παλαιά Διαθήκη, ο Θεός διέταξε τους Ισραηλίτες ξανά και ξανά να μην εγκρίνει το απόκρυφο, τις παγανιστικές πρακτικές των γειτόνων τους, αλλά αρνήθηκαν να υπακούσουν στις απαγορεύσεις του.)

Επίσης, το ίδιο βράδυ πήρα αυτό το flyer από το εβραϊκό κοινοτικό κέντρο στα σύνορα, έφερα κοντά και  ένα βιβλίο Time-Life για την ναζιστική Γερμανία του Χίτλερ. Είχε μια σειρά από συγκλονιστικές φωτογραφίες της Νεολαίας από το  Χιτλερικό Σώμα. Αυτό που με εντυπωσίασε, ήταν ο αριθμός των φωτογραφιών που απεικονίζουν το σύμβολο του κεραυνού – κυρίως για τη νεολαία στις σημαίες του Χιτλερικού Σώματος, αλλά και σε μερικές ασπίδες τελετουργικό στο Σώμα της Νεολαίας.

Το σύμβολο του κεραυνού χρησιμοποιήθηκε επίσης για τις στολές των Ναζί στρατιωτών SS, οι οποίοι, μεταξύ άλλων, μάζωξε τον εβραϊκό λαό και πραγματοποίησε τη σφαγή τους. Πιο συγκεκριμένα, τα γράμματα SS στις στολές τους ήταν σχήμα διπλούς κεραυνούς – το ίδιο διπλό σύμβολο SS χρησιμοποιούνται από νεοναζί σήμερα (βλέπε επόμενη παράγραφο).

Η ακόλουθη περιγραφή του συμβόλου κεραυνός βρέθηκε στη χριστιανική τοποθεσία:
http://www.crossroad.to/text/symbols.html

Κεραυνός:

Στην αρχαίες μυθολογίες πολλών πολιτισμών (Νορβηγοί, ρωμαϊκές, ελληνικές, Native American, κ.λπ.), ο κεραυνός εκσφενδονίζεται από τους αρσενικούς θεούς στον ουρανό για να τιμωρήσουν, να φέρουν νερό (βροχή) ή γονιμοποιούν τη γη ή τα πλάσματα της. Οι μύθοι των Navaho συνδέονται με το Thunderbird, το σύμβολο της σωτηρίας και της θείας δωρεάς. Σε πολλά παιδικά παιχνίδια αντιπροσωπεύει την υπερφυσική δύναμη. Διπλοί κεραυνοί, είναι δημοφιλής με σύγχρονα σκίνχεντ που συμβολίζουν την ναζιστική εξουσία.

Ίσως μπορείτε να μαντέψετε εάν αυτό που οδηγεί… Ο Χίτλερ ήταν σε μεγάλο βαθμό εμπλεκόμενος στον αποκρυφισμό και τον παγανισμό και μοιράστηκε αυτές τις απόκρυφες διδασκαλίες με τους οπαδούς του, συμπεριλαμβανομένης της νεολαίας. Τους κεραυνούς στη ναζιστική νεολαία και τις στολές των SS ήταν αποκρυφιστικά σύμβολα, όπως ακριβώς ο κεραυνός στο μέτωπο του Χάρι Πότερ που είναι ένα σύμβολο αποκρυφισμού. Οι απόκρυφοι ναζιστικοί “επαγγελματίες” ήταν αυτοί που κατακρεούργησαν εκατομμύριους Εβραίους πολίτες στο Ολοκαύτωμα. Γιατί η Εβραϊκή κοινότητα φέρνει στη δημοσιότητα σήμερα το σύμβολο του κεραυνού του Χάρι Πότερ, η οποία δεν είναι μόνο απόκρυφη, αλλά θυμίζει τη ναζιστική σφαγή από τα  SS. Παράλογο!

Το τατουάζ με τον αποκρυφιστικό κεραυνό  στα μέτωπά των παιδιών μπορεί να δηλώνει την προετοιμασίας τους για να δεχθεί το χάραγμα του θηρίου κάποια στιγμή ως “κάτι ωραίο.” Είναι μια τρομακτική σκέψη, αλλά πολύ πιθανό έως αναμενόμενο σε αυτούς τους καιρούς.

Σε ένα άλλο σημείωμα, το βιβλίο Time-Life που αναφέρονται τα ανωτέρω με τίτλο «Η Νέα Τάξη» είναι ένας από τους τρεις τόμους για τη ναζιστική Γερμανία. Δεν έχω δει τους άλλους δύο τόμους ακόμη, αλλά αυτό δεν απαριθμεί ακόμη τον όρο «Ολοκαύτωμα» στο ευρετήριο του. Θα μπορούσε αυτό ίσως  να είναι ένα παράδειγμα ρεβιζιονισμού της ιστορίας, στην οποία οι άνθρωποι είναι στην πραγματικότητα κατ ‘αντι Σημιτική μη ενημερώνοντας τους σημερινούς νέους αναγνώστες για το Ολοκαυτώμα με όλες τις φρίκες του.

Ένα άλλο ενδιαφέρον: Η .K. Ρόουλινγκ δήλωσε ότι είχε την πρόθεση, τα βιβλία της με τον Χάρι Πότερ να διαβαστούν από παιδιά ηλικίας περίπου 10 και πάνω. Ωστόσο, τα βιβλία, όπως γνωρίζουμε, είναι άγρια ​​γενικά για τα παιδιά από την ηλικία των 5 ετών (και ίσως ακόμη και νεότερους)….Είναι πραγματικά μια αποστροφή, όταν ενήλικες έχουν μυήσει δυνητικά τόσα πολλά μικρά παιδιά στη μαγεία και το σατανισμό πριν καν μπορούν να ξεχωρίσουν το σωστό από το λάθος. Οι γονείς φέρουν ευθύνη για την αγορά αυτών των βιβλίων…

Ο Χάρι Πότερ Εγκωμιασμένος για να πάρει τα μικρά παιδιά στο σατανισμό!

Ρίξτε μια πολύ στενή ματιά στα πολύ νεαρά κορίτσια(δεξιά), που είναι ντυμένα με κοστούμια μαγισσών, να κάθονται μπροστά του Πενταγράμματος του Σατανά (Πεντάλφα), με το αγαπημένο τους βιβλίο Harry Potter αγκαλιά τους. Έχετε αναγνωρίσει κάποιο από αυτά όπως το δικό σας;

Όχι μόνο δεν έχουν τις λεπτομέρειες της φορεσιάς, αλλά γνωρίζουν αρκετά για Μαγείες να κακογραμμένα (έννοια κακού) ξόρκια, “Avada Kedavra” στον τοίχο πίσω τους. Πολύ μικρά ζωγραφισμένες μάγισσες σε ένα πεντάγωνο με έναν κύκλο γύρω από αυτό, και να έχουν τοποθετήσει μικρά κεριά σε κάθε ένα από τις πέντε γωνίες συν 7 πρόσθετες. Το Πεντάγραμμο (Πεντάλφα) είναι το πιο ισχυρό, κακό, μαύρο Magick σύμβολο που υπάρχει, και αυτό γίνεται ακόμα πιο ισχυρό όταν περικυκλωθεί. Μπορείτε εύκολα να δείτε πως οι νέες αυτές μάγισσες πήρα την “κατανόησή” τους για Μαγείες, επειδή φοράνε όλες τις εποχές τα γυαλιά του Χάρι Πότερ, καθώς έχουν από ένα βιβλίο Χάρι Πότερ μπροστά τους.

Περαιτέρω, κάθε ένα από αυτά τα παιδιά δίνει το σημάδι του διαβόλου που είναι γνωστό με διάφορα ονόματα, “Il Cornuto”(Bush), “Cornuto», «Τριάδα του διαβόλου», «Μοσχιοί Devil,” και Devil Salute. “[Δρ Cathy Μπερνς, μασονικός και Απόκρυφη Σύμβολα Εικονογραφημένη, σ. 226-7]. Η δεύτερη φωτογραφία (αριστερά) τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια τελετής Μαύρης μαγείας στον Ναό του Set και δείχνει το Salute διαβόλου (βλ. παρακάτω) και το περικύκλωμα σε Pentagram(Πεντάλφα). Αυτό είναι σατανισμός προς τον Set, ένα από τους  κύριους δαίμονες της κόλασης, και είναι υπεύθυνος για το θάνατο και την καταστροφή.

Αυτά τα παιδιά κατανοούν ασφαλώς τη σημασία αυτού του χαιρετισμού χεριού κατά τη διάρκεια της χύτευσης του ξόρκιού:

“Χειρονομίες χρησιμοποιούνται επίσης σε Μαγεία”

Κάθε ένα από τα δάχτυλα σχετίζεται με έναν πλανήτη καθώς και μια αρχαία θεότητα. Δεδομένου ότι η δημιουργία κατάδειξης είναι μια μαγική πράξη και αποτελεί μέρος της πολλά ξόρκια, το δάκτυλο μπορεί να επιλεγεί από τον συμβολισμό της ..  Χειρονομίες είναι μαγικά εργαλεία τόσο ισχυρό όσο και κάθε άλλο… Πρόκειται για ένα σημάδι αναγνώρισης μεταξύ των σατανιστών και μαγισσών ή μασόνων.
Συνεπώς, μπορούμε μόνο να συμπεράνουμε ότι αυτές οι νεαρές μάγισσες έχουν μάθει ένα μέρος της Μαγείας από την ανάγνωση των βιβλίων του Χάρι Πότερ, και τώρα θέλουν να ενεργοποιηθούν εκ νέου με τις πολλές σκηνές της χύτευσης ξορκιών, ή την ανάγνωση κρυστάλλινων σφαιρών. Αυτή η εικόνα αιχμαλωτίζει την ουσία, του τι συμβαίνει σήμερα στην κοινωνία μας, όπως ο Harry Potter με τα βιβλία να στρέφουν αμέτρητους νέους – ορισμένους ήδη από το 8 ετος ηλικίας τους στη Μαγεία και το σατανισμό. Αυτό είναι το πρώτο βήμα για την μετατροπή τους σε πραγματικούς μάγους, μάγισσες όσο μεγαλώνουν. Το παιδί σας αντιδρά αντίστοιχα σε αυτές τις σκηνές του Χάρι Πότερ; Ξέρετε ουσιαστικά τι κάνει το παιδί σας;

Άλλα μασωνικά, σατανιστικά σύμβολα

«Χειρονομίες στο τελετουργικό Wiccan μπορούν εύκολα να γίνουν. Κατά την επίκληση του εωσφόρου, τα χέρια ανυψώνονται με τα δάχτυλα να προεκτείνονται  για να λάβουν ή να δείξουν τη δύναμη τους ή την “ταυτότητά” τους…μεταξύ τους … Γίνεται επίκληση με το πρώτο και το τέταρτο δάχτυλο, μέχρι τον αντίχειρα κρατώντας πατημένα τα υπόλοιπα δυο ενδιάμεσα κάτω από την παλάμη, εκπροσωπώντας τα κέρατα ».

[“Wicca: Οδηγός για το μοναχικό Practitioner”, ανέφερε ο Δρ Cathy Μπερνς, «τεκτονική και απόκρυφων Σύμβολα Illustrated” , ο Δρ Cathy Μπερνς, σ. 225].

Ποια είναι η σημασία των χειρονομιών στον σατανισμό ή μασονία; “Κινήσεις που χρησιμοποιούνται στη Μαγεία. Κάθε δάχτυλο αφορά ένα συγκεκριμένο πλανήτη, καθώς και μια αρχαία θεότητα. Δεδομένου ότι δείχνει να είναι μια μαγική πράξη και μέρος της αποτελεί πολλά ξόρκια, το δάκτυλο μπορεί να επιλεγεί από τον συμβολισμό του. Ο αντίχειρας σχετίζεται με την Αφροδίτη και για τον Πλανήτη, τη Γη. Δίας (τόσο τον πλανήτη όσο τον θεό) κανόνες για το δείκτη. Το μεσαίο δάκτυλο κυβερνάται από το θεό και τον Κρόνο (ο Σατανάς) το τέταρτο λεπτότερο από τον Ήλιο και τον Απόλλωνα, και το μικρό δάχτυλο από τον πλανήτη Ερμή. … Χειρονομίες είναι μαγικές, εργαλεία τόσο ισχυρά όσο από οποιοδήποτε άλλο … “

Το σύμβολο αυτό με το χέρι είναι γνωστό με διάφορα ονόματα:. “Τριάδα του διαβόλου, Il Cornuto, Cornuto, το Κέρας, Μοσχιοί Διάβολος, Twin-κερασφόρος Salute, Μοσχιοί χειρός, Devil Salute, και διάβολος Χορν Salute τριάδα του διαβόλου και πρόκειται για ένα σημάδι αναγνώρισης μεταξύ των σατανιστών και μαγισσών ή μασόνων. Θυμηθείτε ότι ο Σατανάς (ή Pan) καλείται «κερασφόρος Θεός”, και το σήμα με το χέρι διαμορφώνεται έτσι ώστε να μοιάζουν με κέρατα. “

Σατανιστές αγαπούν τον Χάρι Πότερ

Παίρνουν τα τρέχοντα γεγονότα και ζητήματα τη στιγμή που εταιρείες μετατρέπουν την αλήθεια της πραγματικότητας σε μυθιστόρημα. Προσπαθούν να κάνουν οτιδήποτε θρησκευτικό ή χριστιανικό να κρίνονται αυστηρά και γελοία. Το άρθρο αυτό γράφτηκε για να απεικονίσει την πραγματική αλήθεια για το τι συμβαίνει στα παιδιά μας, καθώς γίνονται φανατικοί του Χάρι Πότερ.

Εκατομμύρια παιδιά έχουν κάνει το “Χάρι Πότερ και το Κύπελλο της Φωτιάς” το βιβλίο με την πιο γρήγορη-πώληση στην ιστορία των εκδόσεων.

«Και, όπως και πολλοί από τους φίλους στα σχολεία, τα παιδιά μαγεύονται αρκετά από τα παράξενα κατορθώματα της απόκρυφιστικής σχολής Χόγκουαρτς για Μαγείες και Ξόρκια και έχουν πεισθεί ασυνείδητα  να ακολουθήσουν την …αριστερή οδό, αποφασισμένοι να γίνουν ειδήμονες στις μαύρες τέχνες όπως ο Harry και οι “φίλοι του”. «Συνήθιζα να πιστεύω σε αυτό που διδάσκονται στο Κατηχητικό Σχολείο», είπε μια κοπέλα ονόματι Ashley, ξυπνά ένα αρχαίο ξόρκι να καλέσει Cerebus, τo τρικέφαλο κυνηγόσκυλο του Hess. “Αλλά ο Harry Potter και τα βιβλία μου έδειξε ότι η μαγεία είναι πραγματική, κάτι που μπορούν να μαθαίνουν και να χρησιμοποιούν αυτή τη στιγμή, και ότι η Βίβλος δεν είναι παρά βαρετό ψέματα. ” Αυτό θέλουν να περάσουν στη νεολαία.

Αυτή είναι η ουσία , προειδοποίηση σχετικά με τον Harry Potter! Παιδιά ηλικίας ακόμη και 8 ετών είναι σκέτη αντιγραφή του Χάρι Πότερ, όποιος είναι και σε ό, τι πιστεύει… Δεδομένου ότι είναι μια μάγος μαύρης μαγείας, το αίμα, με μακρά ιστορία των ισχυρών γενεών της μαγείας, τα παιδιά σε όλη την υδρόγειο, θα ήθελαν να τον αντιγράψουν σε κάθε πτυχή. Τα παιδιά έρχονται ντυμένοι ως μάγισσες και warlocks, φέρνοντας μαζί τους σύνεργα που θα τους επιτρέψει να κάνουν μάγια, να διαβάσουν κρυστάλλινες σφαίρες και να υποκρίνονται πως μετατρέπουν τους ανθρώπους σε ζώα κλπ…

Καθ ‘όλη την απόκρυφη λογοτεχνία, θεωρώ το θέμα τους είναι ότι ο πληθυσμός σε όλο τον κόσμο, ανεξαρτήτου θρησκείας, να υποβληθεί σε προετοιμασία για να δεχτεί τον ίδιο τον Αντίχριστο και τις “αξίες” του. Ο Χάρι Πότερ απεικονίζει τόσο κραυγαλέα την ισχύ της μαύρης μαγείας που  μπορούμε μόνο να σταματήσουμε να αναρωτιόμαστε αν δημοτικότητά του είναι σήμερα ένα από τα σημάδια του επικείμενου τέλους της εποχής.

Ας επιστρέψουμε στην κομπορρημοσύνη στο άρθρο περί Harry Potter:

“Το 1995, υπολογίστηκε ότι περίπου 100.000 Αμερικανοί, κυρίως ενήλικες, συμμετείχαν σε εωσφορικές λατρευτικές ομάδες. Σήμερα, περισσότερα από 14 εκατομμύρια παιδιά μόνο ανήκουν στην Εκκλησία του Σατανά, κυρίως χάρη στον “λιτό οδηγό” του αγοριού από το 4 Privet Drive. ” Οι αριθμοί είναι τρομακτικοί, στο σύνολο των πωλήσεων των βιβλίων Χάρι Πότερ, παραγόμενα από πολλούς ανθρώπους που διαβάζουν ένα βιβλίο που έχει αγοραστεί και ισούται ή υπερβαίνει το ποσοστό των 14 εκατομμυρίων ευρώ.

Θεωρώ ότι είναι απολύτως πιστευτό ότι αυτή η συγγραφέας είναι μυημένη στο σατανισμό όταν προάγει τον σατανισμό μεταξύ των παιδιών στις ΗΠΑ που έχει αυξηθεί στο 139% μέσα σε 5 μόλις χρόνια! “Πραγματικά, ο χρόνος είναι μια επίσπευση κατά την βιβλική προφητεία που θα εκπληρωθεί, “the whole earth went after the beast in amazement and admiration.” [Rev. 13:3, Amp. Bible Commentary].

Περισσότερα παρακάτω.

ΠΗΓΗ:

http://www.cephasministry.com/save_our_children_harry_potter_booklet.html

http://soca7.multiply.com/journal/item/32/Sign_Of_The_Times

Μυστήριο με το χειρόγραφο Βόϊνιτς

Το μυστηριώδες «χειρόγραφο Βόϊνιχ», ένα κείμενο αγνώστου συγγραφέα, γραμμένο σε μια ακατανόητη γλώσσα, ανακαλύφθηκε στην Ιταλία, από τον έμπορο παλαιών βιβλίων Βίλντριχ Βόϊνιχ, από τον οποίο πήρε το όνομά του.

Έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον μιας πλειάδας ερευνητών, μέχρι και κρυπτογράφων, που προσπαθούν χωρίς επιτυχία, εδώ και χρόνια, να «σπάσουν» τους κώδικές του, που πιθανώς αφορούν αλχημικά μυστικά.

Περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, εικόνες άγνωστων φυτών, γυμνών γυναικών και περίεργα αστρονομικά διαγράμματα.

Το κείμενο περιέχει τελείως «εξωτικούς» χαρακτήρες, που μερικές φορές μοιάζουν με λατινικά γράμματα, αλλά στην πλειονότητά τους δεν θυμίζουν τίποτε που να έχει γραφεί στη Γη. Παρά τις πιο εξεζητημένες στατιστικές αναλύσεις των γραμμάτων, δεν έχει βγει κανένα νόημα μέχρι στιγμής.

Τώρα, για πρώτη φορά, μια ομάδα Αμερικανών επιστημόνων, κατάφεραν να χρονολογήσουν με ακρίβεια το χειρόγραφο, χρησιμοποιώντας την μέθοδο του άνθρακα-14.

Συμπέραναν ότι δημιουργήθηκε στις αρχές του 15ου αιώνα, περίπου 100 χρόνια παλαιότερα από ό,τι πίστευαν μέχρι σήμερα οι περισσότεροι ερευνητές, μια χρονολογία που έρχεται να ανατρέψει διάφορες ιστορικές θεωρίες σχετικά με την προέλευση και τους διαδοχικούς κατόχους του μυστηριώδους χειρογράφου.

Το χειρόγραφο, που σήμερα φυλάσσεται στη βιβλιοθήκη σπανίων βιβλίων και χειρογράφων του πανεπιστημίου Γιέηλ στις ΗΠΑ, ανακαλύφθηκε το 1912, στη βίλα Μοντραγκόνε, κοντά στη Ρώμη.

Ο Βόινιχ αποφάσισε να αφιερώσει τα υπόλοιπα 18 χρόνια της ζωής του για να βρει το μυστικό του χειρογράφου, αλλά εις μάτην.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ, liako.gr

“Το φως της Ελλάδας άνοιξε τα μάτια μου!”, ομολογεί μεγάλος αμερικανός συγγραφέας!

Συντάκτης: Μαρία Παναγοπούλου, Δημοσίευση: 31/07/2010

Η επανακυκλοφορία του βιβλίου που έγραψε ο Χένρι Μίλερ το 1941, στο οποίο μετέφερε τις εντυπώσεις του από το ταξίδι του στην Ελλάδα, αναζωπυρώνει το διεθνές ενδιαφέρον για τον συγγραφέα αλλά και για τη χώρα μας

Η πρόσφατη αμερικανική επανακυκλοφορία του βιβλίου του Χένρι Μίλερ «Ο Κολοσσός του Μαρουσιού» (εκδ. Νew Directions) εστιάζει εκ νέου το διεθνές ενδιαφέρον σε έναν δημιουργό- συγγραφέα και ζωγράφο- ο οποίος κατόρθωσε να υπερβεί τις παραδοσιακές λογοτεχνικές φόρμες της εποχής του εξελίσσοντας ένα νέο είδος μυθιστορήματος που συμπεριέχει στοιχεία αυτοβιογραφίας, κοινωνικής κριτικής, φιλοσοφικών αναζητήσεων και ταξιδιωτικών εμπειριών. Παράλληλα, εστιάζει το ενδιαφέρον και στη χώρα μας αφού το εν λόγω βιβλίο, γραμμένο το 1941, μεταφέρει τις εντυπώσεις του συγγραφέα από το ταξίδι του στην Ελλάδα λίγο πριν από το ξέσπασμα του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου.

Οι ομφαλοί του ανθρώπινου πνεύματος

Το βιβλίο του Μίλερ χωρίζεται σε τρία μέρη, με το καθένα από αυτά να επικεντρώνεται στην επίσκεψη του συγγραφέα σε ισάριθμους τόπους της χώρας μας, «ομφαλούς του ανθρώπινου πνεύματος»: τις Μυκήνες, την Κνωσό και τους Δελφούς. «Το γεγονός ότι αυτοί οι τόποι υπήρχαν ακόμη και διατηρούσαν τα αρχαία ονόματά τους έμοιαζε απίστευτo» γράφει χαρακτηριστικά ο Μίλερ.

Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι καθένα από τα μέρη που επισκέφθηκε είχε τη δική του, διαφορετική δύναμη. Ταυτόχρονα, καθένα εξέπεμπε μια μαγική γαλήνη. «Είμαι βέρος Νεοϋορκέζος, γεννήθηκα στη μεγαλύτερη και στην πιο άδεια πόλη στον κόσμο. Στέκομαι στις Μυκήνες και προσπαθώ να καταλάβω τι συνέβη εδώ πριν από αιώνες. Αισθάνομαι σαν μια κατσαρίδα που σέρνεται στα απομεινάρια μιας χαμένης δόξας… ακολουθούμε, άραγε, τον ίδιο δρόμο;» Οπως και κάθε άλλο μέρος της Ελλάδας, υποστηρίζει ο Μίλερ, οι Μυκήνες, φορτισμένες από τη δολοφονία του Αγαμέμνονα, χωρίζονται σε «πριν» και «μετά». Οι δύο κόσμοι διασταυρώνονται: «Το έγκλημα εμπεριέχει τον γρίφο, βαθύ όπως η ίδια η σωτηρία» γράφει χαρακτηριστικά.

“Το φως της Ελλάδας άνοιξε τα μάτια μου”

Αναφερόμενη στο βιβλίο με αφορμή την αμερικανική επανακυκλοφορία του, η εφημερίδα «Los Αngeles Τimes», σημειώνει ότι ο «Κολοσσός του Μαρουσιού» παρέμεινε το αγαπημένο πόνημα του συγγραφέα του και σίγουρα το πλέον εύθυμο. «Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι η Γη περιλαμβάνει τόσο πολλά. Περπάτησα τυφλός, με διστακτικά βήματα. Ημουν περήφανος και υπερφίαλος, εγκλωβισμένος στη ζωή του ανθρώπου της πόλης. Το φως της Ελλάδας άνοιξε τα μάτια μου, διαπέρασε τους πόρους μου, επεξέτεινε όλο μου το είναι. Επέστρεψα στον κόσμο», αναφέρει ο Μίλερ.

Πηγή: http://www.tovima.gr, Pyles.Tv

Όταν ο άνθρωπος άρχισε να γράφει!

Συντάκτης: Μαρία Γεωργιάδου, Δημοσίευση: 10/11/2010

Μία σημαντική έκθεση του Ινστιτούτου Ανατολικών σπουδών του Σικάγο προσπαθεί να φωτίσει αυτά τα κρίσιμα και γοητευτικά ερωτήματα που αφορούν μια θεμελιώδη κατάκτηση των ανθρώπων, τη γραφή.

Η νέα αντίληψη που προκύπτει από την έκθεση είναι ότι τα αιγυπτιακά ιερογλυφικά δημιουργήθηκαν ανεξάρτητα από τη σφηνοειεδή γραφή των Σουμερίων, ενώ μέχρι το 1950 – λόγω κάποιας συγγένειας σε μερικά σύμβολα –  υπήρχε η άποψη ότι οι Σουμέριοι επηρέασαν τους Αιγυπτίους.

Στη δεκαετία του ’50 ο Günther Dryer μελετώντας ταφικές πινακίδες στην Άβυδο της Αιγύπτου διαπίστωσε πρώτος τη διαφορά ανάμεσα στη σφηνοειδή γραφή των Σουμερίων και τα ιδεογραφικά σύμβολα των Αιγυπτίων.

Βέβαια η σουμεριακή γραφή είχε εξαπλωθεί πολύ στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής στην εποχή του χαλκού (μετά το 3.400 π.Χ.). Το γιατί και πως επηρέασε τις γύρω περιοχές είναι ένα ιστορικό ερώτημα.

Ένα ακόμα ενδιαφέρον στοιχείο της έκθεσης είναι ένα εύρημα του 1800 π.Χ. με χαρακτήρες που μοιάζουν με τους Αιγυπτιακούς. Γράφτηκε σε μία σημιτική διάλεκτο (ίσως από Χαναανίτες) και φαίνεται να πλησιάζει την αλφαβητική γραφή! Βρέθηκε στο Σινά στα ορυχεία τυρκουάζ του Σεραμπίτ ελ-Καντίμ.

Πρόκειται για μία συγκονιστική έκθεση όπου ο επισκέπτης διαπιστώνει τον τρόπο «που οι άνθρωποι κατάφεραν για πρώτη φορά να μεταδώσουν τον τόπο και τον χρόνο», όπως αναφέρει ο επιμελητής Gil Stein.

Pyles.Tv