Ανακάλυψαν δύο πλανήτες σαν τη Γη που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν ζωή

Μια διεθνής ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε, με τη βοήθεια του αμερικανικού διαστημικού τηλεσκοπίου Κέπλερ, δύο πλανήτες που βρίσκονται εκτός του δικού μας ηλιακού συστήματος αλλά είναι παρόμοιοι με τη Γη και θα μπορούσαν να φιλοξενούν ζωή.”Με βάση αυτά που παρατηρήσαμε, ξέροντας την ακτίνα τους και τη διάρκεια περιστροφής γύρω από το άστρο τους, αυτοί οι δύο εξωπλανήτες είναι οι πιο παραπλήσιοι με τη Γη που έχουν βρεθεί ποτέ”, εξήγησε ο Τζάστιν Κριπ, αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο Νοτρ Νταμ και εκ των συγγραφέων της μελέτης που δημοσιεύεται στην αμερικανική επιστημονική επιθεώρηση Science.

Οι δύο πλανήτες, που βαφτίστηκαν “Κέπλερ-62 e” και “Κέπλερ-62 f” ανήκουν σε ένα ηλιακό σύστημα με πέντε πλανήτες. Η ακτίνα τους είναι 1,41 και 1,61 φορές (αντίστοιχα) μεγαλύτερη από εκείνη της Γης. Βρίσκονται επίσης σε τέτοια απόσταση από τον ήλιο τους, τον Κέπλερ-62, που καθιστά τη θερμοκρασία τους ούτε πολύ υψηλή ούτε πολύ χαμηλή. Θα μπορούσαν κατά συνέπεια να έχουν νερό σε υγρή μορφή.

Λόγω του μεγέθους τους οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ενδέχεται να είναι βραχώδεις όπως η Γη ή να αποτελούνται από πάγο.

Οι αστρονόμοι εντόπισαν τους δύο εξωπλανήτες όταν ο Κριπ παρατήρησε μια σκιά στο άστρο Κέπλερ-62 πριν από περίπου ένα χρόνο.

Στα τέλη του 2011 η αμερικανική διαστημική υπηρεσία Nasa επιβεβαίωσε ότι ανακαλύφθηκε ο πρώτος εξωπλανήτης, ο Κέπλερ 22b, που θα μπορούσε να φιλοξενεί ζωή γιατί βρίσκεται στην “κατοικήσιμη” ζώνη του ηλιακού συστήματος Κέπλερ-22 που απέχει περίπου 600 έτη φωτός από τη Γη. Ωστόσο, λόγω του μεγάλου μεγέθους του (η ακτίνα του είναι 2,4 φορές εκείνη της Γης) δεν είναι σίγουροι για τη σύνθεσή του.

Το τηλεσκόπιο Κέπλερ που παρατηρεί περισσότερα από 100.000 άστρα παρόμοια με τον Ήλιο στους αστερισμούς του Κύκνου και της Λύρας έχει εντοπίσει μέχρι σήμερα περισσότερους από 60 εξωπλανήτες.

Πηγή: http://gr.news.yahoo.com/ανακάλυψαν-δύο-πλανήτες-σαν-τη-γη-που-θα-194009683.html

Gliese 581g. Ποιοί τον κατοικούν;

Η είδηση βρίσκεται σε όλα τα μέσα και κυριαρχεί στις επιστημονικές στήλες. Δυνητικά κατοικήσιμος πλανήτης  στον γαλαξία μας και σε απόσταση 20 ετών φωτός από τη Γη (περίπου 189 δισ. χιλιόμετρα).

Ο πλανήτης Gliese 581g βρίσκεται σε τέτοια απόσταση από το μητρικό του άστρο, που η θερμοκρασία του πρέπει να επιτρέπει την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή στην επιφάνεια ή λίγο κάτω από αυτήν.
Ο  Gliese δεν είναι ο μοναδικός που έχει ανακαλυφθεί. Οι επιστήμονες έχουν καταγράψει συνολικά 422 εξωπλανήτες από το 1995.

Παλαιότερα το ερώτημα ήταν για το εάν τα αστέρια που βλέπουμε στον σύμπαν έχουν πλανήτες. Με την ανακάλυψη των πρώτων πλανητών (κυρίως αέρινων γιγάντων όπως ο Δίας), περάσαμε στο ερώτημα εάν υπάρχουν κατοικήσιμοι πλανήτες.

Σήμερα φαίνεται ότι κι αυτό το ερώτημα απαντήθηκε καταφατικά. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι πιθανότητες ζωής είναι στο 100%.

Αναγκαστικά λοιπόν το επόμενο ερώτημα είναι: Τί είδους ζωή φιλοξενεί;

Θα μπορούσε να είναι αρκετά ανεπτυγμένη;

Αν αναλογιστούμε την πρόοδο που έκανε η ανθρωπότητα στα τελευταία 100 χρόνια, μπορούμε να υποθέσουμε ότι στα επόμενα 100 θα μπορούμε να καλύπτουμε τέτοιες αποστάσεις (189 δισ. χιλιόμετρα).
Γιατί να μας φαίνεται απίθανο να το κάνουν αυτό ήδη κάποιοι άλλοι;

Εάν ένας από τους χιλιάδες πιθανούς πλανήτης με δυνατότητα ζωής έχει έναν πολιτισμό με 100-200 χρόνια πιο εξελιγμένο από εμάς, τότε προς τι η αμφισβήτηση  για εξωγήινους επισκέπτες;

Η επιστημονική κοινότητα οφείλει να παραδεχθεί ότι η επίσκεψη του πλανήτη μας  από εξωγήινο πολιτισμό (στο παρελθόν ή στο μέλλον) δεν είναι κάτι το απίθανο.

Πρέπει να το κάνει για να προετοιμαστεί η ανθρωπότητα για τη μεγαλύτερη πρόκληση στην ιστορία της.

ΠΗΓΗ: Aneksigita-fainomena.blogspot.gr

Ένα μοναδικό βίντεο απόδειξης ύπαρξης των εξωγήινων;

Ένα μοναδικό βίντεο απόδειξης ύπαρξης των εξωγήινων – Προσοχή πολλές από τις εικόνες μπορεί να είναι σκληρές!

«Είναι αλήθεια ότι εκατομμύρια άνθρωποι σ’ ολόκληρο τον κόσμο πιστεύουν ακράδαντα στην πραγματικότητα ύπαρξης ιπτάμενων δίσκων και στη δυνατότητα εξωγήινων επισκέψεων από άλλα πλανητικά συστήματα.

Φυσικά, το γεγονός ότι πρέπει να υπάρχει ζωή στο διάστημα, ότι κατά καιρούς θα πρέπει να έχουν ανθήσει διάφοροι πολιτισμοί στο σύμπαν και ότι ο άνθρωπος δεν πρέπει να είναι το μοναδικό λογικό ον ανάμεσα στα δισεκατομμύρια των γαλαξιών, είναι κάτι που όλοι σχεδόν οι επιστήμονες αποδέχονται σήμερα σαν κάτι το πιθανό.

Οι αποστάσεις που μας χωρίζουν από τα άλλα άστρα και τους άλλους πιθανούς εξωγήινους πολιτισμούς είναι ένα ανυπέρβλητο πρόβλημα.

Ωστόσο στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να δείτε μια μεγάλη συλλογή με εξωγήινους που πιάστηκαν στην κάμερα.

Προσοχή πολλές από τις εικόνες μπορεί να είναι σκληρές!

Ο συγκεκριμένος ανήκει στην κατηγορία των γκρίζων, είναι σαν αυτούς με τους οποίους ο Φιλ Σναϊντερ ερχόταν σε επαφή στις γεωτρήσεις που έκανε με συναδέλφους για κατασκευή υπόγειων τούνελ. Όπως ανέφερε ο ίδιος, η στάση τους απέναντι στους ανθρώπους ήταν επιθετική. Μάλιστα κάποια στιγμή ενας γκρίζος χτύπησε τον Σάιντερ με ραδιενεργό ακτίνα και τον προσέβαλλε με καρκίνο.

Πηγή: http://aneksigita-fainomena.blogspot.gr/2013/04/blog-post_133.html

Η απάτη της Αστρολογίας

Του Χ. ΒΑΡΒΟΓΛΗ
Aναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Στην αρχή κάθε νέας χρονιάς όλοι θέλουν να ξέρουν τι τους επιφυλάσσει το μέλλον. Μπορούν όμως κάποιοι να το προβλέπουν; Είναι η αστρολογία επιστήμη; Οι αστρονόμοι λένε «όχι»! Οι πλανήτες Ουρανός, Ποσειδώνας και Πλούτωνας ανακαλύφθηκαν τα τελευταία 200 χρόνια, δηλαδή σίγουρα μετά την καθιέρωση των «νόμων» της αστρολογίας. Έχουν οι πλανήτες αυτοί αστρολογική σημασία; Αν ναι, τότε τα ωροσκόπια πριν από την ανακάλυψή τους ήταν λανθασμένα. Αν όχι, τότε σε τι διαφέρουν από τους υπόλοιπους που έχουν;

Με την αλλαγή του νέου χρόνου η τηλεόραση, οι εφημερίδες και τα περιοδικά γέμισαν από αστρολογικές προβλέψεις για το 2013. Έχει άραγε όλη αυτή η παραφιλολογία κάποια σχέση με την πραγματικότητα; Η επιστημονική απάντηση είναι απλή και σύντομη: Και βέβαια δεν έχει. Αποτελεί κοινή διαπίστωση το γεγονός ότι η αστρολογία έχει γίνει μέρος της καθημερινής ζωής. Το μαρτυρούν οι τακτικές στήλες ωροσκοπίων στις περισσότερες εφημερίδες και στα περιοδικά, καθώς και οι συχνές παρουσιάσεις αστρολογικών προβλέψεων στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο. Ακόμη και οι πιο δύσπιστοι έχουν αρχίσει να αντιμετωπίζουν θετικά την αστρολογία με το επιχείρημα ότι «αφού ασχολούνται τόσοι μαζί της, και μάλιστα πετυχημένα, δεν μπορεί, θα έχει και κάποια δόση αλήθειας». Πολύ λίγοι, δυστυχώς, αντιλαμβάνονται ότι αυτή η «μόδα» αρχίζει να γίνεται επικίνδυνη. Είναι φανερό ότι ευνοεί τον σκοταδισμό και ωθεί τους ανθρώπους στη μοιρολατρία, αφού θεωρεί ότι οι πράξεις τους δεν οφείλονται στην ελεύθερη βούληση. Υπάρχει όμως και ένα άλλο πρόβλημα που δεν είναι εξαρχής ορατό: στην αστρολογία πιστεύουν και πολλοί άνθρωποι που επηρεάζουν την κοινή γνώμη και το μέλλον του τόπου (π.χ., πολιτικοί ή καλλιτέχνες). Η πίστη τους αυτή είναι δυνατόν όχι μόνο να τους οδηγήσει σε λανθασμένες αποφάσεις, αλλά και να φέρει στα κέντρα λήψης αποφάσεων ανθρώπους έξω από το πολιτικό σύστημα.

Πίστη και μαντεία

Το φαινόμενο της πίστης στην αστρολογία έχει βαθιές ρίζες. Αυτή η μορφή της μαντείας ξεκίνησε από τους λαούς της Μεσοποταμίας, επειδή εκεί, σε αντίθεση με την αρχαία Ελλάδα, επικρατούσε η δύναμη του ιερατείου και όχι ο ορθολογισμός των φυσικών φιλοσόφων. Έτσι η σύνδεση αστρονομίας – θρησκείας, η οποία είναι εμφανής στα ονόματα των πλανητών (π.χ., Αφροδίτη, Αρης, Δίας κτλ.), σε συνδυασμό με την άγνοια της ασήμαντης θέσης που έχει η Γη στο Σύμπαν, οδήγησε στην αντίληψη ότι οι πλανήτες επηρεάζουν τη ζωή μας.

Υπάρχει άραγε επιστημονική βάση στην αστρολογία; Η απάντηση είναι σίγουρα αρνητική, αφού καμία από τις γνωστές δυνάμεις της φυσικής δεν μπορεί να εξηγήσει οποιαδήποτε επίδραση των πλανητών στην καθημερινή ζωή. Για παράδειγμα, ένα κοντινό σώμα, όπως π.χ. ο γυναικολόγος κατά τη γέννα, εξασκεί στο νεογέννητο μωρό έξι φορές μεγαλύτερη βαρυτική δύναμη από ό,τι ο Αρης! Αλλωστε, αν η αστρολογία ήταν επιστήμη, τότε κάθε μέρα τα ωροσκόπια όλων των αστρολόγων θα συμφωνούσαν μεταξύ τους, αφού υπολογίζονται με τα ίδια δεδομένα.

Πέρα όμως από αυτόν τον απλό συλλογισμό, η αστρολογία δυσκολεύεται να απαντήσει ικανοποιητικά σε πολλά άλλα προβλήματα. Ένα από αυτά είναι το αστρονομικό φαινόμενο της μετάπτωσης των ζωδίων, σύμφωνα με το οποίο η θέση των 12 ζωδίων αλλάζει στον ουρανό αργά αλλά σταθερά. Για παράδειγμα, τη σημερινή εποχή κατά το χρονικό διάστημα 21 Μαρτίου ως 20 Απριλίου ο Ήλιος βρίσκεται στον αστερισμό των Ιχθύων και όχι στον αστερισμό του Κριού, όπως αναφέρεται στα ωροσκόπια. Πώς συμφωνεί αυτό με το γεγονός ότι οι αστρολόγοι έχουν συνδέσει τον χαρακτήρα κάθε ατόμου με τα χαρακτηριστικά του ζωδίου που αντιστοιχεί στην ημερομηνία γέννησής του;

Οι θέσεις της Αφροδίτης

Ένα άλλο πρόβλημα ανακύπτει από το γεγονός ότι οι αστρολόγοι συντάσσουν τα ωροσκόπια με βάση τη θέση των πλανητών στον ουρανό, χωρίς να ενδιαφέρονται ούτε για το πραγματικό μέγεθός τους ούτε για την πραγματική τους απόσταση από τη Γη. Για παράδειγμα, η σύνοδος της Αφροδίτης με τον Ήλιο θεωρείται ότι έχει την ίδια αστρολογική σημασία είτε ο πλανήτης βρίσκεται στην εμπρός πλευρά του Ήλιου, ανάμεσα σε αυτόν και στη Γη, είτε στην πίσω, παρ’ όλο που στη δεύτερη περίπτωση είναι σε πενταπλάσια απόσταση από τη Γη. Αυτό βέβαια οφείλεται στο ότι η αστρολογία αναπτύχθηκε όταν οι άνθρωποι πίστευαν πως οι πλανήτες περιφέρονται γύρω από τη Γη και όχι γύρω από τον Ήλιο. Τότε όμως γιατί δεν παίζουν αστρολογικό ρόλο και άλλα αντικείμενα του ηλιακού μας συστήματος, όπως οι δορυφόροι των άλλων πλανητών ή οι αστεροειδείς ή ακόμη και οι πλανήτες άλλων πλανητικών συστημάτων, από αυτούς που ανακαλύπτονται κατά δεκάδες τα τελευταία χρόνια; Αξίζει να σημειωθεί ότι ο πιο απομακρυσμένος από τους πλανήτες, ο Πλούτωνας, είναι στην πραγματικότητα ένας μεγάλος αστεροειδής.

Οι πλανήτες Ουρανός, Ποσειδώνας και Πλούτωνας ανακαλύφθηκαν τα τελευταία 200 χρόνια, δηλαδή σίγουρα μετά την καθιέρωση των «νόμων» της αστρολογίας. Έχουν οι πλανήτες αυτοί αστρολογική σημασία; Αν ναι, τότε τα ωροσκόπια πριν από την ανακάλυψή τους ήταν λανθασμένα. Αν όχι, τότε σε τι διαφέρουν από τους υπόλοιπους που έχουν; Επιπλέον είναι δύσκολο να εξηγήσει κανείς πώς «ανακαλύφθηκε» η αστρολογική τους επίδραση. Σίγουρα όχι από τα ονόματά τους, αφού αυτά επελέγησαν με τυχαία κριτήρια από τους σύγχρονους αστρονόμους. Το επιχείρημα ότι η αστρολογική επιρροή τους προέρχεται από την εμπειρία δεν μπορεί να σταθεί, αφού περιφέρονται τόσο αργά γύρω από τον Ηλιο ώστε από την εποχή που ανακαλύφθηκαν δεν έχουν διέλθει ακόμη από όλα τα ζώδια.

Οι στατιστικές έρευνες

Όλα όμως τα παραπάνω επιχειρήματα δεν είναι εύκολο να αντιπαραταχθούν στη διαδεδομένη αντίληψη ότι «η αστρολογία δουλεύει». Πόσοι από εμάς δεν διαβάσαμε το ωροσκόπιό μας, έστω και «για πλάκα», σε μια εφημερίδα ή ένα περιοδικό, για να διαπιστώσουμε ότι πολλές από τις προβλέψεις βγήκαν τελικά αληθινές; Μήπως τελικά η αστρολογία είναι πραγματική επιστήμη, όπως η φυσική και η χημεία; Ευτυχώς τέτοιου είδους ερωτήματα μπορούν να ελεγχθούν με τον ίδιο τρόπο που ελέγχεται η αποτελεσματικότητα ενός φαρμάκου ή η κατανάλωση καυσίμων ενός αυτοκινήτου, δηλαδή με στατιστικές μελέτες, και τέτοιες έχουν γίνει πολλές. Η βασική ιδέα είναι πολύ απλή: επιλέγεται ένα δείγμα ανθρώπων και επιχειρείται, με κάποιον αντικειμενικό τρόπο, να εκτιμηθεί η επιτυχία των ωροσκοπίων που συντάσσουν διάφοροι αστρολόγοι για αυτούς. Η καλύτερη ίσως στατιστική μελέτη αυτού του είδους οργανώθηκε πριν από 18 χρόνια στις ΗΠΑ από τον Σον Κάρλσον, καθηγητή Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, και την επίσημη ένωση αμερικανών αστρολόγων και δημοσιεύθηκε στο εγκυρότατο περιοδικό «Φύση» («Nature»). Σε 30 αναγνωρισμένους αστρολόγους, μέλη της οργάνωσης, δόθηκαν όλα τα στοιχεία που αυτοί θεωρούσαν απαραίτητα για να υπολογίσουν ο καθένας το ωροσκόπιο τεσσάρων διαφορετικών ατόμων.

Στη συνέχεια τα ωροσκόπια που είχε συντάξει ο καθένας μοιράστηκαν στους υπόλοιπους αστρολόγους τυχαία. Μαζί με κάθε ωροσκόπιο δόθηκαν και τα ψυχολογικά προφίλ τριών ατόμων, του τύπου που είχε συμφωνηθεί εξαρχής μεταξύ του Κάρλσον και των αστρολόγων, εκ των οποίων το ένα ανήκε στο πρόσωπο του ωροσκοπίου και τα άλλα δύο ήταν τυχαία. Οι αστρολόγοι έπρεπε να βρουν ποιο ψυχολογικό προφίλ ταίριαζε στο κάθε ωροσκόπιο που τους είχε δοθεί. Αν οι αστρολόγοι απαντούσαν τυχαία, θα έπρεπε να έχουν ποσοστό επιτυχίας 33,33%, αφού η πιθανότητα να επιλέξουν στην τύχη το σωστό ωροσκόπιο ήταν μία στις τρεις. Εξαρχής οι αστρολόγοι είχαν προβλέψει ότι το ποσοστό επιτυχίας τους θα ήταν μεγαλύτερο από 50%. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν 34%, ποσοστό που όχι μόνο ήταν κατώτερο από το συμφωνημένο «όριο» του 50%, αλλά και στατιστικά δεν ήταν σημαντικά διαφορετικό από το 33,33%. Με άλλα λόγια, ένα φάρμακο που θα έδινε αυτά τα ποσοστά ίασης δεν θα έπαιρνε ποτέ άδεια κυκλοφορίας. Αντίστοιχα, ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα έπρεπε να σημάνει και το τέλος της αστρολογίας στη συνείδηση του κόσμου. Οι άνθρωποι όμως πάντα θα έχουν την ανάγκη της ελπίδας και της ψυχολογικής στήριξης στις δύσκολες στιγμές τους και οι αστρολόγοι πάντα θα τις προσφέρουν, πάντα βέβαια με το αζημίωτο.

Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ

---

Δείτε το εκπληκτικό ντοκιμαντέρ του καθηγητή Ρίτσαρντ Ντόκινς με τίτλο “Σκλάβοι της Δεισιδαιμονίας”

Για Ελληνικούς υποτίτλους πατήστε το κουμπί “CC” οταν ξεκινήσει το βίντεο.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.ellinikoarxeio.com/2012/02/astrology-scam.html#ixzz2NVpZjFUO

Φήμες για «ιστορική ανακάλυψη» του Curiosity στον Άρη

Οι εικασίες δίνουν και παίρνουν μετά τη δήλωση ενός ερευνητή της NASA ότι το ρομπότ Curiosity στον Άρη μετέδωσε δεδομένα που «θα μπουν στα βιβλία Ιστορίας».

Ένας από τους επιστήμονες της αποστολής, ο γεωλόγος Τζον Γκρότζινγκερ του Caltech (του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Καλιφόρνια) δήλωσε στο αμερικανικό NPR ότι τα «συναρπαστικά» δεδομένα συλλέχθηκαν με το όργανο SAM του τροχοφόρου ρομπότ.

Ανεξάρτητος πλανητολόγος που κλήθηκε να σχολιάσει το δημοσίευμα στο περιοδικό Wired εκτίμησε ότι η ανακάλυψη αφορά την παρουσία οργανικών μορίων στον Κόκκινο Πλανήτη.

Η NASA πάντως τηρεί σιγή ιχθύος μέχρι να επιβεβαιωθούν τα αποτελέσματα. Ο Γκρότζινγκερ, ο οποίος διευκρίνισε στο ΝPR ότι οι αναλύσεις πιθανότατα θα διαρκέσουν εβδομάδες, ανέφερε αργότερα στο Wired ότι τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν σε συνέντευξη Τύπου που προγραμματίζει η NASA στη διάρκεια του συνεδρίου της Αμερικανικής Ένωσης Γεωφυσικής, το οποίο θα πραγματοποιηθεί στο Σαν Φρανσίσκο από τις 3 έως τις 7 Δεκεμβρίου.

Το SAM (Sample Analysis on Mars, Ανάλυση Δειγμάτων στον Άρη) καταλαμβάνει σχεδόν το μισό όγκο του Curiosity και θεωρείται το σημαντικότερο όργανο της αποστολής. Στην πραγματικότητα είναι ένα ολόκληρο κινητό εργαστήριο, το οποίο περιλαμβάνει φασματόμετρο μάζας για την ταυτοποίηση χημικών στοιχείων, αέριο χρωματογράφο για τη χημική ανάλυση πετρωμάτων, καθώς και φασματόμετρο λέιζερ για τη μέτρηση ελαφρών στοιχείων που σχετίζονται με τη ζωή, όπως ο άνθρακας, το οξυγόνο και το άζωτο.

Δεδομένου ότι η βασική αποστολή του Curiosity είναι να εξετάσει αν ο Άρης μπορούσε ποτέ να φιλοξενεί μικροβιακή ζωή, ένα από τα κύρια ερωτήματα που καλείται να απαντήσει το SAM είναι το εάν ο πλανήτης διαθέτει οργανικά μόρια.

«Αν πρόκειται να περάσει στα βιβλία της Ιστορίας [όπως δήλωσε ο Δρ Γκρότζινγκερ], αυτό που θα περίμενα να έχει ανακαλυφθεί είναι οργανικά μόρια» δήλωσε στο Wired o Πίτερ Σμιθ, πλανητολόγος του Πανεπιστημίου της Αριζόνα.

Ο Σμιθ ήταν επιστημονικός υπεύθυνος της αποστολής Phoenix που έφτασε στον Άρη το 2008. Το στατικό ρομπότ Phoenix θέρμανε ένα δείγμα εδάφους αναζητώντας οργανικές ουσίες, ωστόσο το εγχείρημα απέτυχε λόγω της παρουσίας υπερχλωρικών αλάτων, τα οποία καταστρέφουν τα οργανικά μόρια σε υψηλές θερμοκρασίες.

Ο Σμιθ δήλωσε ότι δεν θα του προκαλούσε έκπληξη αν υπήρχαν απλά οργανικά μόρια στον Άρη, δεδομένου ότι τέτοιες ενώσεις είναι γνωστό ότι υπάρχουν σε αστεροειδείς που πέφτουν στον πλανήτη ως μετεωρίτες.

«Θα ήταν πάντως εκπληκτικό αν έβρισκαν τη χημική υπογραφή περίπλοκων οργανικών μορίων» πρόσθεσε ο ερευνητής.

Ο Σμιθ τόνισε επίσης ότι κανείς δεν μπορεί να καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα μέχρι να αποσαφηνιστεί η κατάσταση από τη NASA. Ο πλανητολόγος αναφέρθηκε μάλιστα σε ένα ατυχές περιστατικό στη διάρκεια της αποστολής Phoenix, όταν η ομάδα του εξέταζε υπό άκρα μυστικότητα τα δεδομένα για τα υπερχλωρικά άλατα. Η μυστικοπάθεια της ομάδας του οδήγησε σε φήμες για την ανακάλυψη ζωής στον Άρη, οι οποίες κορυφώθηκαν όταν ένα αμερικανικό μέσο ανέφερε εσφαλμένα ότι ένας από τους επιστήμονες της αποστολής βρισκόταν ήδη σε επαφή με τον Λευκό Οίκο.

Φήμες για την ανακάλυψη εξωγήινων είχαν κυκλοφορήσει και το 2010, όταν η NASA προανήγγειλε μια ανακοίνωση για παράξενο μικρόβιο που θα προσέφερε «στοιχεία για την εξωγήινη ζωή».

Η ανακάλυψη τελικά αφορούσε ένα βακτήριο που υποτίθεται ότι χρησιμοποιούσε στο DNA του το δηλητηριώδες στοιχείο αρσενικό. Αργότερα, όμως, τα ευρήματα της NASA διαψεύστηκαν.

Όπως σχολίασε ο Σμιθ, «όταν κανείς κρατά μυστικά, ο κόσμος αρχίζει να σκέφτεται τα πιο τρελά πράγματα». (in)

http://www.prisonplanet.gr/ανεξήγητο/3280-anakalipsi-curiosity

Θεαματικές φωτογραφίες από τον πλανήτη Άρη και τα πρώτα οριστικά στοιχεία για ύπαρξη αρχαίας λίμνης στην επιφάνεια του πλανήτη!

Posted by Ο.Ε.Α.Φ.

Το πανεπιστήμιο του Κολοράντο έχει ανακαλύψει τα πρώτα οριστικά στοιχεία ύπαρξης ακτών στον Άρη και μια ένδειξη μιας βαθιάς, αρχαίας λίμνης επιβεβαιώνοντας τις επιπτώσεις στην ανακάλυψη της ύπαρξης της “προηγούμενης” ζωής στον κόκκινο πλανήτη.
Η λίμνη υπολογίζεται να είναι περισσότερα από 3 δισεκατομμύρια χρονών και εμφανίζεται να καλύπτει τουλάχιστον 80 τετραγωνικά μίλια και βάθος 1.500 πόδια.
Τα στοιχεία ακτών, που βρέθηκαν κατά μήκος ενός ανοιχτού δέλτα, περιλαμβάνουν μια σειρά εναλλασσόμενων κορυφογραμμών και γουρνών.

http://www.colorado.edu/news/r/7e9c22ec0cd6dabc007bb14ed2e29f16.html
http://hirise.lpl.arizona.edu/
http://www.colorado.edu/ucomm/

Εκπληκτική ηλιακή έκρηξη μέσα από τα τηλεσκόπια της NASA

Δείτε την θεαματική ηλιακή έκρηξη από το θερμοδυναμικό παρατηρητήριο της NASA. Ανήκει στην μεσαία κατηγορία Μ1 (Pics+Vid)

Στέφανος Νικήτας

news247

Ήταν μια υπέροχη ηλιακή έκρηξη βιντεοσκοπημένη από το θερμοδυναμικό παρατηρητήριο της NASA!

Η έκρηξη καταγράφηκε το απόγευμα της 16ης Απριλίου από το παρατηρητήριο της NASA και πρόκειται για ένα από τα ωραιότερα θέαμα που έχει αντικρίσει ο άνθρωπος εδώ και χρόνια.

Σύμφωνα με τους  επιστήμονες ανήκει στη  μεσαία κατηγορία Μ1, όσον αφορά στην κατάταξη των ηλιακών καταιγίδων.

Η ιστοσελίδα MailOnline science τον περασμένο μήνα έγραφε για το πώς αναμένεται να αλλάξουν τα μαγνητικά πεδία γύρω από τον ήλιο την επόμενη δεκαετία, μειώνοντας τις ηλιακές εκρήξεις και τις ηλιακές κηλίδες.

http://www.dailymotion.com/embed/video/xq7b66

Το πιο πιθανό σενάριο, σύμφωνα με επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Ρέντινγκ, είναι η μείωση της ηλιακής ακτινοβολίας να οδηγήσει στην αύξηση των κοσμικών ακτίνων και η Γη να έρχεται αντιμέτωπη με οκτώ μεγάλες ηλιακές εκρήξεις κάθε 100 χρόνια.

ΠΗΓΗ: news247

Ο νυχτερινός ουρανός στη Ναμίμπια

Ο νυχτερινός ουρανός της Ναμίμπια είναι από τoυς καλύτερους στον κόσμο όσον αφορά την παρατήρηση με τηλεσκόπιο, σχεδόν το ίδιο με τις ερήμους της Χιλής και της Αυστραλίας. Αυτό το βίντεο 13 λεπτών (στην πραγματικότητα έχει διάρκεια περίπου 250 ώρες) δημιουργήθηκε στο Tivoli Farm της Ναμίμπια, κατά τη διάρκεια 10 νυχτών χωρίς σύννεφα. Η Ναμίμπια βρίσκεται σε νότιο γεωγραφικό πλάτος 20°, και στον ουρανό της μερικά πράγματα φαίνονται ανάποδα απ’ ότι σε μας που βρισκόμαστε στο βόρειο ημισφαίριο…
Δείτε το βίντεο σε πλήρη οθόνη (σε HD) με ήχο:

Read more: http://kykeon.ning.com/forum/topics/2937592:Topic:120873?xg_source=activity#ixzz1rwe8snm6

Λύθηκε το μυστήριο ανακύκλωσης της αστερόσκονης

Οι κόκκοι της είναι μεγαλύτεροι από ό,τι έδειχναν μέχρι σήμερα τα υπολογιστικά μοντέλα Το μυστήριο σχετικά με το πώς ανακυκλώνεται η αστερόσκονη παρέχοντας έτσι τα υλικά για τη δημιουργία νέων πλανητών, έλυσαν οι επιστήμονες

Λονδίνο

Ένα διαχρονικό μυστήριο σχετικά με το πώς τα άστρα που πεθαίνουν ξερνούν τα… δομικά υλικά δημιουργίας των μελλοντικών πλανητών, βρήκε τελικώς τη λύση του. Αυτό αναφέρουν ερευνητές αυστραλιανών και ευρωπαϊκών πανεπιστημίων με επικεφαλής ειδικούς του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ μέσω δημοσίευσής τους στην επιθεώρηση Nature .

Παρότι είναι γνωστό πως άστρα όπως ο Ηλιος εκτοξεύουν το μεγαλύτερο μέρος των υλικών που αποτελούν τη μάζα τους στην τελευταία φάση της ζωής τους, παρέμενε ασαφές πώς ακριβώς διασκορπίζεται αυτή η αστερόσκονη.

 Πολωμένες απεικονίσεις του κόκκινου γίγαντα W Hydrae στις οποίες φαίνεται το κεντρικό άστρο καθώς και μια σφαίρα σκόνης που το περιβάλλει Credit: Β. Νorris

Κόκκοι με διάμετρο ενός εκατομμυριοστού του μέτρου

Οι ερευνητές εντόπισαν κόκκους σκόνης με διάμετρο σχεδόν ενός εκατομμυριοστού του μέτρου – το μέγεθος αυτό είναι αρκετό ώστε να εκτοξευθεί η σκόνη με βοηθό το φως του άστρου που πεθαίνει.

Προκειμένου να καταλήξουν στα συμπεράσματά τους οι επιστήμονες μελέτησαν τρεις κόκκινους γίγαντες – πρόκειται για άστρα που ήταν κάποτε όπως είναι σήμερα ο δικός μας ήλιος αλλά τα οποία έχουν εξαντλήσει τα αποθέματα υδρογόνου τους και έχουν λάβει γιγάντιες διαστάσεις.

Κατά τη διάρκεια μιας διαδικασίας που αποτελεί μια ακραία περίπτωση του είδους των ηλιακών ανέμων που βιώνει και ο ήλιος μας, αυτά τα άστρα εκτοξεύουν το μεγαλύτερο μέρος της μάζας τους σε μορφή αερίων και κόκκων μεταλλικών στοιχείων καθώς μετατρέπονται σε λευκούς νάνους.

Όπως εξήγησε ο επικεφαλής της μελέτης Μπάρναμπι Νόρις στο βρετανικό ειδησεογραφικό πρακτορείο BBC τα άστρα αποτελούν τους μεγάλους ανακυκλωτές των γαλαξιών καθώς το υλικό που εκλύουν αποτελεί τη βάση για τη δημιουργία της νέας γενιάς άστρων και πλανητών .

Ανάλυση με υπολογιστικά μοντέλα

Αυτό που προκαλούσε σύγχυση στους αστρονόμους ως σήμερα ήταν το πώς ακριβώς εκλύεται αυτό το υλικό. Τα μέχρι σήμερα υπολογιστικά μοντέλα μαρτυρούσαν ότι τα σωματίδια που εκτοξεύονται από τα άστρα πρέπει να είναι τόσο μικρά ώστε απλώς να απορροφούν το φως που υπάρχει γύρω τους και να θερμαίνονται σημαντικά.

Προσπαθώντας να ρίξουν μια καλή ματιά στη σκόνη που περιέβαλλε τους τρεις κόκκινους γίγαντες ο κύριος Νόρις και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν το τηλεσκόπιο VLT (Very Large Telescope) που βρίσκεται στη Χιλή εφαρμόζοντας μια τεχνική που ονομάζεται πολωσιμετρική συμβολομετρία.

Το φως που εκπέμπουν τα τρία άστρα, όπως και αυτό του ήλιου μας, δεν είναι πολωμένο – τα κύματά του έχουν τυχαία κατεύθυνση. Όταν όμως το φως πέφτει στη σκόνη που περιβάλλει τα άστρα αντανακλάται συνήθως προς τη Γη – αποκτά δηλαδή συγκεκριμένη κατεύθυνση και γίνεται πολωμένο.

Η ερευνητική ομάδα μπλόκαρε ένα μέρος του φωτός του VLT ώστε να πάρει εικόνες των τριών άστρων σε διαφορετικές πολώσεις και τις ανέλυσε συγκρίνοντάς τες μεταξύ τους. Με αυτόν τον τρόπο οι επιστήμονες μπόρεσαν να ξεχωρίσουν μακρινά αντικείμενα τα οποία απέχουν ελάχιστα μεταξύ τους στον ουρανό. Είναι σαν κάποιος να βρίσκεται στο Σίδνεϊ και να μπορεί όχι μόνο να δει μια κούπα καφέ που βρίσκεται επάνω σε ένα γραφείο στη Μελβούρνη αλλά να μετρήσει και το μέγεθός της εξήγησε ο κύριος Νόρις.

Αναθεώρηση των προηγούμενων μοντέλων

Ετσι τελικώς οι επιστήμονες είδαν ότι η σφαίρα της σκόνης γύρω από τους κόκκινους νάνους ήταν μικρότερη από αυτή που ανέφεραν τα περισσότερα μοντέλα.

Με δεδομένο ότι οι κόκκοι της σκόνης διαχέουν το φως διαφορετικά ανάλογα με το χρώμα του φωτός που εκπέμπεται σε αυτές, η ερευνητική ομάδα ήταν σε θέση να αναλύσει τα στοιχεία και να προσδιορίσει ένα μέσο μέγεθος των κόκκων: όπως προέκυψε, η διάμετρός του καθενός δεν ήταν πολύ μεγαλύτερη από μισό εκατομμυριοστό του μέτρου.

Το μέγεθος αυτό είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που πίστευαν ως σήμερα οι ειδικοί. Είναι μάλιστα τόσο μεγάλο ώστε να λύσει το μυστήριο σχετικά με το πώς εκτοξεύεται η σκόνη. Οι κόκκοι της σκόνης μοιάζουν με μικρά ιστιοφόρα που ακολουθούν τον άνεμο, ή για την ακρίβεια στην περίπτωσή μας το φως που εκπέμπουν τα άστρα σημείωσε ο επικεφαλής της μελέτης και κατέληξε λέγοντας ότι ο μηχανισμός μέσω του οποίου τα υλικά εκτοξεύονται από αυτά τα άστρα αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα της αστρονομίας και η απάντηση σε αυτό θα αλλάξει την κατανόησή μας σχετικά με το πώς τα βαρέα στοιχεία διασπείρονται στον γαλαξία. Η μελέτη μας είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι αυτού του παζλ .

ΠΗΓΗ: http://www.axortagos.gr/lithike-mistirio-anakiklosis-tis-asteroskonis.html

Ο μετεωρίτης που διέσχισε χτες τον ουρανό της Βρετανίας

Τα ίχνη του μετεωρίτη δίπλα στην προβολή των χρωμάτων του ουράνιου τόξου. Η φωτογραφία είναι του Mike Ridley (http://www.flickr.com/photos/fellwalker1/6804171078/)

Το πλήθος των χτεσινών αναφορών σχετικά με ένα “φως” με “πορτοκαλί λάμψη” που πέρασε πάνω από τη βόρεια Αγγλία και τη Σκωτία (στις 21:40 GMT), αρχικά δημιούργησε φόβους ότι κάποιο αεροπλάνο είχε συντριβεί. Τελικά ήταν ένας μετεωρίτης που καιγόταν στον ουρανό για 30 περίπου δευτερόλεπτα. Το γεγονός καταγράφηκε από τους ψυχραιμότερους όπως βλέπουμε στα δυο βίντεο που ακολουθούν

http://youtu.be/aUjmHrJIVV0

http://youtu.be/Np8U68KiDoQ
http://www.bbc.co.uk/news/world-17248959

Διαφυγή σε ένα παράλληλο σύμπαν (βίντεο)

O Michio Kaku είναι καθηγητής στην έδρα Henry Semat Θεωρητικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και συγγραφέας πολλών βιβλίων εκλαϊκευμένης επιστήμης.
Όπως πολλοί φυσικοί έτσι και ο Kaku θεωρεί ότι το σύμπαν λόγω της επιταχυνόμενης διαστολής του – που προκαλεί την ψύξη του – θα γίνει στο απώτερο μέλλον αφιλόξενο στην ανθρώπινη ζωή. Όμως πιστεύει πως υπάρχει η δυνατότητα να αποφευχθεί αυτή η μοίρα με την διολίσθηση σε ένα παράλληλο σύμπαν. Δείτε το βίντεο που ακολουθεί…..

Στο βιβλίο του «παράλληλοι κόσμοι» εξετάζει με περισσότερες λεπτομέρειες το πως ένας προηγμένος πολιτισμός θα κατάφερνε να διαφύγει σε ένα παράλληλο σύμπαν. Μερικά από τα άκρως απαραίτητα βήματα που απαιτούνται για το ταξίδι αυτό είναι:
Να διατυπωθεί και να δοκιμαστεί η θεωρία του παντός.
Να βρεθούν φυσικές σκουληκότρυπες και άσπρες τρύπες. (στις άσπρες τρύπες που προκύπτουν ως λύσεις των εξισώσεων του Αϊνστάιν ο χρόνος αντιστρέφεται: τα αντικείμενα που πέφτουν σε μια μαύρη τρύπα θα έβγαιναν από μια άσπρη τρύπα…)
Να γίνουν εξερευνητικές αποστολές μέσα σε μαύρες τρύπες.
Να κατασκευαστεί μια μαύρη τρύπα σε αργή κίνηση.
Να δημιουργηθεί ένα σύμπαν βρέφος.
Να κατασκευαστεί μια μηχανή παραμόρφωσης χώρου…. κ.α.

ΠΗΓΗ:http://physicsgg.wordpress.com/

Σούπερ τηλεσκόπιο θα αναζητήσει τα πρώτα άστρα

Περισσότερες από 20.000 κεραίες, διάσπαρτες σε όλη την Ευρώπη, θα συνδεθούν σύντομα μέσω Διαδικτύου για να σχηματίσουν το μεγαλύτερο «εικονικό» ραδιοτηλεσκόπιο που έχει δημιουργηθεί ως σήμερα. Ένας από τους πρώτους στόχους του θα είναι τα πρώτα άστρα που έλαμψαν στο Σύμπαν πριν από σχεδόν 14 δισεκατομμύρια χρόνια.

Η Συστοιχία Χαμηλών Συχνοτήτων, ή LOFAR, θα αποτελείται από συστοιχίες κεραιών σε 48 τοποθεσίες της Ολλανδίας και σε άλλες περιοχές της Ευρώπης, διασυνδεδεμένες μέσω οπτικών ινών.

Το LOFAR θα αποτελείται από 20 χιλιάδες κεραίες!
Σούπερ τηλεσκόπιο θα αναζητήσει τα πρώτα άστρα
H συστοιχία του LOFAR στην Γερμανία. Το τηλεσκόπιο θα εξερευνήσει τα βάθη του Σύμπαντος.
Με τη μεσολάβηση ενός υπερυπολογιστή που θα αναλύει όλα τα σήματα ταυτόχρονα, οι κεραίες σχηματίζουν ένα εικονικό ραδιοτηλεσκόπιο διαμέτρου 1.000 χιλιομέτρων. «Θα είναι ίσως το πιο περίπλοκο και ευέλικτο ραδιοτηλεσκόπιο που έχει δημιουργηθεί ποτέ» είπε στο Space.com ο Χάινο Φάλκε, πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του LOFAR.

Το γιγάντιο όργανο «θα μπορεί να σαρώνει ολόκληρο τον ουρανό του Βορείου Ημισφαιρίου δύο φορές σε μόλις 45 μέρες» πρόσθεσε ο Γκέοργκ Χέαλντ του ASTRON, του Ολλανδικού Ινστιτούτου Ραδιοαστρονομίας.

Η συστοιχία θα αναλύει ραδιοκύματα χαμηλής συχνότητας, μιας σχετικά ανεξερεύνητης περιοχής του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος.

Εξαιρετικά ασθενή ραδιοκύματα που ανιχνεύονται σήμερα σε αυτές τις συχνότητες προέρχονται από τα ψυχρά σύννεφα υδρογόνου που γέμιζαν το Σύμπαν πριν εμφανιστούν τα πρώτα άστρα, περίπου 400 εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.

H ανάλυση των μεταβολών σε αυτά τα ραδιοκύματα αναμένεται να προσφέρουν νέα στοιχεία όχι μόνο για τα πρώτα άστρα αλλά για τους πρώτους γαλαξίες. «Ήταν μια καίρια φάση στην πρώιμη εξέλιξη του Σύμπαντος, η οποία εκτείνεται από τα 400 μέχρι τα 800 εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη» σχολίασε ο Γκερ ντε Μπρούιν του ASTRON.

Οι υπεύθυνοι του LOFAR δέχονται τώρα αιτήσεις για τη χρήση του οργάνου από ερευνητικές ομάδες σε όλο τον κόσμο, με την έναρξη της πλήρους λειτουργίας του να προγραμματίζεται για τον Μάιο.

Σε επόμενη φάση, το εικονικό ραδιοτηλεσκόπιο θα συνδράμει τις προσπάθειες του ινστιτούτου SETI για την ανίχνευση σημάτων από εξωγήινους πολιτισμούς.

http://strange-files.blogspot.com/2012/02/blog-post_11.html

Οι μυστηριώδεις αναλαμπές και η μαύρη τρύπα

Η γιγάντια αόρατη μαύρη τρύπα, που βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία μας, φαίνεται να “καταβροχθίζει” αστεροειδείς και κομήτες κάθε μέρα, γεγονός που μπορεί να εξηγήσει τις συχνές εκλάμψεις, τις οποίες παρατηρούν οι αστρονόμοι στην περιοχή αυτή. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν οι επιστήμονες που ανέλυσαν τα στοιχεία του διαστημικού τηλεσκοπίου ακτίνων-Χ “Τσάντρα” της NASA.

Εδώ και χρόνια, το “Τσάντρα” έχει ανιχνεύσει κατ’ επανάληψη αναλαμπές, με συχνότητα περίπου μια φορά τη μέρα, οι οποίες προέρχονται από την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα, γνωστή ως “Τοξότης Α”, στο κέντρο του γαλαξία μας. Οι εκλάμψεις διαρκούν λίγες ώρες και η φωτεινότητά τους κυμαίνεται από λίγες έως εκατό φορές μεγαλύτερη από τη συνηθισμένη παραγωγή ακτινοβολίας από την κεντρική μαύρη τρύπα. Οι μυστηριώδεις αναλαμπές έχουν παρατηρηθεί και από το επίγειο υπέρυθρο Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο του Ευρωπαϊκού Νοτίου Παρατηρητηρίου στη Χιλή.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Καστίτις Ζουμπόβας του βρετανικού πανεπιστημίου του Λέστερ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό “Monthly Notices” της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρίας της Βρετανίας, πιστεύουν ότι γύρω από τη μαύρη τρύπα του γαλαξία μας υπάρχει ένα τεράστιο νέφος που περιλαμβάνει τρισεκατομμύρια αστεροειδείς και κομήτες, οι οποίοι έχουν αποξενωθεί από τα μητρικά άστρα τους. Περνώντας σε απόσταση έως 160 εκατομ. χιλιομέτρων από τη μαύρη τρύπα, δηλαδή περίπου όσο η απόσταση Γης- Ήλιου, διαλύονται σε κομμάτια από τις πανίσχυρες δυνάμεις της.

Αυτά τα απομεινάρια, στη συνέχεια, εξατμίζονται από την τριβή, καθώς διέρχονται από τα καυτά αέρια που περιβάλλουν τη μαύρη τρύπα, ακριβώς όπως ένας μετεωρίτης καίγεται και εξατμίζεται, καθώς εισέρχεται στην ατμόσφαιρα της Γης. Κατά τη διαδικασία, παράγονται εκλάμψεις ακτινοβολίας, ενώ ό,τι έχει απομείνει από την ύλη του αστεροειδούς ή του διερχόμενου περνώντας πλέον ανεπιστρεπτί το “χείλος” της, δηλαδή τον λεγόμενο “ορίζοντα γεγονότων”. Οι αστρονόμοι υπολογίζουν ότι χρειάζονται αστεροειδείς με ακτίνα μεγαλύτερη των δέκα χιλιομέτρων για να παράγουν ορατές αναλαμπές όπως αυτές που παρατηρεί το “Τσάντρα”. Φυσικά, ο “Τοξότης Α” μπορεί να καταβροχθίζει συνεχώς πολλά μικρότερα ουράνια σώματα, απλώς αυτή η διαδικασία δεν είναι ορατή από τα παρατηρητήρια των επιστημόνων. Εκτός από αστεροειδείς και κομήτες, ανάλογη μοίρα εκτιμάται ότι έχουν και πλανήτες που πλησιάζουν επικίνδυνα κοντά στη μαύρη τρύπα, αν και αυτό συμβαίνει λιγότερο συχνά.

ΠΗΓΗ: http://gr.news.yahoo.com/

Τεράστιες μάζες ηλιακού πλάσματος εκτοξεύθηκαν προς τη Γη!

Η πιο ισχυρή ηλιακή έκρηξη από το 2005 έχει ξεκινήσει να
πλήττει τoν πλανήτη μας, βομβαρδίζοντας τη Γη με μαγνητικά σωματίδια που είναι δυνατόν να προκαλέσουν διαταραχές στις δορυφορικές τηλεπικοινωνίες, ανακοίνωσαν οι αμερικανικές αρχές, οι οποίες προετοιμάζονται για μεγάλες καταστροφές, την ίδια ώρα που οι Ρώσοι επιστήμονες προειδοποιούν για τον κίνδυνο τυχαίας ενεργοποίησης των πυρηνικών βαλλιστικών βλημάτων από αυτή την ηλιακή δραστηριότητα! Δίνοντας τροφή σε σενάρια και προφητείες…

Από αυτές τις ημέρες ξεκινά, λοιπόν, ένας ενδεκαετής κύκλος, ηλιακών καταιγίδων όπου αναμένεται να προκαλέσουν μεγάλες καταστροφές στην Γη.

Χαρακτηριστικό είναι η γερμανική ασφαλιστική εταιρεία Allianz, υπολογίζει για υλικές ζημιές κόστους παραπάνω από ένα τρισεκατομμύριο δολάρια στη Γη!

Η έκρηξη, που ανακοίνωσαν οι Αμερικανοί, ξεκίνησε σε σημείο κοντά στο κέντρο του Ηλίου και ήδη εξακοντίζει σωματίδια πρωτονίων προς τον πλανήτη μας και αυτό θα εξακολουθήσει έως την Τετάρτη, προειδοποίησε η Εθνική Διοίκηση Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ).

“Η έκρηξη εξαπολύει στο διάστημα μία τεράστιας μαγνητικής φόρτισης μάζα πλάσματος (σ.σ. φωτό) με την τρομακτική ταχύτητα των 6,4 εκατ. χλμ./ώρα”, τονίζει στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Νταγκ Μπίσεκερ, φυσικός στο Διαστημικό Κέντρο Μετεωρολογικών Προβλέψεων της NASA.

«Η γεωμαγνητική καταιγίδα που θα προκληθεί από τον Ήλιο είναι πολύ εντονότερη από το 2005, αλλά είναι ευτυχώς αρχικά είναι διαβαθμισμένη στο 3 της 5βαθμης κλίμακα», τόνισε ο ίδιος. «Θα ακολουθήσουν πολύ σφοδρότερες» κατέληξε.

Σύμφωνα με την ΝΟΑΑ, ένα φαινόμενο κατηγορίας 3 μπορεί να προκαλέσει διαταραχές στα πληροφοριακά συστήματα που έχουν τοποθετηθεί σε δορυφόρους, όπως και στις ραδιοεπικοινωνίες στο επίπεδο των πόλων.

Η εναέρια κυκλοφορία, οι πετρελαϊκές εξέδρες και οι εξερευνητικές ομάδες θα αντιμετωπίσουν κάποιες ενοχλήσεις σε διάφορες περιοχές. “Για την ώρα ελπίζουμε να περιοριστεί η καταστροφή εκεί. Δεν αναμένουμε κάποιον μεγαλύτερο αντίκτυπο από ένα συμβάν τέτοιου τύπου”, τονίζει ο Μπίσεκερ, προσθέτοντας πως οι κάτοικοι της Ευρώπης και της Ασίας θα έχουν τη δυνατότητα να θαυμάσουν αύριο το βράδυ κάποιο έξοχο βόρειο σέλας.

Αλλά στο επίπεδο «5» το οποίο αναμένεται, όλα αλλάζουν: «Μπορεί να έχουμε διαταραχές ακόμα και στην ανθρώπινη συμπεριφορά, ενώ θα έχουμε πολύ έντονα ηλεκτρικά πεδία που θα ενεργοποιούν ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές».

Κατ’αυτό τον τρόπο δικαιολογείται και η ανησυχία των Ρώσων επιστημόνων ότι μπορεί να έχουμε … τυχαίες πυροδοτήσεις πυρηνικών βλημάτων και για τον λόγο αυτό ζήτησαν επιπλέον ασφάλειες στο σύστημα ενεργοποίησης των κινητήρων των διηπειρωτικών βλημάτων!

Όταν το πλάσμα πλησιάσει την Γη αλληλεπιδρά με το μαγνητικό της πεδίο και θα προκαλέσουν τις λεγόμενες γεωμαγνητικές καταιγίδες, οι οποίες θα καταστρέψουν δορυφόρους, θα διαταράξουν τις ραδιοεπικοινωνίες και θα κάψουν τους μετασχηματιστές στα δίκτυα ηλεκτροδότησης.

«Η κατάσταση είναι σοβαρή, αν φανταστεί κανείς ότι μπορεί να κοπεί για ολόκληρες εβδομάδες ή και μήνες το ηλεκτρικό ρεύμα σε ένα μεγάλο τμήμα μιας χώρας ή μιας ηπείρου», σχολιάζει στο Reuters ο Τζιμ Ουάιλντ, ειδικός στη φυσική του ηλιακού πλάσματος στο Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ στη Βρετανία.

Κάποιοι συνδυάζουν την έναρξη της εκρηκτικής δραστηριότητας του ήλιου με τις διάφορες προφητείες για το τέλος του κόσμου καια βέβαια είναι εντυπωσιακό ότι ένα τέτοιο σπάνιο γεγονός συμβαίνει ακριβώς στο έτος 2012, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει τίποτα παραπάνω…

Φωτογραφία της ηλιακής κηλίδας 1402 (στο υπεριώδες φάσμα) κατά την έκρηξή της εχθές (23/1) δημιουργώντας μια ηλιακή έκρηξη μεγέθους Μ9, κάτι που την κατατάσσει στο μεγαλύτερο μέγεθος πριν την στάθμη Χ, τη μεγαλύτερη που μπορεί να δημιουργήσει ο Ήλιος.

Την έκρηξη όπως αυτή καταγράφηκε από τους δορυφόρους της NASA μπορείτε να δείτε εδώ.

defencenet.gr

===========================================
http://www.nasa.gov/multimedia/videogallery/index.html?collection_id=15504&media_id=129883621

Πηγή: http://oeaf.blogspot.com/2012/01/blog-post_24.html

Το φεγγάρι του Κρόνου συμπεριφέρεται σαν τη Γη

Το φεγγάρι του Κρόνου, ο Τιτάνας, μπορεί να έχει περισσότερες ομοιότητες με τη Γη απ’ ότι πιστευόταν μέχρι τώρα, λένε ευρωπαίοι επιστήμονες, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι έχει μια «πολυεπίπεδη» ατμόσφαιρα όπως η ο πλανήτης μας.

 Ο Τιτάνας είναι το μοναδικό φεγγάρι στο ηλιακό μας σύστημα, που έχει πυκνή ατμόσφαιρα. Το κατώτερο στρώμα αυτής, γνωστό ως οριακό στρώμα, επηρεάζεται πολύ από την επιφάνειά του.

«Το στρώμα αυτό είναι πολύ σημαντικό για τις κλιματικές συνθήκες» λέει ο επικεφαλής της μελέτης Benjamin Charnay, επιστήμονας στο Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών της Γαλλίας.

 Το αντίστοιχο «οριακό στρώμα της Γης» επηρεάζεται από την ηλιακή θερμότητα στην επιφάνεια της Γης.

Για να μελετήσουν την ατμόσφαιρα του Τιτάνα οι επιστήμονες δημιούργησαν ένα τρισδιάστατο μοντέλο, για να μελετήσουν το πώς θα αντιδρούσε υπό την επίδραση της ηλιακής θερμότητας με την πάροδο του χρόνου.

«Το πιο σημαντικό μας συμπέρασμα είναι ότι ο Τιτάνας φαίνεται να “συμπεριφέρεται” σαν τη Γη» είπε ο Charnay.

Λόγιος Ερμής

Πηγή: http://oeaf.blogspot.com/2012/01/blog-post_31.html

Alien Faces (43)

With all the UFO evidence we have at our disposal, with all the eyewitness testimonies about abductions and encounters, the one thing that everyone wants the most is to meet them. Here I will introduce you to them by showing you their faces. Each species has a distinct appearance of the face and that is why they use faces to commemorate great individuals of their species, much like America made Mount Rushmore with the faces of the greatest presidents upon it. This file will be added to as more and more faces are found. 

The USAF states in Area S4 that they know of 56 space faring species. Also in Rocca Pia, Italy a story exists of aliens below the castle that came up and talked to the people…they called themselves the W56. Coincidence? No. I am in search of these 56 species and when I find their faces, I will place them below. 

The above photo shows three alien faces. Three species together. It may have a fourth or far right, but harder to identify it. (Monkey skull, Lizard or frog face, fox face.) This is my discovery SCW. Source NASA photo PIA10214 by Spirit Rover, Mars. Original at this NASA url http://www.nasa.gov/mission_pages/mer/images/sol1369a-F-20080102.html

Above alien is reptilian as you can see from the features. This person had royal status (crown or scales). Also looks like the taller greys. Source of photo is my discover and is in same photo as the three faces above it. PIA10214 Spirit Rover, Mars.

The above photo is also from PIA10214 by Mars Spirit Rover, and was not discovered by me, but another person here in Asia. It led me to the other discoveries. Note the three figures and their bent joints that are 100% the same as ours. They are alive, not the pink bald head of the center male. They are looking in the direction of the Rover as it photographs them. 

The above photo is from PIA10214 by Mars Spirit Rover. Small yet its facial features stand out.

The above image is the first face I ever discovered (Scott C. Waring) , that was 35 years ago. It was first published in a book the size of a dictionary with full page black and white photos. This  photo was taken in 1976 by Viking 1. Yep…I was in first grade when I discovered it in a book that was one day old when I opened it in the school library. 

The above photo is a close up of a mountain on Mars, NASA source: http://is.gd/IcMTjf  

ABOVE FACE discovered by Matteo Ianneo, Italy.

ABOVE FACE discovered by Matteo Ianneo, Italy. The above Mars photo looks human. Was found on Google Mars Map at Coordinates, Latitude 33 ° 12’29 .82 “N, 12 ° 55’51 .21” W

Photo by NASA Spirit Rover. 

The above image is on Mars, image source: Malin Space Science Systems (MSSS) MOC narrow angle image MO3-05549 at this URL http://www.msss.com/moc_gallery/ab1_m04/images/M0305549.html

Four faces, three little ones I did discover (SCW), the largest I did not. I have run into it by accident twice while searching Mars photos. It’s an amazing feeling…to meet them face to face. Malin Space Science Systems image (MSSS) M02-03051 at   

http://www.msss.com/moc_gallery/ab1_m04/images/M0203051.html

Mars face found in the Cydonia.

This goes to show that aliens have a sense of humor about life. This unnamed crater on Mars is 3 kilometers or 1.9 miles across. It is located among the Nereidum Montes, north of Argyre basin, near 45.1°S, 55.0°W. Photo credit: NASA/JPL/MSSS and was taken by Mars Reconnaissance Orbiter.

Photograph taken by the NASA/JPL Mars Global Surveyor. I found the one on top, not the lower one. There are many faces in the photo this came from. What can you find in the source? Link at http://www.msss.com/moc_gallery/ab1_m04/nonmaps/M0100047.gif 

ABOVE FACE discovered by Matteo Ianneo, Italy.

ABOVE FACE discovered by Matteo Ianneo, Italy. This face was found on Google Mars Map, free to download. Find a face and mail it into us please. 

In the above Moon photo, I Scott C. Waring discovered this face in the crater on the Earth’s Moon. It is in a crater called Jenner. The face is about 8KM from chin to top of head. The floor of Jenner Crater is 40 km across. 

The above photo you see the shadow of the astronaut and his tool sitting on the rock, but do you see the face upon the rock further away? Credit NASA Archives.

This moon face was discovered by me SCW. It looks like a lion facing one way with its back to a bird that faces the other. It is in the location where Apollo 20 recovery mission took place (without your knowledge). Source at NASA: http://www.lpi.usra.edu/resources/apollo/frame/?AS15-P-9630

New Moon Face in above photo. I just discovered this face in the above NASA photo today, June 10, 2010 as I was exploring the Lunar Orbiter 2 photos. Source at: http://www.lpi.usra.edu/resources/lunarorbiter/images/preview/2162_h3.jpg

I (SCW) looked over this recent Mercury Messenger photo (ABOVE PHOTO) and found many new faces right next to one another. The smallest is sitting in a crater bed. The other three look like a guerrilla, Elf with giant eyes and a Yoda like face with body. Credit to NASA for the faces…er….cities…er…the photo.

Source of photo: http://messenger.jhuapl.edu/gallery/sciencePhotos/pics/3_Solomon_3_4_5.jpg

The above photo I Scott C. Waring discovered when I found the mirror like dome city near it. Date of sighting: March 9, 2011 Location of sighting: 5 deg South, 134.1 deg East. NASA Photo Archives, Lunar surface The dome and face are in both of these photos at http://www.lpi.usra.edu/resources/apollo/frame/?AS17-P-1928 and http://www.lpi.usra.edu/resources/apollo/frame/?AS17-P-1923 

I discovered this human like face on the Planet Mercury on June 26, 2011.  I (Scott C. Waring) was looking through Mercury photos when I came across this face. As you know if you frequent my site, I like to search for faces on alien planets and moons. Why? Because It’s the closest thing to meeting them. So I search. Credit to NASA for the alien face and source photo http://messenger.jhuapl.edu/gallery/sciencePhotos/pics/EN0214641016M_web.png 

The Above face is near Medicine Hat, Canada. Description: Alien Royal Prince Face 400+ meters across. When looking at Canada using Google Earth (free program) I (SCW) found an area of land that resembles the shape of a face. Now this is not hills and mountains that formed a face, this is a face that formed the hills and mountains. My video teaching U to find it at http://www.youtube.com/watch?v=cY65HFr0BxA

I (SCW) discovered this bird skull on Mars on July 5, 2011 at West Valley. The Spirit Rover took the photo. Either this is a structure in skull form or…the skull of a real ancient bird on Mars. http://marsrover.nasa.gov/gallery/all/2/p/1208/2P233602757EFFATEEP2373L7M1.HTML 

I (Scott Waring) found the above face with the flat head on July 5, 2011. Location is Mars. Source photo at http://marsrover.nasa.gov/gallery/all/2/p/1108/2P224729009EFFASL5P2559L5M1.HTML  

The above skull was found on July 2011 by European Space Agency (ESA). They probably figured I would find it and take credit for its discovery in a few weeks time so they might as well release it to the public. Found in the Cydonia region where the first Mars face was discovered. Oh…that first one I did discover 34 years ago. Source photo at http://www.flickr.com/photos/europeanspaceagency/5058957153/in/photostream/

Credit: ESA/DLR/FU Berlin (G. Neukum)

Scott Waring discovered the above face on July 7, 2011 using Google Earth 2D version. I thought that some people would have difficulty seeing it so I colorized the face so that it stands out more from the rest of the picture.

By Scott Waring

I SCW discovered the above Mars face on July 8, 2011 using Google Earth 3D version. It was the first time I ever used this program and it took me 2-3 minutes to find the face.  Notice the helmet it is wearing and the mustache and beard?

On July 11, 2011 SCW discovered the above face that looks like an old indian with head dress on. Location of discovery: Melas Chasma on Mars.

Why the cat face? Because a UFO sighting in Russia in March 2011 confirmed the UFO transmitted cat like voices to the control tower. Source: http://www.dailymail.co.uk/news/article-1361878/Russian-flight-controllers-UFO-aliens-speak-cat-like-language.html

On July 11, 2011 SCW discovered the above faces of a cat species and bird species that seem to be humanoid on Mars surface.

Above photo is a Face of Thunder God Tupan Patera Found on Jupiter’s Moon IO. I SCW discovered this on July 17, 2011. Perhaps because it was tilted with the face pointing up originally, may be why others did not find it first.  

The image of the face was taken by the Galileo space craft on October 2001.

I made this discovery on July 18, 2011. The location of the above face is on the moon IO (orbiting Jupiter) it is in the are called Babbar Patera. SCW, Credit to ipad app & NASA.

I found the above alien face on Earth’s moon. Date of discovery August 1, 2011. The above face is at Eichstadt K crater, moon. SCW

I Scott C. Waring found this Yoda face on the moons surface. Does this mean that the species Yoda comes from is real…most likely yes. Found Sept 2011.

Original Photo at: http://www.lpi.usra.edu/resources/apollo/frame/?AS15-P-9583 

Image atlas here: http://www.lpi.usra.edu/resources/apollo/catalog/pan/revolution/?AS15R38Cf 

The above face was found using Google Mars in 2011. This face is very close to the original Cydonia face. ABOVE FACE discovered by Matteo Ianneo, Italy.

The three screenshots above are of a face that I SCW discovered yesterday, January 7, 2012. The face is on Mars surface and can be found using Google Mars, for more information look at the video I made about it at: http://www.youtube.com/watch?v=XC_C3nDyFUs 

Source: http://scottcwaring.blogspot.com/p/alien-faces.html

ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΟΤΙ Η ΣΕΛΗΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΡΟΠΛΟΙΟ

Το βρήκαμε στο INVISIBLE LYCANS TEAM

Πολλοί είναι αυτοί που όταν λέω ότι η Σελήνη είναι ένα διαστημόπλοιο και όχι δορυφόρος της γης ξεσπάνε στα γέλια, ή ακόμα με κοιτάνε πολύ περίεργα σαν να είμαι εγώ εξωγήινος…. τους δικαιολογώ!!! Είναι ένα πείραμα που έκανα για να δω τις αντιδράσεις του κόσμου σε κάτι που λιγοστοί γνωρίζουν ότι η Σελήνη είναι << κάτι >> που δεν θα έπρεπε να είναι εκεί που βρίσκεται τώρα αλλά κάπου αλλού!!! Σας φαίνεται και εσάς παράξενο; Δεν σας αδικώ, φαίνεται παράξενο ακόμα σε κάποιους από τους συνεργάτες μου. Βλέπεται είναι κάτι που δεν μπορεί να το χωνέψει ο ανθρώπινος εγκέφαλος ότι η Σελήνη είναι κάτι άλλο από ότι αυτό που μαθαίναμε στο σχολείο, ότι είναι μια τεράστια προστασία της γης από τους μετεωρίτες και ότι αν δεν υπήρχε η Σελήνη δεν θα υπήρχε η γη!!! Είναι όμως η αλήθεια αυτή;
Μετά από σοβαρές έρευνες και μελέτες όχι μόνο δικές μου ή των συνεργατών μου αλλά και άλλων πολλών επιστημόνων, μαθηματικών, αστρονόμων, γεωλόγων καταθέτω το παρακάτω άρθρο με αποδείξεις που δείχνουν ότι η Σελήνη είναι ένα τεχνητό αστρόπλοιο και όχι ένας πλανήτης-δορυφόρος της γης!!!!!
Ξεκινώντας την έρευνα αυτήν ήθελα τουλάχιστον τα μαθηματικά τα οποία είναι αλάνθαστα αλλά είναι και η παγκόσμια γλώσσα του σύμπαντος να συμφωνούν με τις έρευνες μου!! Όταν ανάθεσα σε έναν από τους συνεργάτες μου να μου βρει αποστάσεις γη-Σελήνης, την μάζα της αλλά και ότι άλλο μπορούσε να βρει που να μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε στια μαθηματικές αποδείξεις…… έμεινα άφωνος όταν μου είπε ότι ήδη έχουν γίνει οι ανάλογες διαδικασίες ειδικά από έναν μεγάλο αστρονόμο και συγγραφέα του προηγούμενου αιώνα Ισαάκ Ασίμωφ. Αμέσως παράτησα ότι έκανα και έτρεξα να βρω τις αποδείξεις μόνος μου….. ήθελα να μάθω αν ο Ασίμωφ είχε τις ίδιες ανησυχίες με μένα και με κάποιους άλλους ερευνητές.
Πράγματι, είχε παρατηρήσει ότι η δύναμη που έλκει ο Ήλιος την Σελήνη είναι η διπλάσια από την αντίστοιχη της Γης!!!! Η δυσαναλογία έλξης θα έπρεπε να είχε αποσπάσει την Σελήνη από την θέση της!!!!! Πράγμα το οποίο για άγνωστους και ανεξήγητους λόγους δεν συμβαίνει ανατρέποντας νόμους της φυσικής!!! Έτσι το συμπέρασμα του Ασίμωφ είναι ότι η Σελήνη δεν είναι φυσιολογικός δορυφόρος της Γης, γιατί << κάτι >> την κρατάει καρφωμένη στην θέσε της !!!

Θέλησα και εγώ να επιβεβαιώσω την θεωρία του Ασίμωφ και κατέληξε σε κάποια εκπληκτικά συμπεράσματα που θα τα μοιραστώ μαζί σας!!!!
Πράγματι αν εφαρμόσουμε το νόμο της παγκόσμιας έλξης F=Gx(m₁ x m₂)/r² για Γη-Σελήνη αλλά και Ήλιο-Σελήνη, προκύπτουν τα εξής!!
Η σταθερότητα της παγκόσμιας έλξης είναι G=6,67 x 10^-11N m² kg^-2

Η μάζα του Ήλιου είναι 1,989 x 10²⁷ kg, η μάζα της Γης είναι 5,974 x 10²¹ kg, και η μάζα της Σελήνης είναι 7,348 x 10 19 kg.
H μέση απόσταση Ήλιου-Γης είναι 149,9 x 10⁹ m, η μέση απόσταση Σελήνης-Γης είναι 384 x 10⁶ m, ενώ η απόσταση Ήλιου-Σελήνης μπορεί και αυτή να θεωρηθεί ίση με την απόσταση Ήλιου-Γης δηλαδή 149,9 x 10⁹ m,!!!

Η ελκτική δύναμη Ήλιου-Σελήνης είναι: 8,67 x 10¹¹ x 1,989 x 10²⁷ x 7,348 x 10¹⁹/ (149,9 x 10⁹)² = 4,33 x 10¹⁴N
H ελκτική δύναμη Γης-Σελήνης είναι: 6,67 x 10¹¹ x 5,974 x10²¹ x 7,348 x10¹⁹ / (384 x10⁶)² =1,98 x 10¹⁴N

Ο Ασίμωφ πράγματι είχε απόλυτο δίκιο!! Ο λόγος της ελκτικής δύναμης Ήλιου-Σελήνης / Γης-Σελήνης = 4,33 / 1,98 = 2,18 δηλαδή η Σελήνη έλκετε με σχεδόν διπλάσια δύναμη από τον Ήλιο και λογικά έπρεπε να είναι πλανήτης σε τροχιά μόνο γύρω από τον Ήλιο και όχι δορυφόρος της Γης!!!!

Η μοναδική, λοιπόν περίπτωση να παραμένει η Σελήνη σε σταθερή τροχιά γύρω από την Γη είναι να υπάρχει μάζα που δεν έχει υπολογιστεί!!! Η Σελήνη έχει θεωρητική πυκνότητα 3,34gr / cm^2.

Η πραγματική της πυκνότητα όπως απέδειξαν τα εργαστηριακά αποτελέσματα που διέρρευσαν και που ουδέποτε η NASA παραδέχτηκε αναφέρουν ότι είναι περίπου 5,5gr/cm² δηλαδή 1,6 φορές μεγαλύτερη από τη θεωρητική!!

Όμως, η πυκνότητα είναι ευθέος ανάλογη της μάζας. Συνεπώς και η ελκτική δύναμης της Γης και του Ήλιου θα είναι 1,6 φορές μεγαλύτερη από τις αντίστοιχες που υπολόγισα. Ο νέος λόγος των δυνάμεων Ήλιου = Σελήνη/Γης-Σελήνης θα είναι 1,6 x 4,33 / 1,6 x 1,98 = 2,18.

Άρα η μάζα και η πυκνότητα της Σελήνης δεν επηρεάζουν καθόλου τον λόγο 2,18. Επίσης προκύπτει ότι κανένα σώμα, με οποιαδήποτε μάζα οπού βρίσκετε στο εσωτερικό ή στην επιφάνεια της Σελήνης δεν μπορεί να αλλάξει το λόγο 2,18!!! Αυτό γιατί απλά μεγαλώνει την μάζα της Σελήνης!!! Μήπως υπάρχει κάποια << ΚΡΥΦΗ >> μάζα που επηρεάζει τους υπολογισμούς.

Η λογική μας λέει ότι αν βεβαία υπάρχει κάτι, θα υπάρχει στην αθέατη πλευρά της Σελήνης, φυσικά όχι στην επιφάνεια της, αλλά σε τροχιά γύρω από αυτήν. Πιο είναι το σημείο της αθέατης πλευράς της Σελήνης οπού περιστρέφεται με την ίδια γωνιακή ταχύτητα με την Σελήνη και είναι ορατό στην Γη; Μα φυσικά το σημείο L2 Langrange!!

Έτσι!! Προκύπτει ότι ένας τεράστιος τεχνητός δορυφόρος που βρίσκεται στην αθέατη πλευρά της Σελήνης, περιστρέφεται συγχρόνως γύρω από την Σελήνη συνεισφέροντας έτσι στο σύστημα Σελήνη-Ήλιος-Γη την σταθερότητα που λείπει. Αν όμως η μάζα του δορυφόρου προστεθεί στη μάζα της Σελήνης, τότε το κοινό κέντρο βάρους θα έλκεται πάλι με διπλάσια δύναμη από τον Ήλιο από ότι από την Γη. Έτσι το δίδυμο Σελήνης-δορυφόρου θα είχε αποσπαστεί από την Γη και θα περιφέρετε γύρω από τον Ήλιο!!

Άρα!! Ο δορυφόρος αυτός << αν υπάρχει >> θα έχει φτιαχτεί με σκοπό να εξουδετερώνει την ελκτική δύναμη του Ήλιου!!!! Ο δορυφόρος θα περιστρέφεται γύρω από την Σελήνη σε 23,3 ημέρες, όσες και το σημείο L2 Langrange. Η συνολική δύναμη που ασκεί ο Ήλιος στο βαρύκεντρο Σελήνης-τεχνητού δορυφόρου, όταν η Σελήνη βρίσκεται μπροστά από τον Ήλιο ( ΝΕΑ ΣΕΛΗΝΗ ), θα είναι:

FΉλιου-FΓης=2,18 FΓης-FΓης=1,18 FΓης. Έτσι η βαρυτική έλξη που δρα και ως κεντρομόλος έχει σε αυτήν την περίπτωση φορά προς τον Ήλιο. Δηλαδή η Σελήνη έπρεπε να αποσπαστεί και να περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο και όχι γύρω από την Γη!!!! Αντίθετα όταν έχουμε πανσέληνο οι ελκτικές δυνάμεις που ασκούν ο Ήλιος και η Γη στο βαρύκεντρο Σελήνης – τεχνητού δορυφόρου είναι ΟΜΟΡΡΟΠΕΣ και συνεπώς η συνολική δύναμη που ασκείτε στο βαρύκεντρο Σελήνης – τεχνητού δορυφόρου θα είναι:

FΉλιου+FΓης= 2,18 FΓης+FΓης=3,18 FΓης με φορά πάλι τον Ήλιο. Δηλαδή η βαρυτική έλξη, που δρα και ως κεντρομόλος, έχει και σε αυτήν την περίπτωση φορά προς τον Ήλιο. Στην περίπτωση αυτήν η Σελήνη έπρεπε να αποσπαστεί βίαια από την τροχιά της και να συγκρουστεί με την Γη, που βρίσκεται ανάμεσα σε αυτήν και τον Ήλιο, ή να αρχίσει να περιστρέφεται πολύ γρηγορότερα γύρω από την Γη εξ αιτίας της τριπλάσιας κεντρομόλου!!!

Όμως η τροχιά της Σελήνης δεν φαίνεται να αλλάζει παρ’ όλη την διαφορική αύξηση-μείωση της συνολικής ελκτικής δύναμης-που δρα και σαν κεντρομόλος-από 1,18 έως 3,18 φορές την έλξη της Γης.

Έτσι η ύπαρξη τεχνητού δορυφόρου στην αθέατη πλευρά της Σελήνης που έχουν προτείνει κάποιοι ερευνητές δεν ισχύει. Άρα κάτι άλλο συμβαίνει που << κάποιοι >> δεν θέλει να μαθευτεί στην ανθρωπότητα ακόμα.

Ένα πολύ καλό βιβλίο οπού αναλύει τα πάντα με λεπτομέρεια είναι << Το Μυστήριο της Σελήνης >> του Σωτήρη Σόφια αν και είναι δύσκολο σήμερα να βρεθεί, αν το βρείτε διαβάστετο θα εκπλαγείτε………!!!!!

Όσοι έχετε διαβάσει το άρθρο μου ΛΕΥΚΑ ΙΕΡΑΤΕΙΑ θα θυμάστε την συζήτηση που είναι με τον ΑΓΝΩΣΤΟ. Σε ένα σημείο είχε αναφέρει, << ….. ώσπου το βαριά πληγωμένο αστρόπλοιο των Δρακονιανών τραβήχτηκε από την μαγνητική έλξη της γης και έγινε μόνιμος δορυφόρος της….. >>. Θυμάμαι τα λογία του σαν τώρα και ας έχουν περάσει κάποια χρόνια, στην αρχή δεν έδωσα τόσο βάση στο ζήτημα της Σελήνης, μα στην πορεία όταν ανακάλυψα ότι κατά ένα τρόπο κάποια μεταλλαγμένα όντα της μέσης Γης είχαν να κάνουν με την Σελήνη τότε οι έρευνες μου στράφηκαν όσο μπορούσαν σε αυτήν. Νομίζετε ότι είναι εύκολο; Σας διαβεβαιώνω καθόλου, πιο πολλές αποδείξεις βρίσκει σήμερα κάποιος για την Σελήνη στην αρχαιότητα παρά στην σημερινή εποχή. Εκτός και κάποιος διαθέτει ένα παρά πολύ καλό τηλεσκόπιο για να μπορέσει να την παρατηρήσει όπως πρέπει. Εδώ όμως δημιουργείτε ένα εύλογο ερώτημα, και το υπέρ σύγχρονο τηλεσκόπιο αν κάποιος διαθέτει πως μπορεί να δει την αθέατη πλευρά; Είναι απλό δεν μπορεί!!! Παρά μένει στις παρατηρήσεις των Αμερικανών και των Ρώσων για το τι υπάρχει εκεί…..

Ότι όμως και να υπάρχει δεν δείχνει να είναι λάθος με αυτά που έχουν φωτογραφηθεί από διαστημόπλοια και δορυφόρους!! Μα και έτσι να μην είναι οι εξισώσεις και πάλι είναι αληθινές οπότε εμένα αλλά και κάποιων άλλων ερευνητών δεν μένει παρά να πούμε ότι η Σελήνη είναι ένα τεράστιο αστρόπλοιο που αιωρείται μεταξύ Γης και Ήλιου!! Για να καταλάβουν και αυτοί που δεν το έχουν καταλάβει μέχρι τώρα τι κάνει η Σελήνη θα το πω με πιο απλά λογία:

Φανταστείτε την Σελήνη να είναι ένα ταχύπλοο ακριβώς στην κόψη του καταρράκτη Νιαγάρα!!! Από κάτω είναι το χάος που δημιουργεί η πτώση εκατομμυρίων κυβικών νερού!!! Μπροστά από το σκάφος βρίσκεται ένας τεράστιος βράχος με μικρή μαγνητική έλξη….. ικανή μόνο να τραβήξει το σκάφος για λίγο. Αν δεν υπήρχε ο καταρράκτης από την μαγνητική έλξη το σκάφος θα περιτριγυριζόταν γύρω από το βράχο σαν τρελό με μεγάλη ταχύτητα, χωρίς να συγκρουστεί!!! Η τεράστια δύναμη των νερών μπροστά από το βράχο σπρώχνουν το σκάφος να πέσει στο καταρράκτη, μα αυτό δεν κουνιέται!! Δεν κουνιέται γιατί έχει βάλει της μηχανές τους πρόσω, τόσο ώστε να μην χτυπήσει τον βράχο και τόσο ώστε να μην πέσει στον καταρράκτη!!! Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με την Σελήνη όσο απίστευτο και να σας φαίνεται!!! Στην μαθηματική εξίσωση που μας δίνει τα στοιχεία αυτά συμφωνούν όλοι οι μαθηματικοί, φυσικοί, και αστρονόμοι του κόσμου, μα ίσως επειδή φοβούνται το κύρος τους και την καριέρα τους δεν μιλάνε ανοιχτά για το θέμα!!!
Η αθέατη πλευρά της Σελήνης έχει τέσσερα μυστηριώδη μεγάλα πλατώματα. Ο κρατήρας Κόρολεφ στην μέση Hertzsprung ο Απόλλωνας και η θάλασσα της ανατολής!!

Αυτό είναι το περιβόητο τοίχος που τώρα οι επιστήμονες έχουν αρχίσει και πιστεύουν ότι δεν είναι φυσικό!! Δόξα τον θεό το κατάλαβαν!!! Έχουν προβληματιστεί για το τι θα μπορούσε να είναι. Εγώ τους απαντώ μια και φτάνει ως το μεγάλο πλάτωμα ίσως είναι κάποιο είδος αεροτομής; Ίσως!! Δεν θα ήθελα να θίξω άλλο το θέμα αυτό, γιατί ήδη ένας καλός συνάδελφος ετοιμάζει ένα βιβλίο περί αυτού του ζητήματος. Με τα στοιχεία όμως που σας έδωσα είναι ακράδαντες οι αποδείξεις ότι η Σελήνη είναι ένα αστρόπλοιο από το βαθύ διάστημα!! Για μένα προσωπικά είναι μια από τις ναυαρχίδες των Δρακονιανών!!! Όπως και να έχει το πράγμα μέχρι σήμερα κανένας δεν ξέρει αλλά και ούτε μπορεί να εξηγήσει γιατί η Σελήνη βρίσκεται σε τροχιά γύρω από την Γη και όχι γύρω από τον Ήλιο αλλά και την κρατά εκεί σαν φυσικό σώμα! Διότι όλοι πλέων είναι πεπεισμένοι ότι δεν είναι φυσικό σώμα …….. Μέχρι την επόμενη φορά να είστε όλοι καλά και να θυμάστε.

Αν δεν πιστεύετε σε κάτι, δεν πάει να πει αυτό το κάτι ότι δεν υπάρχει!!!

ΠΗΓΗ: INVISIBLE LYCANS TEAM!!!

Πετρογλυφικά στο φως των αστεριών

Ένα εκπληκτικό βίντεο από τον φωτογράφο Stéphane Guisard που γυρίστηκε στην έρημο της Ατακάμα στη Χιλή. Βλέπουμε πετρογλυφικά – αρχαία σχήματα λαξευμένα σε βράχους – στο φως των άστρων του νυχτερινού ουρανού

“Hierbas Buenas” Valley Petroglyphs (Night Time Lapse Movie) from Stéphane Guisard on Vimeo.

ΠΗΓΗ: http://strange-files.blogspot.com/2011/12/blog-post_25.html

Έτσι θα είναι ο Ήλιος, όταν δύσει για πάντα!

• Συντάκτης: Νικόλαος Αλεβιζόπουλος,

Σε ένα εντυπωσιακό νεφέλωμα παρόμοιο με αυτό της φωτογραφίας εκτιμάται ότι θα μετατραπεί ο Ήλιος μας σε περίπου πέντε δισ. χρόνια. Το φαινόμενο δεν αποτελεί καλλιτεχνική απεικόνιση του ηλιακού θανάτου, αλλά μια πραγματική φωτογραφία του Νεφελώματος Ντάμπελ που τράβηξε ο φωτογράφος Μπιλ Σνάιντερ. Τα θεαματικά χρώματα του Νεφελώματος Ντάμπελ οφείλονται, σύμφωνα με τους επιστήμονες, στην έκλυση υδρογόνου και οξυγόνου

Το συγκεκριμένο νεφέλωμα, γνωστό και ως Μ27, βρίσκεται 1.360 έτη φωτός μακριά από τη Γη και είναι ορατό με τη βοήθεια ερασιτεχνικών τηλεσκοπίων ή ακόμη και με… κιάλια.  Ο εντοπισμός του μπορεί να έγινε κατά λάθος μέσα στον 18ο αιώνα, ωστόσο οι ειδικοί ακόμη δεν έχουν κατανοήσει τον τρόπο με τον οποίο τα «ετοιμοθάνατα» άστρα εκλύουν αέρια.

  «Το Μ27, αποτελεί ένα εκ των πλέον λαμπερών νεφελωμάτων στον ουρανό και το κοινό μπορεί να το εντοπίσει με κιάλια εάν κοιτάξει με κατεύθυνση προς τον αστερισμό της Αλεπούς (Vulpecula)» εξηγεί η NASA, η οποία παρουσιάζει την εντυπωσιακή φωτογραφία ως «εικόνα της ημέρας» στην ιστοσελίδα της.

Διαβάστε επίσης Καταγράφηκε για πρώτη φορά, η μουσική που εκπέμπει ο…Ηλιος! Ακούστε την.

Πηγή: http://www.tovima.gr

ΠΗΓΗ: Pyles.tv

Το χρονικό μίας τερατώδους θύελλας στον Κρόνο

Ουάσινγκτον: Η πρώτη ανωμαλία που κατέγραψε το διαστημικό σκάφος Cassini ήταν μια μικρή, δυσδιάκριτη κηλίδα στην πυκνή ατμόσφαιρα του Κρόνου. Τις εβδομάδες που ακολούθησαν, η μικροσκοπική δίνη εξελίχθηκε σε παγκόσμια καταιγίδα, η οποία τύλιξε τον πλανήτη για σχεδόν ένα χρόνο.

Όπως ο μεγάλος ξάδελφός του ο Δίας, ο Κρόνος είναι στην πραγματικότητα ένας βίαιος κόσμος. Οι χρωματιστές, σχεδόν στατικές ζώνες που διακρίνονται στην ατμόσφαιρά του είναι στην πραγματικότητα ρεύματα αερίων που κινούνται με ταχύτητα 600 χιλιομέτρων την ώρα.

Κάθε 20 με 30 χρόνια, όμως, γιγάντιες καταιγίδες αναστατώνουν αυτές τις ζώνες και σχηματίζουν χρωματιστούς στρόβιλους σε μεγάλο μέρος του πλανήτη. 

Στον Δία, μια καταιγίδα μεγαλύτερη σε μέγεθος από τη Γη, που έχει γίνει γνωστή ως η «Μεγάλη Ερυθρή Κηλίδα», μαίνεται χωρίς διακοπή εδώ και αιώνες. Στον Κρόνο, όμως, οι ατμοσφαιρικές διαταραχές αυτού του είδους είναι συνήθως πιο βραχύβιες.

Η τελευταία καταιγίδα που κατέγραψε το Cassini, η αποστολή της NASA που μελετά το σύστημα του Κρόνου από το 2004, είχε ασυνήθιστα μεγάλη διάρκεια, αφού η ενεργή της περίοδος κράτησε 200 μέρες, μέχρι τα τέλη Ιουνίου. Μάλιστα τα ταραγμένα σύννεφα που σχημάτισε παραμένουν ορατά στα μέσα Νοεμβρίου.

Η καταιγίδα εμφανίστηκε πέρυσι το Δεκέμβριο, περίπου στο μέσο του βόρειου ημισφαίριου, και σταδιακά επεκτάθηκε προς τα νότια σε μια απόσταση 15.000 χιλιομέτρων. Έκανε τελικά τον γύρο του πλανήτη καταπίνοντας μια έκταση 5 δισεκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων.

«Η καταιγίδα αυτή είναι ένα εντελώς διαφορετικό είδος τέρατος σε σχέση με όσα είχαμε δει προηγουμένως με το Cassini» σχολίασε ο Κούνιο Σαγιανάγκι, μέλος της ομάδας επεξεργασίας των εικόνων του Cassini στο Πανεπιστήμιο της Καλιφορνια στο Λος Άντζελες.

«Το γεγονός ότι αυτού του είδος τα ξεσπάσματα είναι περιοδικά, και εμφανίζονται στον Κρόνο κάθε 20 με 30 χρόνια, μάς λέει κάτι για το εσωτερικό του πλανήτη, αλλά είναι κάτι που ακόμα δεν έχουμε καταλάβει» παραδέχεται.

«Η καταιγίδα στον Κρόνο μοιάζει περισσότερο με ηφαίστειο παρά με καιρικό σύστημα» προσθέτει ο Άντριου Ίνγκερσολ, μέλος μιας δεύτερης ομάδας απεικόνισης στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια.

«Η πίεση συνεχίζει να αυξάνεται για πολλά χρόνια πριν ξεσπάσει η καταιγίδα» επισημαίνει.

Πηγές: in.gr & pathfinder.gr

Πηγή : http://astrikiprovoli.blogspot.com/2011/11/blog-post_21.html#ixzz1eZN5SBnl

Το Top 10 των επιστημονικών επιτευγμάτων του 2011

Τα δέκα σημαντικότερα επιτεύγματα της επιστήμης για το 2011, παρουσίασε το έγκριτο περιοδικό “Science”.

1.Στο νούμερο ένα συναντάμε τη διεθνή κλινική δοκιμή η οποία απέδειξε πως τα φάρμακα για την καταπολέμηση του AIDS μπορούν να έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα με τα προφυλακτικά στην παρεμπόδιση της διάδοσης της ασθένειας.

Επικεφαλής της ανακάλυψης αυτής, είναι ο Μάιρον Κοέν της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου της Β.Καρολίνα.

2. Στο νούμερο δύο είναι το κατόρθωμα του ιαπωνικού διαστημικού σκάφος «Χαγιαμπούσα» το οποία –έστω και με τρία χρόνια καθυστέρηση- κατάφερε να φέρει δείγμα από τον αστεροειδή «Ιτοκάβα».

3. Φετινές αναλύσεις έδειξαν πως η επιμιξία με τους άνθρωπους των σπηλαίων ενίσχυσαν το ανοσοποιητικό σύστημα των σύγχρονων ανθρώπων.

4. Η απεικόνιση από Ιάπωνες ερευνητές της δομής του φωτοσυστήματος 2, η οποία αναμένεται να βοηθήσει μελλοντικά στην παραγωγή ενέργειας.

5. Τα δύο παρθένα νέφη αερίου που ανακάλυψαν αστρονόμοι στη Χαβάη.

6. Η ανακάλυψη πως κάθε άνθρωπος έχει δική του κυρίαρχη κατηγορία βακτηρίων στο έντερό του.

7. Η πρόοδος στην προσπάθεια δημιουργίας του πρώτου αποτελεσματικού εμβολίου για την ελονοσία.

8. Οι πολλές ανακαλύψεις νέων εξωπλανητών.

9. Η ανακάλυψη των ζεολίθων που είναι συνθετικά πορώδη ορυκτά.

10. Η ανακάλυψη ότι η απομάκρυνση των παλαιών κυττάρων (που έχουν πάψει πια να διαιρούνται) μπορεί να επιβραδύνει τα συμπτώματα της γήρανσης.

ΠΗΓΗ: http://www.newsbomb.gr/

Εθελοντές θα αναζητήσουν ίχνη εξωγήινης ζωής στη Σελήνη!

• Συντάκτης: Νικόλαος Αλεβιζόπουλος

 Τη βοήθεια εθελοντών ζητούν Αμερικανοί επιστήμονες για να ψάξουν για σημάδια εξωγήινης ζωής στις εικόνες της Σελήνης που έχει τραβήξει το αναγνωριστικό διαστημόπλοιο της NASA “LRO”.

Το διαστημικό σκάφος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη και από το 2009 έχει τραβήξει περισσότερες από 340.000 φωτογραφίες της επιφάνειά της.

Οι ερευνητές Πολ Ντέιβις και Ρόμπερτ Βάγκνερ από το πανεπιστήμιο της Αριζόνα υποστηρίζουν ότι η μελέτη και η σάρωση όλων αυτών των εικόνων δεν μπορεί να γίνει από μια επιστημονική ομάδα, όσο πολυμελής κι αν είναι.

Οπότε, προτείνουν να δημιουργηθεί ένα δίκτυο ερασιτεχνών εθελοντών μέσω Διαδικτύου, το οποίο θα εξετάζει τις εικόνες για περίεργα σημάδια.

«Παρόλο που υπάρχει μικρή πιθανότητα η εξωγήινη τεχνολογία να έχει αφήσει ορατά ίχνη στο φεγγάρι, όπως κάποιο τεχνούργημα ή μια μεταβολή στα χαρακτηριστικά της επιφάνειας, οποιοδήποτε ίχνος διατηρείται για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα εξαιτίας των συνθηκών», λένε οι δύο επιστήμονες.

Τέτοιου είδους αντικείμενα ή άλλα σημάδια που έχουν αφήσει εξωγήινοι θα κληθούν να ανακαλύψουν οι ενθουσιώδεις εθελοντές. Η πρόταση αυτή των δύο επιστημόνων δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Acta Astronautica.

Πηγή: www.newsbomb.gr

pyles.tv

Μια πρώτη ματιά στο Orion, το διαστημόπλοιο που θα μας πάει στον Άρη

Το κοινό της Washington είχε σήμερα την ευκαιρία να δει από κοντά ένα ακριβές ομοίωμα του Orion, του νέου διαστημόπλοιου που εξελίσσει η Nasa για να αντικαταστήσει τα διαστημικά λεωφορεία.

Το Orion σχεδιάζεται να μεταφέρει αστροναύτες στο διεθνή διαστημικό σταθμό μέχρι το 2015 και -εφόσον όλα πηγαίνουν καλά – να επιστρέψει στην Σελήνη το 2020.

Πάνω από όλα όμως η Nasa σχεδιάζει το Orion να ταξιδέψει στον Άρη κάποια στιγμή στα μέσα του 2030- 2040.

Αν αυτές οι ημερομηνίες σας φαίνονται απίθανες να θυμίσουμε ότι το 2035 είναι μονάχα 25 χρόνια μακριά.

Τo Orion είναι η επόμενη γενιά διαστημικού σκάφους για την Nasa αλλά αποτελεί σε κάποια σημεία και μια επιστροφή στην φιλοσοφία του προγράμματος Apollo. Η διαφορά είναι βέβαια αβυσσαλέα. Το Apollo της δεκαετίας του 1960 μετέφερε 3 ανθρώπους και η υπολογιστική δύναμη των ηλεκτρονικών συστημάτων του σκάφους ήταν πολύ μικρότερη από ένα σημερινό κινητό τηλέφωνο. Το Orion θα είναι παιδί της σημερινής τεχνολογίας και θα μεταφέρει 6 άτομα ανά ταξίδι.

Το ομοίωμα που βλέπετε στην παραπάνω εικόνα είναι ακριβές ως προς τις διαστάσεις και θα χρησιμοποιηθεί σε δοκιμές πλεύσης στον Ατλαντικό Ωκεανό. Σκοπός των δοκιμών είναι να βεβαιωθεί η Nasa ότι το Orion θα προσθαλασσώνεται επιτυχώς στις επιστροφές από το διάστημα.

Βλέπετε το μέλλον.

Πηγή: http://www.zing.gr/2009/03/orion-nasa/

Ανακαλύφθηκαν οι εξωπλανήτες “καθρέφτες” της Γης

Με το διαστημικό τηλεσκόπιο “Κέπλερ” της NASA κατάφεραν οι επιστήμονες να εντοπίσουν τους μικρότερους έως τώρα πλανήτες εκτός του ηλιακού μας συστήματος που έχουν βρεθεί, όμοιων διαστάσεων με τη Γη.

Ωστόσο, είναι βραχώδεις και βρίσκονται σε τροχιά γύρω από ένα άστρο όμοιο με τον Ήλιο μας, με αποτέλεσμα η θερμοκρασία να είναι τόσο υψηλή, ώστε να μην θεωρούνται κατάλληλοι για ύπαρξη νερού ή ζωής.

Η ανακάλυψη χαιρετίστηκε ως η πιο σημαντική που έχει γίνει σχετικά με τους εξωπλανήτες, καθώς επιβεβαιώνει πλέον οριστικά ότι όντως, εκτός του ηλιακού μας συστήματος, υπάρχουν πλανήτες σαν τη Γη ή και μικρότεροι.

Οι επιστήμονες δεν αποκλείουν ότι στο μακρινό παρελθόν οι συγκεκριμένοι εξωπλανήτες, ιδίως ο ένας που είναι κυριολεκτικά “δίδυμος” του πλανήτη μας, μπορεί να φιλοξενούσαν υγρό νερό και κάποιες μορφές ζωής, όταν ήσαν μακρύτερα από το άστρο τους.

Τώρα όμως, είναι πολύ καυτοί, επειδή η τροχιά τους έχει μετακινηθεί πλησιέστερα στον ήλιο τους.

Σε κάθε περίπτωση, το εύρημα δείχνει ότι είναι πλέον θέμα χρόνου να βρεθούν και άλλοι “γήινοι” εξωπλανήτες και, τελικά, κάποιος από αυτούς να φιλοξενεί ζωή.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Φρανσουά Φρεσέν του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν, ονόμασαν τους πλανήτες “Κέπλερ 20f” (ο “δίδυμος” της Γης, καθώς έχει ακτίνα ίση με 1,03 φορές την ακτίνα της Γης, ενώ η θερμοκρασία του είναι 427 βαθμοί Κελσίου) και “Κέπλερ 20e” (έχει ακτίνα ίση με 0,87 φορές της ακτίνα της Γης, δηλαδή είναι περίπου όσο η Αφροδίτη, ενώ η θερμοκρασία του είναι 760 βαθμοί).

Και οι δύο είναι σήμερα πιο κοντά στο άστρο τους – με την ονομασία “Κέπλερ-20” – από ό,τι η Γη στον Ήλιο, έτσι το έτος τους (μία πλήρης περιφορά) διαρκεί 20 και έξι μέρες αντίστοιχα, έναντι των 365 μερών της Γης.

Ο μεγαλύτερος και πιο γήινος εξωπλανήτης πιστεύεται ότι έχει πυρήνα από σίδηρο όπως η Γη, καθώς και μια πιθανή πυκνή ατμόσφαιρα από υδρατμούς. Το άστρο “Κέπλερ-20”, που έχει γύρω του συνολικά πέντε πλανήτες, απέχει περίπου 1.000 έτη φωτός από τη Γη και βρίσκεται στην κατεύθυνση του αστερισμού της Λύρας.

Συνολικά 709 εξωπλανήτες έχουν ανακαλυφθεί έως σήμερα

Ο πρώτος εξωπλανήτης ανακαλύφθηκε το 1995 και μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί συνολικά 709 σε 534 αστρικά συστήματα, σχεδόν όλοι όμως είναι αέριοι γίγαντες. Ο μικρότερος εξωπλανήτης που είχε βρεθεί μέχρι σήμερα, είχε ακτίνα 1,42 φορές την ακτίνα της Γης και όγκο σχεδόν τριπλάσιο από τον πλανήτη μας.

Μόνο τρεις έχει επιβεβαιωθεί ότι είναι βραχώδεις και ταυτόχρονα βρίσκονται στην “κατοικήσιμη” ζώνη (οι “Γκλίζε 581d’, “ΗD 85512b” και “Κέπλερ-22b”). Ο τελευταίος, αν και βρίσκεται στη ζώνη που μπορεί να υπάρξει ζωή, είναι αρκετά μεγαλύτερος (περίπου δυόμιση φορές) από τη Γη. Οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι αργά ή γρήγορα θα εντοπίσουν ένα εξωπλανήτη που θα τα συνδυάζει όλα, δηλαδή θα είναι ταυτόχρονα ίδιου μεγέθους με τη Γη και επίσης θα βρίσκεται στην κατοικήσιμη ζώνη.

Το τροχιακό τηλεσκόπιο “Κέπλερ”, που τέθηκε σε λειτουργία το 2009, είχε μέχρι τώρα βρει 35 εξωπλανήτες, όλους μεγαλύτερους από τη Γη. Έχει επίσης εντοπίσει 2.326 υποψήφιους εξωπλανήτες (δεν έχουν επιβεβαιωθεί ακόμα από άλλες παρατηρήσεις), από τους οποίους οι 207 έχουν το μέγεθος της Γης και από αυτούς οι δέκα βρίσκονται στην λεγόμενη ‘κατοικήσιμη” ζώνη, όπου μπορεί να υπάρχει υγρό νερό και ζωή.

Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) εδώ.

Πηγή: news247.gr

ΤΑ ΙΧΝΗ ΤΩΝ ΦΑΕΘΟΝΤΑ, ΙΔΜΩΝΑ, ΗΡΑΚΛΗ ΣΤΗΝ …ΣΕΛΗΝΗ!!!

Είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον να ερευνά κανείς μέσα από τα αρχαία, ακόμη περισσότερο από τα πανάρχαια κείμενα των ελλήνων συγγραφέων, και να ανακαλύπτει πτυχές που ούτε καν είχαν περάσει από το μυαλό του ακόμη και ως την πιο απίθανη θεωρία!!!Και μέσα από αυτή την ανακάλυψη αντιλαμβάνεται πόσο σπουδαία είναι η γνώση της προϊστορίας μας, η γνώση του ποιες είναι οι ρίζες μας, η γνώση της προέλευσή μας…Η θεωρία ενός πολιτισμού τεράστιου, ενός πολιτισμού τόσο εξελιγμένου από κάθε άποψη, στα χρόνια της απώτατης προϊστορίας, είναι η βάση πάνω στην οποία θα στηριχθεί ένας καλός ερευνητής και θα ξεκινήσει το ταξίδι της πραγματικής ανακάλυψης!!! Το ταξίδι που επιφυλάσσει τόσες συγκινήσεις μέσα από την μαγεία του άγνωστου που μας γνωστοποιείται αίφνης με την πιο σπουδαία του μορφή. Αυτή της προσφοράς, γιατί για κάτι τέτοιο πρόκειται,της Γνώσης…

Είδαμε τον Φαέθοντα να παρουσιάζεται μπροστά μας μέσα από τα κείμενα όχι των δικών μας συγγραφέων αλλά και άλλων λαών, κυρίως της Μέσης Ανατολής, ως ένας αστροναύτης, τον Ίδμωνα, τον Διόνυσο-Ήλιο αλλά και τον Αιγαίων-Βριάρεως-Ηρακλή, να ακολουθούν με την ίδια αστραφτερή λάμψη τις πορείες των άστρων, να διασχίζουν τα πλανητικά συστήματα και να πλησιάζουν τον γεννήτορα, ζωοδότη Ήλιο!!!

Ο Ηρακλής που έχει μείνει στην παράδοση τόσο την ελληνική όσο και αυτή άλλων λαών, ως ένας από τους μεγαλύτερους ημιθέους που πραγματοποίησε άθλους τεράστιας σημασίας, περνά στην συμβολική γνωστική θεώρηση ως η πλευρά εκείνη του ανθρώπου που μπορεί να επιτύχει ακόμη και θαύματα!!! Πράγματα που ξεπερνούν τις ανθρώπινες δυνατότητες, όχι γιατί κάτι άλλο μεσολάβησε γι’ αυτό αλλά απλούστατα γιατί γνώρισε, νόησε το ποιος είναι και πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του πάνω στην χθόνα. Γνώρισε… Νόησε… Και επέτυχε !!!

«…Ο Γκιλγκαμές είπε στον Ενκιτού: « Κοίταξε εκεί κάτω την γη. Φαίνεται από εδώ σαν ένας κήπος, και οι θάλασσές της σαν μία γούρνα γεμάτη νερό…». (« Έπος Γιγλαμές», και « Αναμνήσεις από το μέλλον» Έριχ Φον Νταίνικεν).

Ο συσχετισμός του Ηρακλή-Αιγαίων-Βριάρεως με τον Γκιλγκαμές τον ήρωα των Σουμερίων, έχει την δική της σημασία και αυτό φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται μέσα από την Μεσανατολική παράδοση. Η απεικόνιση του Γκιλγκαμές είναι απόλυτα ίδια με αυτή του Ηρακλή και προσδιορίζεται κυρίως στα δυο χαρακτηριστικά του ήρωα, την λεοντή και το ρόπαλο. Είναι αυτό που παραπάνω ανέφερα και έχει να κάνει με την πορεία του ανθρώπου μέσα από τις δοκιμασίες στο ποθητό αποτέλεσμα της επιτυχούς κατάληξης της γνώσης…

Οι Σουμερικές επιγραφές τον παρουσιάζουν μαζί με τον σύντροφό του Ενκιτού να ακολουθούν τον δρόμο προς τους θεούς… «…Γυρίστε πίσω. Γιατί κανείς θνητός δεν μπορεί να ανεβεί εκεί που κατοικούν οι Θεοί…», τους είπε μία φωνή. Αυτή η αναφορά που υπάρχει πάνω στις πλάκες των Σουμερικών επιγραφών δείχνει περίτρανα το μέγεθος της προσπάθειας του ημιθέου να περάσει τα χθόνια και να βρεθεί στο « καθ’ ομοίωση»… Αλλά πέρα από την συμβολική υπάρχει και η θεωρεία της ύπαρξης του μεγαλειώδους πολιτισμού που χάθηκε. Εκεί οι αστροναύτες της εποχής ανακαλύπτουν, εξερευνούν και αφήνουν πίσω τα σημάδια της επίσκεψής τους.

« …Άτρωτος ίστατο μούνος … κατάσκια κύκλα Σελήνης και φλόγα πορφυρέουσα υπό Ζοφοδέι κόνω… και πάταγον βρονταίον αρρασομένων νεφελάων, αιθέριον μύκημα και αστράφτοντα κομήτην… έμπειρον άλμα κεραυνού, τοία παρ’ ουρανίοις δεδαημένος έργα θεαίνης, ίστατον θαρσιέσαν έχων φρένα…», (Νόνος, «Διονυσιακά, τόμος Β΄ βιβλίο 38ο σελ. 30-40 «Φαέθοντος Μοίρα»).

Αναφέρει για τον Ίδμωνα, ο Νόνος, λέγοντας ότι οι γύρω από την Σελήνη κύκλοι, το αθέατο μέρος της οι πορφυρές της φλόγες που περιέζωναν το άρμα του Ίδμωνα κατά την πτήση του προς τα άστρα, η διάσπαση των στρωμάτων της ατμόσφαιρας, η παρομοίωση του άρματός του με απαστράπτοντα κομήτη, το άλμα του κεραυνού με τον οποίο προσονομάζει ο Νόνος την εκτίναξη του πυραύλου του Ίδμωνα κ.λ.π. όλα αυτά τα στοιχεία μας παραπέμπουν αναπόφευκτα και απολύτως φυσιολογικά στα στοιχεία εκτόξευσης των πυραύλων του διαστήματος της σύγχρονης εποχής μας…

Είναι ενδιαφέρον να αναφέρουμε τα παρακάτω από το βιβλίο του ερευνητή Don Wilson στο βιβλίο του « Τα μυστικά της Σελήνης», όπου γίνεται αναφορά για τα σημάδια τα οποία είδαν επανδρωμένα και μη, διαστημόπλοια τόσο των Αμερικανών όσο και των Ρώσων. Λέει σχετικά:

« … Το μη επανδρωμένο Ρωσικό διαστημόπλοιο « Λούνα 2», που προσεδαφίστηκε στην Σελήνη στην περιοχή της θάλασσας των καταιγίδων στις 4 Φεβρουαρίου 1966, τράβηξε μερικές εκπληκτικές φωτογραφίες με πυργοειδείς κατασκευές τοποθετημένες σε ευθεία γραμμή στην επιφάνεια της Σελήνης. Μήπως οι κατασκευές αυτές σημειώνουν σταθμούς προσγείωσης διαστημοπλοίων προερχομένων από κάποιο εξωγήινο πολιτισμό; …».

Ακόμη κάνει αναφορά για την αποκάλυψη από το επανδρωμένο διαστημόπλοιο των Αμερικανών, « Όρμπιτερ 2», για κατασκευές σε σχήμα οβελίσκου, σαν τους οβελίσκους της Αιγύπτου, στην περιοχή της θάλασσας της Γαλήνης, που φωτογράφησε το πλήρωμα του διαστημοπλοίου από ύψος 29 μιλίων στις 20 Νοεμβρίου 1966. Οι διαπιστώσεις αυτές και του Ρωσικού και του αμερικανικού διαστημοπλοίου, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι κατασκευές αυτές μπορούν να αποτελούν ουσιαστικές αποδείξεις για επίσκεψη νοημόνων όντων στην Σελήνη. Γιατί οι υπεύθυνοι του κέντρου εκτόξευσης διαστημοπλοίων της Αμερικανικής ΝΑΣΑ κράτησε τις διαπιστώσεις αυτές μυστικές;

Αναρωτιέται ο ερευνητής Wilson, αλλά νομίζω πως και ο καθένας από εμάς μπορεί να αναρωτηθεί όχι μόνο γι’ αυτές τις διαπιστώσεις αλλά και για τόσα άλλα όπως και για το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την διακοπή της απ’ ευθείας μετάδοσης της προσσελήνωσης των αμερικανών στον δορυφόρο της γης, το καλοκαίρι του 1969, και που αυτή έγινε όταν ακούστηκαν κάποια επιφωνήματα έκπληξης από τους αμερικανούς αστροναύτες. Τι είδαν άραγε; Μήπως τα σημάδια από τις επισκέψεις των αστροναυτών Φαέθοντα, Ίδμωνα, Αιγαίων-Βριάρεως-Ηρακλή; Από εκείνη την απώτατη προϊστορική εποχή; !!! Ποιος ξέρει… Οι απαντήσεις πάντως είναι μέσα στα αρχαία κείμενα και για εκείνον που θέλει να τις βρει είναι αρκετά …ορατές!!!

kapodistria-httpsxolianewsblogspotcom.blogspot.com

xgrt: Γιατί στο βίντεο αυτό έχουν “blur” θολώσει τις εικόνες σε μερικά σημεία που δείχνουν “κάτι”;

ΠΗΓΗ: http://oeaf.blogspot.com/

(ελαφρώς εμπλουτισμένο{2 videos}+1 ερώτημα)

Το διαστημικό σκάφος της NASA βλέπει τον πάγο στον Άρη που εκτίθεται από τις επιδράσεις μετεωριτών

ΠΑΣΑΝΤΕΝΑ, Καλιφόρνια. — Το όχημα σε τροχιά αναγνώρισης του Άρη της NASA έχει αποκαλύψει το παγωμένο κρύψιμο ύδατος ακριβώς κάτω από την επιφάνεια του μέσου πλάτους του Άρη. Οι παρατηρήσεις του διαστημικού σκάφους λήφθηκαν από την τροχιά του αφότου ανακάλυψαν νέους μετεωρίτες όπου είχαν δημιουργήσει κρατήρα στον κόκκινο πλανήτη.

Οι επιστήμονες που ελέγχουν τα όργανα στο όχημα σε τροχιά βρήκαν ότι ο φωτεινός πάγος που εκτίθεται επί πέντε Αριανών τόπων φτιάχνει κρατήρα σε βάθος από περίπου μισό μετρητή σε 2.5 μέτρα (1.5 πόδια σε 8 πόδια). Δημιουργήθηκε κρατήρας δεν υπήρξε στις προηγούμενες εικόνες των ίδιων περιοχών. Μερικοί κρατήρες παρουσιάζουν λεπτό στρώμα φωτεινού πάγου επάνω στο σκοτεινότερο ελλοχεύον υλικό του Αρη.

Τα φωτεινά μπαλώματα σκούρυναν μετά από εβδομάδες από τις αρχικές παρατηρήσεις, ως πρόσφατα ο εκτεθειμένος πάγος ατμοποιήθηκε στη λεπτή Αριανή ατμόσφαιρα. Ένας νέος κρατήρας είχε ένα φωτεινό μπάλωμα υλικού αρκετά μεγάλο ώστε ένα από τα τροχιακά όργανα να επιβεβαιώσει ότι είναι water-ice (νερό-παγωμένο).

Τα ευρήματα δείχνουν ότι water-ice εμφανίζεται κάτω από την επιφάνεια του Άρη στα μισά του δρόμου μεταξύ του βόρειου πόλου και του ισημερινού, ένα χαμηλότερο γεωγραφικό πλάτος από το αναμενόμενο στο Αριανό κλίμα.
«Αυτός ο πάγος είναι ένα λείψανο ενός πιο υγρού κλίματος από ότι ήταν αρκετές χιλιετίες πριν,» ο εν λόγω Shane Byrne του πανεπιστημίου της Αριζόνα, Tucson.
Το Byrne είναι μέλος της ομάδας που λειτουργεί το πείραμα απεικόνισης τροχιακού υψηλού ψηφίσματος, ή φωτογραφική μηχανή HiRISE, τα οποία συνέλαβαν τις πρωτοφανείς εικόνες.
Byrne και 17 ομο-συντάκτες εκθέτουν τα συμπεράσματα 25 Σεπτέμβριου στα επιστημονικά περιοδικά.

«Ξέρουμε τώρα ότι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις νέες περιοχές αντίκτυπου ως ελέγχους για να ψάξουμε τον πάγο από την επιφάνια έως κάτω,» ο εν λόγω Megan Kennedy των διαστημικών συστημάτων επιστήμης, Malin στο Σαν Ντιέγκο, ένας ομο-συντάκτης του εγγράφου και μέλος της ομάδας που ενεργοποιεί τη φωτογραφική μηχανή τροχιακού πλαισίου..
Κατά τη διάρκεια μιας χαρακτηριστικής εβδομάδας, η φωτογραφική μηχανή πλαισίου επιστρέφει περισσότερες από 200 εικόνες του Άρη που καλύπτουν μια συνολική περιοχή μεγαλύτερη από και από την Καλιφόρνια.

Η ομάδα φωτογραφικών μηχανών εξετάζει κάθε εικόνα, βρίσκοντας μερικές φορές ότι τα σκοτεινά σημεία είναι νέοι κρατήρες , οι μικροί κρατήρες δημιουργούν μια έκταση που καλύπτεται με τη σκόνη. Ο έλεγχος των προηγούμενων φωτογραφιών των ίδιων περιοχών μπορεί να επιβεβαιώσει ότι ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι νέο. Η ομάδα έχει βρεί περισσότερες από 100 νέες περιοχές από κρατήρες, συνήθως πιο στενές στον ισημερινό από αυτές που αποκάλυψαν τον πάγο.

Μια εικόνα από τη φωτογραφική μηχανή 10 Αύγουστου του 2008, παρουσίασαν προφανή σημάδια κρατήρα και έγινε εμφανίσιμος μετά από μια εικόνα του ίδιου εδάφους όπου λήφθηκε 67 ημέρες νωρίτερα. Η ευκαιρία να μελετηθεί μια τέτοια νέα περιοχή προέτρεψε να γίνει από τη φωτογραφική μηχανή τροχιακού υψηλότερου ψηφίσματος το Σεπτέμβριο. 12, το 2009, που επιβεβαιώνει μια συστάδα από μικρούς κρατήρες .

Κάτι ασυνήθιστο ξεπήδησε έξω, «Byrne λέει. «Παρατηρήσαμε ότι το φωτεινό υλικό στα κατώ σημεία φτιάχνει κρατήρα με ένα πολύ ευδιάκριτο χρώμα. Φάνηκε όπως ο πάγος. «

Το φωτεινό υλικό επί εκείνου του τόπου δεν κάλυψε αρκετή περιοχή για ένα όργανο φασματόμετρων στο όχημα σε τροχιά για να καθορίσει τη σύνθεσή του. Εντούτοις, το Σεπτέμβριος. 18, το 2008, εικόνα μιας διαφορετικής περιοχής μέσου πλάτους ,παρουσίασε ότι δημιουργήθηκε κρατήρας πριν οκτώ μήνες . Αυτός ο κρατήρας είχε μια μεγάλη περιοχή από αυτό το φωτεινό υλικό.

Ήμασταν ενθουσιασμένοι από αυτό το γεγονός έτσι κάναμε μια γρήγορη παρατήρηση και ανακύκλωση τον δεδομένων.
Ο εν λόγω ομο-συντάκτης Kim Seelos του εφαρμοσμένου εργαστηρίου φυσικής Johns Hopkins του πανεπιστήμιο στη Laurel, Md
Έλεγε «Ο καθένας σκέφτηκε ότι ήταν water-ice, αλλά ήταν σημαντικό να αποκτηθεί το φάσμα για την επιβεβαίωση.»

Ο επιστήμονας Rich Zurek του τροχιακού προγράμματος αναγνώρισης του Άρη, του αεριωθούμενου εργαστηρίου προώθησης της NASA, Πασαντένα, Καλιφόρνια, είπε πως «αυτή η αποστολή σχεδιάζεται για να διευκολύνει το συντονισμό και τη γρήγορη απάντηση από τις ομάδες επιστημών. Αυτό το καθιστά πιθανό να ανιχνεύσουμε και να καταλάβουμε τα μεταβαλλόμενα με γρήγορους ρυθμούς και χαρακτηριστικά γνωρίσματα. «

Ο πάγος που εκτίθεται από τις νεες επιδράσεις προτείνετε ότι το *Βίκινγκ Lander 2 της NASA, οπου εσκάβε στο μέσο πλάτος του Άρης το 1976, ισως με δύναμη έιχε χτυπήσει τον πάγο.( εάν είχε σκάψει 10 εκατοστόμετρα (4 ίντσες) βαθύτερα ).

*(Βίκινγκ 2: Ήταν σε τροχιά από τον Αύγουστο του 1975 έως το 1987, ο προσεδαφιστείς που έφθασε στον Άρη ήταν σε λειτουργία από το Σεπτέμβριο του 1976 έως το 1980. Μαζί οι δύο Βίκινγκ έστειλαν περισσότερες από 50.000 εικόνες)

Ο Βίκινγκ 2 αποστολή, που αποτελέστηκε από ένα όχημα σε τροχιά και ένα lander, προωθήθηκε το Σεπτεμβρίου 1975 και έγινε ένας από τους πρώτους δύο διαστημικούς ελέγχους για να προσγειωθεί επιτυχώς στην Αριανή επιφάνεια. Τα landers Βίκινγκ 1 και 2 χαρακτήρισαν τη δομή και τη σύνθεση της ατμόσφαιρας και της επιφάνειας. Διεύθυναν επίσης τις επιτόπου βιολογικές δοκιμές για τη ζωή σε έναν άλλο πλανήτη.

Το αεριωθούμενο εργαστήριο προώθησης της NASA στη Πασαντένα διαχειρίζεται το όχημα σε τροχιά αναγνώρισης του Άρη για τη επιστημονική αποστολή της NASA στην Ουάσιγκτον. Lockheed Martin Space Systems στο Ντένβερ έχτισε το διαστημικό σκάφος.

Η φωτογραφική μηχανή πλαισίου χτίστηκε και χρησιμοποιείται από την Malin Space τα Science Systems. Το πανεπιστήμιο της Αριζόνα ενεργοποιεί τη φωτογραφική μηχανή HiRISE, από τις οπιες Ball Aerospace & Technologies Corp., στο Boulder, Colo., όπου χτίζεται.

Το πανεπιστημιακό εφαρμοσμένο εργαστήριο φυσικής Johns Hopkins οδήγησε την προσπάθεια να χτιστεί το συμπαγές φασματόμετρο απεικόνισης αναγνώρισης και την λειτουργία στο συντονισμό με μια διεθνή ομάδα των ερευνητών.

ΠΗΓΗ: http://oeaf.blogspot.com/2009/10/nasa.html

Οι τρεις τύποι εξωγήινων πολιτισμών και η Γη !

Ο πρώτος που μίλησε για “τύπους εξωγήινων πολιτισμών”, ήταν ο Ρώσος  αστροφυσικός  Nicolai Kardashev, το 1964. Η άποψή του ήταν, ότι οι προηγμένοι εξωγήινοι πολιτισμοί μπορούν να χωριστούν σε τρεις τύπους

Με βάση αυτή τη θεωρία ο καθηγητής Θεωρητικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, δρ. Michio Kaku, ανέπτυξε τη δική του θεωρητική κατάταξη περί “3 Τύπων”. Ο διαχωρισμός από τον έναν Τύπο στον άλλο, γίνεται με βασικό κριτήριο την ενέργεια που καταναλώνεται σε κάθε πολιτισμό.

Εξωγήινος Πολιτισμός Τύπου 1

Εδώ ανήκουν όσοι εξωγήινοι πολιτισμοί έχουν καταφέρει να ελέγξουν μορφές ενέργειας σε πλανητικό επίπεδο. Ελέγχουν τους σεισμούς, τον καιρό, τα ηφαίστεια, έχουν πόλεις πάνω στον ωκεανό. Οτιδήποτε υπάρχει πάνω σε έναν πλανήτη, το ελέγχουν.

Εξωγήινος Πολιτισμός Τύπου 2

Ανήκουν αυτοί που διαχειρίζονται ενέργειες σε αστρικό επίπεδο και παίρνουν ενέργεια άμεσα από το μητρικό αστέρι τους. Χρησιμοποιούν ηλιακή ενέργεια, δηλαδή απευθείας από τον ήλιο, για να ενεργοποιήσουν τις τεράστιες μηχανές τους. Όταν φτάσουν στο σημείο να εξαντλήσουν τη δύναμη από ένα αστέρι, πηγαίνουν στο επόμενο. Εξαντλούν δηλαδή σταδιακά τη δύναμη εκατομμυρίων αστέρων του γαλαξία.

Εξωγήινος Πολιτισμός Τύπου 3

Εδώ κατατάσονται εκείνοι που καταναλώνουν γαλαξιακή ενέργεια, εκμεταλλευόμενοι τις  δυνάμεις ολόκληρου του γαλαξία τους!

Σε ποιο από τους παραπάνω τύπους ανήκει άραγε ο πλανήτης μας; 

Η διευκρίνιση που δίνει ο Θεωρητικός Φυσικός είναι αφοπλιστική:

“Τι είμαστε εμείς σε αυτή την κλίμακα; Είμαστε τύπου 0. Δεν ανήκουμε καθόλου σε αυτή την κλίμακα. Δεν παίρνουμε ενέργεια από τα αστέρια ή τους γαλαξίες, αλλά από νεκρά φυτά και πετρέλαιο.

Ωστόσο, μπορούμε να υπολογίσουμε πότε θα εξελιχθούμε σε πολιτισμό τύπου 1. Περίπου σε 100 χρόνια. Κάθε φορά που διαβάζω τις εφημερίδες, βλέπω στοιχεία για αυτή την ιστορική μεταβίβαση από τύπου 0 σε τύπου 1 και είμαι προνομιούχος που ζω στην πιο σημαντική αποχή της ιστορίας του ανθρώπινου είδους: τη μετάβαση από τύπου 0 σε τύπου 1.

Αυτή η μετάβαση λοιπόν είναι ίσως η πιο σημαντική που έχει γίνει ποτέ. Μερικοί άνθρωποι δεν την θέλουν. Φοβούνται αυτή τη μετάβαση γιατί θα είναι σε έναν πλανητικό πολιτισμό που θα είναι ανεκτικός σε πολλές κουλτούρες. Βρίσκονται μέσα σε ένα χάσμα. Φοβούνται γιατί γνωρίζουν ότι είναι μάρτυρες της γέννησης ενός καινούριου πλανητικού πολιτισμού. Έτσι, δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με αυτό“.

Βρισκόμαστε στην πιο κρίσιμη περίοδο για την επιβίωση του πλανήτη μας! Θα τα καταφέρουμε;

Σύμφωνα με τον Kaku, βρισκόμαστε στην πιο κρίσιμη φάση του πλανήτη μας, καθώς μέσα στα επόμενα εκατό χρόνια θα πρέπει να έχουμε εξελιχθεί από πολιτισμό τύπου 0 σε πολιτισμό τύπου 1, γιατί διαφορετικά δεν θα καταφέρει να επιβιώσει το ανθρώπινο είδος. Το θέμα λοιπόν είναι αν θα μπορέσουμε να εξελιχθούμε όσο χρειάζεται για να μπούμε σε αυτή τη μετάβαση.

Ο Michio Kaku επιχειρεί να απαντήσει και σε αυτό το ερώτημα:

“Όταν κοιτάζουμε στο διάστημα, δεν βρίσκουμε αποδείξεις πουθενά για πολιτισμούς τύπου 1, 2 και 3. Κανένα στοιχείο ή οτιδήποτε άλλο. Τα μαθηματικά λένε ότι πρέπει να υπάρχουν στο γαλαξία χιλιάδες πολιτισμοί τύπου 1, 2 και 3. Δεν βλέπουμε όμως καμία απόδειξη. Και γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί η μετάβαση από τύπου 0 σε τύπου 1 είναι η πιο επικίνδυνη απ’ όλες. Μπορεί να μην τα καταφέρουμε.

Είναι ένας αγώνας ενάντια στον χρόνο. Από τη μία μεριά, έχουμε τις δυνάμεις της μετεξέλιξης και των πολλών πολιτισμών μπροστά στα μάτια μας. Από την άλλη πλευρά, έχουμε όπλα μαζικής καταστροφής όπως είναι η πυρηνική ενέργεια, που αποτελούν εμπόδια στο να φτάσουμε στον στόχο μας. Με άλλα λόγια, ίσως δεν τα κατάφεραν άλλοι στο διάστημα.

Αν μια μέρα έχουμε διαστημόπλοια που να μπορούμε να επισκεπτόμαστε άλλα αστρικά συστήματα, ίσως βρούμε πλανήτες που να μην έχουν ατμόσφαιρες ή που οι ατμόσφαιρές να είναι υπερβολικά ζεστές για να αντέξει εκεί ζωή και να μη έχουν κάνει τη μετάβαση από τύπου 1 σε τύπου 2.“

Μπορεί ένας εξωγήινος πολιτισμός να γίνει αθάνατος;

Michio Kaku:

“Όποιος εξωγήινος πολιτισμός καταφέρει να εξελιχθεί σε τύπο 2, θα είναι και αθάνατος. Τίποτα γνωστό στην επιστήμη μπορεί να καταστρέψει έναν πολιτισμό τύπου 2. Ακόμη και ένας υπερκαινοφανής  αστέρας δεν μπορεί να τον καταστρέψει. Είτε θα μετακινήσουν ολόκληρο τον πλανήτη τους είτε απλώς θα σταματήσουν τις πυρηνικές φωτιές πριν γίνουν εκρήξεις. Μπορεί να έχουν φτάσει στο σημείο να ελέγχουν την μοίρα ολόκληρου του γαλαξία.

Επιπλέον, στον πολιτισμό τύπου 3 θα μπορεί κάποιος να εξερευνά τον πλανήτη χωρίς να στέλνει τον Κάπτεν Κερκ με το «Έντερπράις» και να πηγαίνει από αστρικό σύστημα σε αστρικό σύστημα. Κάτι τέτοιο θα έπαιρνε εκατομμύρια χρόνια ώστε να εξερευνήσουν ολόκληρο το γαλαξία. Θα το έκαναν με ένα ρομπότ που θα το προσγείωναν σε έναν δορυφόρο, εκεί θα υπήρχε ένα εργοστάσιο όπου θα έκαναν εκατομμύρια αντίγραφα του ρομπότ, και θα έστελναν τα αντίγραφα σε άλλα αστέρια.

Έπειτα το καθένα από αυτά θα δημιουργούσε όπου βρισκόταν άλλο εργοστάσιο. Δηλαδή ξεκινώντας από ένα ρομπότ, θα είχαμε εκατομμύρια ρομπότ ώσπου θα σχηματιζόταν μία σφαίρα που θα αναπτυσσόταν με την ταχύτητα του φωτός και θα εμπεριείχε τρισεκατομμύρια από αυτά τα ρομπότ. Θα προσγειώνονταν τελικά σε ένα άστρο και απλώς θα περίμεναν μέχρι να εξελιχθεί ένας πολιτισμός από τύπου 0 σε τύπου 1.“

Τέλος, ο Michio Kaku τονίζει:

“Η σημερινή γενιά και τα εγγόνια μας είμαστε οι πιο σημαντικές γενιές που έχουν περπατήσει ποτέ στην επιφάνεια της Γης. Είμαστε οι γενιές που θα καθορίσουν αν θα κάνουμε τη μετάβαση από τον πολιτισμό τύπου 0 σε πολιτισμό τύπου 1 ή αν θα καταστρέψουμε τον εαυτό μας λόγω του εγωισμού μας“.

Όλγα Τάντου

pyles.tv

Πηγή : http://astrikiprovoli.blogspot.com/2011/11/blog-post_6451.html#ixzz1eZNueV79

Βρέθηκε νερό σε υγρή μορφή στην Ευρώπη το δορυφόρο του Δία!

Παράξενα εξογκώματα και οι ρωγμές στην παγωμένη επιφάνεια της Ευρώπης μαρτυρούν την ύπαρξη θερμού νερού σε υγρή μορφή κάτω από τους πάγους, και μάλιστα όχι σε μεγάλο βάθος, σύμφωνα με νέα μελέτη. Το νερό αυτό λιώνει τους πάγους, βγαίνει στην επιφάνεια οπότε και ξανα-παγώνει δημιουργώντας ρωγμές. Οι ειδικοί ωστόσο αμφιβάλλουν ότι το αλμυρό αυτό νερό μπορεί να υποστηρίξει την ανάπτυξη ζωής.

Η υγρή λίμνη σκεπάζεται από ένα επιπλέον παγωμένο κάλυμμα που μπορεί να διατηρήσει ζωντανούς οργανισμούς μέσα της

Οι αστροφυσικοί έχουν διατυπώσει εδώ και καιρό την άποψη ότι κάτω από το στρώμα πάγου πάχους 20-30 χλμ. που καλύπτει τον δορυφόρο του Δία κρύβεται ένας τεράστιος ωκεανός από αλμυρό νερό, βάθους περίπου 160 χλμ.

Γραφικό σχέδιο της Ευρώπης: Οι επιστήμονες τώρα εικάζουν ότι λίμνες από λάσπη θαμμένες στο φεγγάρι θα μπορούσαν να είναι κοντά στην επιφάνεια του ώστε να φιλοξενούν ζωή

Θέλοντας να διερευνήσει αυτό το ζήτημα αλλά και την ιδιαίτερη μορφολογία της επιφάνειας της Ευρώπης, η νέα μελέτη προσέγγισε το ζήτημα υπό ένα διαφορετικό, «γήινο» πρίσμα και κατέληξε σε συμπεράσματα που εκπλήσσουν.

Μοντέλο οι παγετώνες της Γης

Ο φλοιός της Ευρώπης είναι φτιαγμένος από μεγάλα μπλοκ που θεωρούνται ότι επιπλέουν – που υπαινίσσονται ότι υπάρχουν δεξαμενές υγρού κάτω από την επιφάνεια. Η παράξενη μορφολογία της επιφάνειας του δορυφόρου του Δία σχηματίζεται από υγρές «λίμνες» υποστηρίζει η νέα μελέτη

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Οστιν με επικεφαλής τη Britney Schmidt ανέλυσαν μελέτες που έχουν διεξαχθεί σχετικά με τις διεργασίες που συντελούνται στο εσωτερικό των παγετώνων της Γης και ιδιαίτερα στα ηφαίστεια που κρύβονται κάτω από τους πάγους των πολικών περιοχών του πλανήτη μας.

Συγκρίνοντας τα γήινα δεδομένα με αυτά της Ευρώπης κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η «χαοτική μορφολογία» του δορυφόρου του Δία δημιουργείται από θερμό νερό που ανεβαίνει από τα κατώτερα τμήματα της επιφάνειάς του προς τα επάνω.

Το νερό αυτό, υποστηρίζουν, διατηρείται σε υγρή μορφή πολύ κοντά στην επιφάνεια για διάστημα δεκάδων χιλιετιών, λιώνοντας τον πάγο και δημιουργώντας ρωγμές και υψώματα που φθάνουν ως και τα 300 μ. ύψους.

Χαοτικοί σχηματισμοί

Εξογκώματα και ρωγμές στην παγωμένη επιφάνεια της Ευρώπης σε μια εικόνα της NASA. Οι σκοτεινές περιοχές ίσως δείχνουν σημεία όπου υπόγειοι ωκεανοί αναδύονται πάνω από την επιφάνεια και παγώνουν

Η χαοτική διαδικασία περιγράφεται ως εξής: καθώς η Ευρώπη περιστρέφεται γύρω από τον Δία, κάμπτεται εξ αιτίας ανεπαίσθητων μεταβολών στη βαρυτική έλξη που ασκεί επάνω της ο γιγαντιαίος πλανήτης. Η ενέργεια που προκύπτει από αυτή την κάμψη μετατρέπεται σε θερμότητα η οποία θερμαίνει το κάτω μέρος του επιφανειακού στρώματος πάγου σπρώχνοντας τμήματά του προς τα επάνω.

Οι μεταβολές στις πιέσεις που προκαλούνται από αυτή τη διεργασία δημιουργούν θυλάκους υγρού νερού στα ανώτερα στρώματα του πάγου. Το νερό αυτό συνεχίζει να κινείται προς τα επάνω ώσπου «σπάζει» την εξωτερική επιφάνεια του πάγου προκαλώντας ρωγμές. Στη συνέχεια οι υγρές «λίμνες» ξαναπαγώνουν σε διάστημα δεκάδων χιλιετιών δημιουργώντας ανώμαλα και μπερδεμένα εξογκώματα.

Εικόνες από το τηλεσκόπιο του Γαλιλαίου υποδεικνύουν ότι η ‘λίμνη’ μπορεί να είναι αρκετά κοντά στην επιφάνεια ώστε να μπορεί να υποστηρίξει ζωή. Οι επιστήμονες εστίασαν σε μια περιοχή με λίμνη της επιφάνειας (εικόνα δεξιά κάτω), όμως πιστεύουν ότι υπάρχουν κι άλλες τέτοιες ‘λίμνες’.

«Αυτό το οποίο βλέπουμε είναι προφανώς ένας ενεργός χαοτικός σχηματισμός» δήλωσε η Britney Schmidt, προσθέτοντας ότι η Κηλίδα της Θήρας, ένα εντυπωσιακό σκούρο «σημάδι» στην επιφάνεια της Ευρώπης, ενδέχεται να έχει προκύψει από θερμό νερό που αναβλύζει σε εκείνο το σημείο.

Αμφίβολη η ύπαρξη ζωής

Η παρουσία υγρού νερού τόσο κοντά στην επιφάνεια του δορυφόρου θα μπορούσε να συνδέεται με την ύπαρξη ζωής. Οι ειδικοί όμως θεωρούν ότι η πιθανότητα για κάτι τέτοιο είναι μικρή.

Όπως εξήγησε ο Paul Schenk του Σεληνιακού και Πλανητικού Ινστιτούτου του Τέξας ο οποίος ήταν μέλος της ερευνητικής ομάδας, το νερό της Ευρώπης θα μπορούσε να φιλοξενεί κάποια μορφή ζωής μόνον αν αυτή «κρύβεται» ήδη μέσα στους πάγους της.

«Αυτοί οι θύλακοι νερού έχουν πολύ μικρή διάρκεια ζωής – σε 10.000 με 100.000 χρόνια ξαναπαγώνουν»δήλωσε. «Για τον λόγο αυτό είναι αμφίβολο ότι οποιαδήποτε μορφή ζωής θα μπορούσε να αναπτυχθεί σε αυτούς εκτός και αν ήταν ήδη ενσωματωμένη μέσα στον πάγο».

Πηγή : physics4u.gr, Βήμα, Daily Mail, Daily Galaxy

Πηγή : http://astrikiprovoli.blogspot.com/2011/11/blog-post_2248.html#ixzz1eZHPJiSl

2009 Ελληνική διάκριση στην Ολυμπιάδα Αστρονομίας και Αστροφυσικής στην Τεχεράνη

2009 ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΝΤΟΠΙΣΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

________________________________________________

Το πρώτο βραβείο ομαδικής εργασίας και δύο τιμητικές διακρίσεις σε επιμέρους μέλη της κατέκτησε η ελληνική αποστολή στην 3η Ολυμπιάδα Αστρονομίας και Αστροφυσικής, που διεξήχθη στην Τεχεράνη από τις 17 έως και τις 26 Οκτωβρίου. Η ομαδική άσκηση αποτελεί ένα νέο κομμάτι του διαγωνισμού, στο οποίο οι πέντε μαθητές και φοιτητές της αποστολής κλήθηκαν να δώσουν λύση σε προβλήματα αστρονομίας και αστροφυσικής. Στη συνολική βαθμολογία του διαγωνισμού έλαβαν τιμητική διάκριση ο πρωτοετής φοιτητής του τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, Αγγελος Τσιάρας και ο μαθητής της Γ’ Λυκείου του Ελληνικού Σχολείου Βρυξελλών, Αθανάσιος Μητράκης για τις επιδόσεις τους στις τρεις φάσεις του διαγωνισμού (θεωρία, πρακτική άσκηση και παρατήρηση νυχτερινού ουρανού με τηλεσκόπια).
Την πενταμελή αποστολή εκπροσώπησαν μετά από πανελλήνιο διαγωνισμό οι μαθητές Γιώργος Λιούτας από τα Τρίκαλα, Ορφέας Βουτυράς από την Αθήνα και Θανάσης Μητράκης από τις Βρυξέλλες, καθώς και οι φοιτητές Γιώργος Βαλογιάννης από τα Τρίκαλα και Αγγελος Τσιάρας από τη Δράμα.Στην Ολυμπιάδα συμμετείχαν συνολικά 20 χώρες από Ευρώπη, Ασία και Νότια Αμερική και περίπου 100 μαθητές. Επικεφαλής της ελληνικής αποστολής ήταν ο καθηγητής του τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ, Γιάννης Σειραδάκης και ο λέκτορας του πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Λουκάς Ζαχείλας. Σύμφωνα με τον κ. Ζαχείλα, η επόμενη Ολυμπιάδα Αστρονομίας θα πραγματοποιηθεί στο Πεκίνο, το 2010, ενώ η Ελλάδα έχει ήδη λάβει την πρώτη έγκριση από την Ολυμπιακή Επιτροπή για να φιλοξενήσει την Ολυμπιάδα το 2013, πιθανώς στο Βόλο, με αναμενόμενη συμμετοχή από περίπου 40 χώρες.

© 2009 ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ – ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

http://greeknation.blogspot.com/2009/10/blog-post_30.html

Γιγάντια κηλίδα “ζωηρεύει” τον Ήλιο

 

Ο Ήλιος άρχισε να «ζωηρεύει» για τα καλά, μετά από μια μακρόχρονη περίοδο αδράνειας. Η μεγαλύτερη κηλίδα εδώ και αρκετά χρόνια εμφανίστηκε στην επιφάνειά του, σκοτεινιάζοντας ένα μέρος του «προσώπου» του, μήκους περίπου 80.000 και πλάτους 40.000 χιλιομέτρων, δηλαδή έχει μέγεθος πολύ μεγαλύτερο σε σχέση με τη Γη, η οποία έχει διάμετρο γύρω στα 12.800 χλμ.

Η κηλίδα, η οποία προς το παρόν δεν «κοιτάει» απευθείας τον πλανήτη μας, έγινε αντιληπτή από το διαστημικό Παρατηρητήριο Ηλιακής Δυναμικής (SDO) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA).

Όταν, τις επόμενες πέντε μέρες, η Γη αλλάξει θέση σε σχέση με το άστρο της, η κηλίδα θα «βλέπει» απευθείας προς τον πλανήτη μας και πλέον θα είναι ορατή ακόμα και από επίγεια ερασιτεχνικά τηλεσκόπια.

Στην πραγματικότητα, η γιγάντια κηλίδα αποτελείται από πολλές επιμέρους μικρότερες κηλίδες, κάθε μία από τις οποίες είναι μεγαλύτερη από τον πλανήτη μας. Τέτοιες κηλίδες εμφανίζονται όταν εντείνεται η μαγνητική δραστηριότητα στην επιφάνεια του Ήλιου, μπλοκάροντας την εκροή θερμότητας από αυτόν, με συνέπεια ορισμένες περιοχές του να ψυχραίνουν συγκριτικά με τις υπόλοιπες και έτσι να σκοτεινιάζουν, καθώς φαίνονται πιο αχνές από τον περίγυρό τους.

Η μαγνητική δραστηριότητα που προϋποθέτει τις κηλίδες, μπορεί να προκαλέσει ισχυρές εκπομπές ενέργειας από τον Ήλιο και να στείλει στην κατεύθυνση της Γης μεγάλες ποσότητες φορτισμένων σωματιδίων (ηλιακές «καταιγίδες»), που είναι σε θέση να αποδιοργανώσουν τα ηλεκτρικά και δορυφορικά δίκτυα του πλανήτη μας. Η Εθνική Διοίκηση Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ) των ΗΠΑ προβλέπει 50% αυξημένη πιθανότητα τέτοιας απειλητικής ηλιακής δραστηριότητας στο αμέσως επόμενο διάστημα.

Εξάλλου, οι Αμερικανοί αστρονόμοι εντόπισαν ένα μεγάλο σφαιρικό αστεροειδή, με την κωδική ονομασία YU55, o οποίος αναμένεται να περάσει κοντά από τη Γη την ερχόμενη Τρίτη, αν και δεν την απειλεί με πρόσκρουση. Ο αστεροειδής, που είναι πολύ σκούρος (σαν κάρβουνο) και πορώδης, έχει διάμετρο περίπου 400 μέτρα και θα πλησιάσει τον πλανήτη μας πιο κοντά από ό,τι η Σελήνη, σε απόσταση περίπου 325.000 χλμ.

Θα πρόκειται για το πλησιέστερο στη Γη πέρασμα αστεροειδή αυτού του μεγέθους μετά το 1976 και οι επιστήμονες δεν θα χάσουν την ευκαιρία να τον μελετήσουν, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο. Κάτι ανάλογο δεν αναμένεται να συμβεί ξανά μέχρι το 2028. Ο αστεροειδής, που θα κινείται πολύ γρήγορα στον ουρανό, θα είναι ορατός με τηλεσκόπιο τουλάχιστον διαμέτρου έξι ιντσών και όχι με γυμνό μάτι.

Αν και δεν συνιστά κίνδυνο για τη Γη, ο YU55 αποτελεί μέρος μιας ομάδας 1.262 μεγάλων αστεροειδών διαμέτρου άνω των 150 μέτρων, οι οποίοι βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον ήλιο και θεωρούνται από τη NASA ως δυνητικά επικίνδυνοι για το μέλλον. Σύμφωνα με τις τωρινές προβλέψεις, το κοντινότερο στη Γη πέρασμα ενός από αυτά τα σώματα θα γίνει το 2094, σε απόσταση περίπου 269.000 χιλιομέτρων.

http://news.pathfinder.gr